Με ένα Laser κατάφεραν να πλησιάσουν την πυρηνική σύντηξηΑπό σελίδα του SciNews 30-Οκτωβρίου-2000 |
Την πρώτη μεγάλης
κλίμακας δοκιμή μιας νέας τεχνικής που
καθοδηγείται με laser για βελτίωση της πυρηνικής
σύντηξης, κατόρθωσαν επιτυχώς ερευνητές στα
εργαστήρια του Πανεπιστημίου του Rochester για τη
χρήση των Laser (LLE). Η πυρηνική σύντηξη, που αντίθετα από την πυρηνική σχάση, στοχεύει στην συνένωση ελαφρών πυρήνων (υδρογόνου, λιθίου) για τη δημιουργία ενός βαρύτερου πυρήνα, απελευθερώνει με αυτό το τρόπο τεράστια ενέργεια. Στα άστρα η σύντηξη του υδρογόνου συντελείται λόγω της βαρυτικής πίεσης που ασκεί η τεράστια μάζα του άστρου. Στη Γη, όμως, η απαιτούμενη πίεση πρέπει να επιτευχθεί με άλλο τρόπο. Αυτό μπορεί να συμβεί χρησιμοποιώντας ισχυρά μαγνητικά πεδία σε ειδικές συσκευές που ονομάζονται Tokamak ή με ακτίνες laser. Οταν το υδρογόνο συμπιεστεί, σχηματίζεται πλάσμα, δηλαδή γυμνοί πυρήνες όπως στον Ηλιο. Αν και αξιοποιείται στην κατασκευή πυρηνικών όπλων, οι Φυσικοί ακόμη δεν έχουν κατορθώσει μέχρι σήμερα να παράγουν ενέργεια με ελεγχόμενο τρόπο από τη διαδικασία αυτή. Νέα τεχνικήΤο εργαστήριο αυτό των Laser (Laboratory
Laser Energetics -LLE) χρησιμοποιεί ένα από τα πιό ισχυρά
laser του κόσμου: Την δέσμη-60 Omega (με 60 δέσμες laser). Η
δέσμη Omega χρησιμοποείται συχνά σαν δοκιμαστική
βάση για τις τεχνολογίες που σχεδιάζονται για το
National Ignition Facility (NIF) στην California. Η δέσμη laser Omega κατευθύνει
σφαιρικά την ενέργεια της σε ένα μικροσκοπικό
σβώλο λίγων mm που περιέχει το υλικό προς σύντηξη,
προξενώντας σε αυτόν μια έκρηξη στο εσωτερικό
του και διεγείροντας έτσι πυρηνική σύντηξη.
Προϋπόθεση είναι να καλύπτεται από όλες τις
πλευρές ομοιόμορφα ο σβώλος αυτός με τις ακτίνες
του laser. Για να νικήσουν αυτή τη πίεση, οι επιστήμονες ανέπτυξαν τρόπους 'ομαλοποίησης' των ακτίνων ώστε αυτές να κτυπούν το σβώλο ομαλά από όλες τις μεριές. Κατάφεραν λοιπόν οι ερευνητές να δώσουν μία ικανοποιητική λύση με διαχωρισμό των 60 δεσμών στα δύο, με μια διάταξη 240 ανακλαστικών κρυστάλλων, και την ακόλουθη επανένωσή τους. Επιτρέποντας έτσι την ομοιόμορφη ακτινοβόληση του σφαιριδίου, που ι αποτέλεσμα έχει την παραγωγή νετρονίων -που απελευθερώνονται κατά τη σύντηξη- αυξημένη κατά 70%. "Η ιδέα της 'ομαλοποίησης μέσω πόλωσης' υπήρχε από καιρό, (από το 1996) αλλά είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε σε τέτοια κλίμακα," είπε ο επιστήμονας David Meyerhofer, καθηγητής της τεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο του Rochester. Η εφεύρεση θεωρείται πολύ σημαντική, γιατί φέρνει τους φυσικούς ένα βήμα πιο κοντά στην πυρηνική σύντηξη που παράγει με ελεγχόμενο τρόπο αρκετή ενέργεια ώστε να αυτοσυντηρείται. |