Ο μαγνητισμός της μάθησης

Από σελίδα του PhysicsWeb,7 Σεπτεμβρίου 2001

Οι σπουδαστές στην τάξη μπορούν να μάθουν με τον ίδιο τρόπο που τα άτομα σε έναν μαγνήτη αποκρίνονται σε ένα μαγνητικό πεδίο. Οι αργεντινοί φυσικοί Clelia Bordogna και Ezequiel Albano θεωρούν ότι το μοντέλο Ising, που περιγράφει συνήθως πώς τα ατομικά spins συμπεριφέρονται στους μαγνήτες, μπορεί επίσης να προβλέψει πώς oi ομάδες σπουδαστών απορροφούν και ανταλλάσσουν τη γνώση. Αυτοί σκέφτονται ότι θα μπορούσε ακόμη και να περιγράψει τη μεγαλύτερης κλίμακας "κοινωνική εκμάθηση" που πραγματοποιείται στο Διαδίκτυο (Bordogna και Albano, 2001 Phys. Rev. Lett. 87 118701).

Οι Bordogna και Albano του Ιδρύματος Θεωρητικής και Εφαρμοσμένης Φυσικής Χημείας στην La Plata συγκρίνουν το δάσκαλο με ένα εφαρμοσμένο μαγνητικό πεδίο και προτείνουν ότι το επίτευγμα κάθε σπουδαστή σε μια τάξη είναι ανάλογο με την ευθυγράμμιση των μεμονωμένων spins. Το επίτευγμα εξαρτάται κατά ένα μεγάλο μέρος από τη δυνατότητα του δασκάλου, αλλά τα κοινωνικά αποτελέσματα είναι επίσης σημαντικά. Η συζήτηση στις τάξεις έχει συνήθως μια "θετική" επίδραση - αυτό τείνει να αυξήσει τη γνώση, ή αντίστοιχα τείνει "να ευθυγραμμίσει" τα spins - αλλά όμως η άσκοπη φλυαρία εμποδίζει την εκμάθηση αλλά και την ευθυγράμμιση των spins.

Προκειμένου να προβλεφθούν οι τάσεις εκμάθησης, οι Bordogna και Albano συσχέτισαν βαθμούς με τα διαφορετικά είδη  κοινωνικών αλληλεπιδράσεων. Διαπίστωσαν ότι οι προβλέψεις τους ταιρίαξαν αρκετά με τα στοιχεία που συγκεντρώνονται στην τάξη από τους σχολικούς ψυχολόγους. Σύμφωνα με το μοντέλο  Ising, ένα μοναδικό μη ευθυγραμμισμένο spin σε έναν μαγνήτη, θα επανατοποθετηθεί γρήγορα για να ταιριάξει με τους γείτονές του. Ομοίως, το μοντέλο προβλέπει με ακρίβεια, ότι οι σπουδαστές που αγωνίζονται θα φθάσουν τους άλλους γρήγορα, εάν βρεθούν σε μια τάξη υψηλών-στόχων .

Η 'παρακινητικότητα' για ένα σπουδαστή - που είναι παρόμοια με την  'ευθυγραμμιζόμενη" δύναμη που ασκείται μεταξύ των γειτονικών ατόμων - είναι επίσης ένας ισχυρός παράγοντας, και η θεωρία προβλέπει σωστά, ότι η ομαδική εργασία βοηθά έντονα την εκμάθηση, ανεξάρτητα από το πόσο είναι πειστικός ο δάσκαλος.

Οι Bordogna και Albano είναι αισιόδοξοι ότι η μελέτη τους θα μπορούσε να επεκταθεί για να περιγράψει πώς οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το Διαδίκτυο για να μάθουν. Αν και υπάρχουν σημαντικές διαφορές - ακόμη πιό πολλοί άνθρωποι εμπλέκονται με αυτό και η φύση των αλληλεπιδράσεων είναι διαφορετική αφού δεν υπάρχει κανένας δάσκαλος - θεωρούν όμως ότι οι αρχές είναι οι ίδιες.

Μερικοί κοινωνιολόγοι είναι ανήσυχοι με τη χρησιμοποίηση των μαθηματικών για να περιγράφουν την εκπαίδευση, και υποστηρίζουν ότι οι κοινωνικές καταστάσεις είναι πάρα πολύ σύνθετες για να προσομειωθούν με εξισώσεις. Αλλά ο David Byrne, ένας κοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο Durham στο Ηνωμένο Βασίλειο, επισημαίνει ότι και οι άνθρωποι πριν 25 έτη, ήταν δύσπιστοι για τη μοντελοποίηση των οικονομικών και της βιολογίας.