Το Hubble βρίσκει τις ποσότητες Υδρογόνου που λείπουν

Το φως των Quasar βοηθάει να δοκιμαστεί το ενδιάμεσο Διάστημα.

Το διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble που χρησιμοποιήθηκε για να βρεί το Υδρογόνο που λείπει απο το Διάστημα.

Για πολλά χρόνια οι Αστρονόμοι έψαχναν για τις τεράστιες ποσότητες υδρογόνου που είχαν σκεφτεί  οτι δημιουργήθηκαν στο Big Bang αλλά οι οποίες δεν εμφανίζονταν στο άδειο σκοτάδι του διαστήματος.
Τώρα αυτοί νομίζουν οτι το έχουν ανακαλύψει - βρίσκοντας οξυγόνο κατά ειρωνικό τρόπο.
Συγκεκριμμένα για την εύρεση του, ο Hubble χρησιμοποίησε το φώς ενος μακρινού quasar - την καρδιά ενος δραστήριου γαλαξία - για να ερευνήσειι το ενδιάμεσο διάστημα. 
Ο φασματογράφος του τηλεσκοπίου ανίχνευσε την φασματική απόδειξη του υψηλού ιονισθέντος οξυγόνου που επικάθεται στο φως του quasar. Το οξυγόνο είναι το ίχνος για την ύπαρξη του υδρογόνου. 

Βασικά μοντέλα

Οι Αστρονόμοι υποστηρίζουν οτι το 90% τουλάχιστον της ύλης του σύμπαντος έχει εξαφανιστεί σε μια εξωτική 'σκοτεινή' μορφή η οποία δεν γίνεται αντιληπτή κατευθείαν. Αλλά πιο ενοχλητικό είναι το γεγονός οτι μέχρι τώρα , δεν έχουν την ικανότητα να βλέπουν κάτι περισσότερο απο την συνηθισμένη ουσία. Η συνηθισμένη ή η βαρυονική ύλη είναι φτιαγμένη από κανονικά πρωτόνια , ηλεκτρόνια και νετρόνια. Η τελευταία ανακάλυψη του Hubble θα ρίξει νέο φως στην εκτεταμένη τεράστια δομή του Σύμπαντος.
Η ανίχνευση επίσης επιβεβαιώνει τα θεμελιώδη μοντέλλα στο πόσο πολύ υδρογόνο έχει δημιουργηθεί στα πρώτα στάδια της γέννησης του Σύμπαντος.
"Είναι μια επιτυχία, τα θεμελιώδη τεστ των κοσμολογικών μοντέλων," είπε ο Todd Tripp του Πανεπιστημίου του Princeton στο New Jersey. "Αυτό προσφέρει μεγάλη εμπιστοσύνη ότι τα μοντέλλα είναι στην σωστή τροχιά."
Ο Dr Tripp, και Blair Savage απο το Πανεπιστήμιο του Wisconsin στο Madison, μαζί με συναδέλφους τους έκαναν ρεπορτάζ των ερευνών τους στο περιοδικό Astrophysical Journal Letters.

Μοντέλλα απο Υπερ-υπολογιστές

Αυτά περιγράφουν πως χρησιμοποιούν το φως ενος μακρυνού quasar για να ανιχνεύσουν μέσω του αόρατου διαστήματος ανάμεσα των γαλαξιών, όπως λάμπει μια ακτίνα ασταπής μέσω της ομίχλης. Αυτά τα μοντέλα δεν μπορούν να ανιχνεύσουν κατεύθειαν το υδρογόνο, επειδή το στοιχείο αυτό είναι πλήρως ιονισμένο, που σημαίνει οτι τα άτομα έχουν απογυμνωθεί από τα ηλεκτρόνια τους. Και δίχως ηλεκτρόνια κανένα φασματικό χαρακτηριστικό γνώρισμα δεν επικάθεται στο φως του του quasar που έρχεται στη Γη.

Το οξυγόνο απο την άλλη μεριά, αν και είναι ιονισμένο του έχουν μείνει ακόμη λίγα ηλεκτρόνια που απορροφούν καθορισμένα χρώματα από το φάσμα του φωτός του quasar. Αυτά τα μοντέλλα δέχονται ότι το ίχνος πιθανόν έχει δημιουργηθεί όταν τα άστρα που έχουν εκραγεί πέταξαν το οξυγόνο μακριά στο διάστημα μεταξύ των γαλαξιών. Εκεί θα αναμίχθηκε με το υδρογόνο και βρίσκονται σε πολύ υψηλή θερμοκρασία. Μοντέλλα από υπερ-υπολογιστές του διαστελλόμενου και εξελισσόμενου σύμπαντος, δείχνουν ένα ιστό από λεπτά νήματα αερίων με υδρογόνο, το πιό απλό και ελαφρύτερο στοιχείο, συμπηκνωμένο σε μια ευρεία αλυσίδα παρόμοιων δομών. Συστάδες από γαλαξίες σχηματίζονται εκεί όπου τα λεπτά νήματα τέμνονται.

Τα μοντέλα προβλέπουν πως τα τεράστια νέφη υδρογόνου που κυλούν ανάμεσα στις αλυσίδες θα συγκρούονται και θα θερμαίνονται, σταματώντας έτσι τον σχηματισμό των γαλαξιών στις θερμότερες περιοχές. Αυτό, μπορεί να σημαίνει οτι τα αστέρια κατά κύριο λόγο δημιουργήθηκαν στα πρώτα στάδια του Σύμπαντος (πρώϊμο Σύμπαν) όταν το υδρογόνο ήταν αρκετά πιο κρύο για να δημιουργήσει ενώσεις.