Ο θαυμαστός κόσμος του Bjorn LomborgΑπό σελίδα του BBC 23 Αυγούστου 2001 |
Λειωμένες κορυφές παγόβουνων, αποδάσωση, όξινη βροχή, μαζική εξάλειψη ειδών- ο στατιστικολόγος Bjorn Lomborg έχει κάνει τη σούμα του και λέει ότι είναι όλα αναληθή ή υπερβολικά. Σε αυτό το άρθρο, ο Alex Kirby των ειδήσεων του BBC αναφέρει τις αμφισβητήσεις που γίνονται στο αμφισβητούμενο νέο βιβλίο του Δρ Lomborg's. Ο Bjorn Lomborg, ένα προηγούμενο μέλος GREENPEACE, ονομάζει τώρα τον εαυτό του, 'ο δύσπιστος οικολόγος'. Έχει γράψει ένα βιβλίο - 350 σελίδων, και έπειτα σχεδόν 3.000 υποσημειώσεις - "για να προκαλέσει τις αρκετά κρατούντες πεποιθήσεις ότι η περιβαλλοντική κατάσταση γίνεται ολοένα και χειρότερη".
Δεν μπορούν τα πράγματα να γίνουν χειρότερα, λέει, όλα μπορούν μόνο να γίνουν καλύτερα. "Το γένος των ανθρώπων έχει βελτιωθεί απέραντα σε κάθε σημαντικό μετρήσιμο τομέα και είναι πιθανό να συνεχίσει να βελτιώνεταιι." Ποια ευδαιμονία πρέπει να έχει λοιπόν ο Bjorn Lomborg, και πόσο ανυπόμονα πρέπει να πηδάει από το κρεβάτι του κάθε πρωί για να χαιρετήσει τον "όμορφο κόσμο" που αυτός περιγράφει. Ό ίδιος μας παρέχει και μια χρήσιμη και οπτιμιστική περίληψη του ίδιου του μηνύματος του βιβλίου: "Τα παιδιά γεννημένα σήμερα - και στο βιομηχανικό κόσμο και στις αναπτυσσόμενες χώρες - θα ζήσουν περισσότερο και θα είναι υγιέστερα, θα πάρουν περισσότερα τρόφιμα, μια καλύτερη εκπαίδευση, ένα υψηλότερο βιοτικό επίπεδο, περισσότερο ελεύθερο χρόνο και πολύ περισσότερες δυνατότητες - χωρίς το παγκόσμιο περιβάλλον που καταστρέφεται." Όλα αυτά ηχούν πολύ εξεζητημένα πράγματι μετά από έτη προειδοποιήσεων για την ερχόμενη κρίση. Αλλά θα μπορούσε ο Lomborg να είναι σωστός; Είναι στατιστικός, ένας συνεργαζόμενος καθηγητής στο τμήμα πολιτικής επιστήμης στο πανεπιστήμιο του Aarhus της Δανίας. Και κάνει μια μέση εργασία στην ανάλυση των στατιστικών άλλων ανθρώπων και έπειτα την παραγωγή απολύτως διαφορετικών απαντήσεων. Οποσδήποτε για το θέμα αυτό, ο καθηγητής
Lomborg θα τρέξει την μηχανή των φωτογραφικών
διαφανειών του και άκαμπτος θα σας διαβεβαιώσει: Αυτό γίνεται γιατί ο Lomborg μπορεί να δηλώσει με αρκετή βεβαιότητα: "Ο κόσμος δεν είναι χωρίς προβλήματα, αλλά σχεδόν σε όλους τους απολογισμούς, τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα και είναι πιθανό να συνεχίσουν να γίνονται έτσι στο μέλλον." Δεν είμαι ούτε στατιστικός ούτε επιστήμονας, και στερούμαι την ικανότητα να κρίνω τους νέους υπολογισμούς από τα στατιστικά της συμβατικής σοφίας του Lomborg . Αλλά ανησυχώ που ουσιαστικά σε κάθε θέμα που αγγίζει, συνάγει συμπεράσματα ριζικά διαφορετικά από σχεδόν οποιοδήποτε άλλο. Αυτός φαίνεται να προτείνει ότι οι περισσότεροι επιστήμονες έχουν λάθος, είναι μυωπικοί, ενδιαφερόμενοι μόνο για την εξασφάλιση των ερευνητικών κεφαλαίων, ή σκόπιμα χορεύουν στον τόνο αυτών που πραγματοποιούν καμπάνιες. Αυτό που περισσότερο ξέρω ότι είναι τίμιος, ευφυής και ικανός. Έτσι αυτό δίνει την πεποίθηση για να υποθέσει κάποιος ότι ο καθηγητής Lomborg είναι μόνος στο βήμα, κάθε φορά. Ανησυχώ για το ότι τα συμπεράσματα που συνάγει είναι μερικές φορές αφοπλιστικά χαλαρά. Στο νερό, παραδείγματος χάριν, δηλώνει ηχηρά: "Έχουμε ικανοποιητική ποσότητα νερού, αλλά πρέπει να το διαχειριστούμε καλύτερα. " Απώλεια του νοήματοςΛοιπόν, αυτό είναι το νόημα. Να μπορείτε να μειώσετε σχεδόν οποιαδήποτε κρίση που θέλετε σαν "ένα διοικητικό πρόβλημα", από τη σύγκρουση της Μέσης Ανατολής μέχρι μια πιθανή σύγκρουση αστεροειδούς. Αυτό είναι ακριβώς το σημείο. Και επανειλημμένως, ο καθηγητής Lomborg το χάνει. Αυτό που πραγματικά με πειράζει στο βιβλίο του, είναι ότι είναι τόσο απαίσια λογικό. Στο λογικό κόσμο που ο Bjorn Lomborg σκέφτεται, όλοι εμείς που κατοικούμε, θα διαχειριζόμαστε τα προβλήματα λογικά, ένας-ένας. Αλλά ο πραγματικός κόσμος είναι πιό ακατάστατος, πιό απρόβλεπτος - και πιό ανυπόμονος. Στην αλλαγή του κλίματος, παραδείγματος χάριν, ο Lomborg φαίνεται να σκέφτεται ότι υπάρχει άφθονος χρόνος να μειωθούν οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου. Οι περισσότεροι επιστήμονες κλίματος διαφωνούν. Η προτεραιότητα είναι η φτώχειαΤα ξεχωριστά στιγμιότυπά του για τον κόσμο μπορούν να είναι ακριβή. Συνολικά όμως, δημιουργούν μια επικίνδυνα παραπλανητική εικόνα. Για όλα αυτά, το βιβλίο αξίζει να διαβαστεί για έναν λόγο προ πάντων - η επιμονή του ότι "τα σημαντικότερα προβλήματα παραμένουν στον κόσμο, με την πείνα και την φτώχεια". Η φτώχεια είναι πιθανώς η μέγιστη περιβαλλοντική απειλή από όλα. Σας ευχαριστώ καθηγητά Lomborg, που το παίρνεται σωστά. |
||||||
|