Σε μετεωρίτες που έπεσαν πάνω στην νεαρή Γη, βρέθηκαν είδη σακχάρων.
Πιθανόν να έδωσαν ζωή πάνω στη Γη

Από σελίδα του Nature και NASA 20 Δεκεμβρίου 2001

Ο πολύμελετημένος μετεωρίτης Murchison (ηλικίας πάνω από δύο εκατομμύρια έτη), χρησιμοποιείται γενικά σαν πρότυπη αναφορά για τις οργανικές ενώσεις στο εξωγήινο υλικό. Τα αμινοξέα και άλλες οργανικές ενώσεις που είναι σημαντικές στη σύγχρονη βιοχημεία θεωρούνται πως έχουν σπαρθεί στην νεαρή τότε Γη από αστεροειδείς και τους κομήτες, όπου αυτά μπορεί να είχαν διαδραματίσει έναν σπουδαίο ρόλο στην προέλευση της ζωής.

Οι πολυϋδροξυλιομένες οργανικές ενώσεις (Polyhydroxylated ή polyols) όπως οι διάφορες μορφές σακχάρων πχ τα αλκοολικά σάκχαρα είναι ζωτικής σημασίας για όλους τους γνωστούς σχηματισμούς της ζωής -- είναι συστατικά των νουκλεϊνικών οξέων (RNA, DNA), μεμβρανών των κυττάρων και ενεργούν επίσης ως πηγές ενέργειας.

Προηγουμένως είχαν βρεθεί κι άλλες οργανικές ενώσεις σε μετεωρίτες απαραίτητες για τη ζωή, όπως αμινοξέα, καρβοξυλικά οξέα. Αλλά δεν έχει υπάρξει έως τώρα κανένα σημαντικό αποδεικτικό στοιχείο για την ύπαρξη τέτοιων σακχάρων στους μετεωρίτες, αφήνοντας ένα χάσμα στην κατανόησή που έχουμε για την προέλευση των βιολογικά σημαντικών οργανικών ενώσεων στη Γη.

Δεξιά : Η χημική δομή της γλυκόζης και άλλων φυσικών σακχάρων. Η γλυκόζη είναι το αρχικό "καύσιμο" μόριο, που χρησιμοποιείται για την παραγωγή της ενέργειας στην αναπνοή. Τα σάκχαρα όπως αυτά είναι μεγαλύτερα από αυτά που βρήκαν ο Cooper και οι συνεργάτες του, στους μετεωρίτες Murchison και Murray. Υπάρχουν, εντούτοις, προκαταρκτικά στοιχεία ότι ακόμη κι αυτά τα μεγαλύτερα μόρια σακχάρων μπορεί να είναι παρόντα επίσης.

Στην έρευνα που έκαναν πρόσφατα επιστήμονες, όπως ο Dr. George Cooper και συνεργάτες του από το ερευνητικό κέντρο Ames της NASA,  κατάφεραν να εντοπίσουν ίχνη τέτοιων οργανικών ενώσεων, σε μορφές που σπάνια συναντιούνται πάνω στη Γη, σε δύο μετεωρίτες πλούσιους σε άνθρακα. Η ανάλυση του μετεωρίτη Murchison βρήκε πάνω από 90 τύπους διαφορετικών αμινοξέων.

Ο ένας μετεωρίτης είναι ο Murchison και ο άλλος ο Murray, που έχουν ανακαλυφθεί στην Αυστραλία το 1969 και στο Κέντακι των ΗΠΑ το 1950 αντίστοιχα.

Ενώ γνωρίζαμε την ύπαρξή τους από το 1962, οι επιστήμονες πάντα υποψιάζονταν μήπως οι ενώσεις αυτές ήταν γήινης προέλευσης κι όχι διαστημικής.

Οι επιστήμονες όμως κατέληξαν στο συμπέρασμα πως τα σάκχαρα αυτά έχουν εξωγήινοι προέλευση και δεν αποκλείεται να έπεσαν πάνω στη Γη, σαν "θρεπτική βροχή", που έδωσε το έναυσμα στα υπάρχοντα αμινοξέα για να λάβουν οργανική-έμβια μορφή και να αρχίσουν να εξελίσσονται σαν έμβια.

Η προέλευση αυτών των σπάνιων σακχάρων ανάγεται στην εποχή πριν τη δημιουργία του ηλιακού συστήματος. Πιθανώς να δημιουργήθηκαν από την επίδραση του αστρικού φωτός σε μόρια διαστρικής σκόνης, που αιωρείται ανάμεσα στα άστρα.

Με τη δημιουργία του ηλιακού μας συστήματος, η Γη μας βομβαρδίστηκε άγρια από βροχή αστεροειδών, βράχων κλπ, 3.8 έως 4.5 δισεκατομμύρια έτη πριν, που έφεραν μαζί τους τα υλικά που ήταν ζωτικής σημασίας, όπως οξυγόνο, θείο, υδρογόνο και άζωτο. Αλλά μαζί τους έπεσαν και τα, αναφερόμενα πριν, σπάνια σάκχαρα που διασπάστηκαν και τα τμήματά τους, που έπεσαν στη Γη, έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στον σχηματισμό οργανικών ενώσεων και στην αρχή της ζωής πάνω στον πλανήτη μας.

Ο Kenneth A. Souza αναπληρωτής διευθυντής αστροβιολογίας και ερευνητής της Ames τόνισε :"Αυτή η ανακάλυψη δείχνει ότι αυτή η ιδιαίτερα παρόμοια οργανική σύνθεση, κρίσιμη για τη ζωή, βρίσκεται σε όλο το σύμπαν".  Και συνέχισε "Μετά από τον ερχομό των ενώσεων αυτών,  πάνω στη Γη, δεδομένου ότι τα άλλα κρίσιμα στοιχεία βρίσκονταν εκεί, η ζωή θα μπορούσε να ανθίσει."