Σημεία αισιοδοξίας

Από το δίκτυο 5-Δεκεμβρίου-2000

Οι επιστήμονες ισχυρίζονται πως το τελευταίο καιρό έχουν γίνει βήματα προόδου σε ορισμένα οικολογικά θέματα. Παρόλο που δεν πρέπει να αισιοδοξούμε και πολύ για την κατάσταση του πλανήτη μας, εν τούτοις φαίνεται πως κάτι κινείται προς την βελτίωση ορισμένων δεικτών πάνω στην απειλούμενη φύση της Γης μας.

Οι δείκτες αυτοί αναφέρονται στην όξινη βροχή, στην υλοτόμηση των δασών και στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Συγκεκριμμένα το πρόβλημα της όξινης βροχής συνεχώς μειώνεται λόγω της μείωσης των ρυπογόνων αυτοκινήτων. Λόγω της χρήσης  των καταλυτών στα αυτοκίνητα αλλά και στα εργοστάσια και λόγω της χρήσης καλύτερων καυσίμων χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο, οι εκπομπές διοξειδίου του θείου μειώθηκαν και μαζί οι όξινες βροχές.

Η υλοτόμηση των δασών φαίνεται πως επιβραδύνεται. Ετσι κατά το 1999 κόπηκαν δένδρα σε έκταση 140.000 τετρ.χιλ. (Οση η έκταση της Ελλάδος). Στις βιομηχανικές όμως χώρες τα δάση αυξήθηκαν κατά 10%. Εδώ συναντάται και το εξής φαινόμενο. Οι πλούσιες χώρες να αγοράζουν "δικαιώματα ρύπανσης" από τις φτωχές υποανάπτυκτες χώρες. Ετσι η Νορβηγία αγόρασε από την Κόστα Ρίκα "δικαιώματα" για 200.000 τόννους διοξειδίου του άνθρακα.

Η τελευταία βελτίωση αναφέρεται στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Παρόλα όσα λέγονται τον τελευταίο καιρό για το φαινόμενο, τα στοιχεία μας  δείχνουν πως ο ρυθμός αύξησης της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων ελαττώνεται. Αυτό θα έχει επίπτωση στην παραγωγή του   διοξειδίου του άνθρακα που συνεισφέρει στο φαινόμενο αυτό.
Οι συνθήκες προβλέπουν μια βελτίωση μετά από μια δεκαετία περίπου, όταν οι ανεπτυγμένες χώρες είναι υποχρεωμένες να ελαττώσουν κατά 6%-8% την παραγωγή αερίων, τα οποία συνεισφέρουν στην αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη.

Αλλά υπάρχουν και άλλα σημάδια, που κάθε άλλο παρά αισιοδοξία μας γεμίζουν. Αυτά είναι: Το λιώσιμο των πάγων, η εξαφάνιση πολλών ειδών (περίπου 27.000 κάθε χρόνο!), η τρύπα του όζοντος που τον περασμένο Οκτώβριο παρουσίασε νέο ρεκόρ του μεγέθους της, η ερημοποίηση πολλών καλλιεργήσιμων εδαφών και τέλος  η τεράστια καταστροφή των δασών.