Νέα θεωρία προτείνει πρόωρη έναρξη της γέννησης των άστρων

Από σελίδα του Yahoo!news 8 Ιανουαρίου 2002

Οι βαθύτερες στον χρόνο και χώρο όψεις του σύμπαντος, από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble, δίνουν ενδείξεις πως τα πρώτα -πρώτα αστέρια μπορεί να είχαν εκραγεί στο σύμπαν, τόσο έξοχα και θεαματικά όπως και τα πυροτεχνήματα στο τέλος των εκδηλώσεων.  Οι μελέτες των βαθύτερων όψεων των ουρανών από το Hubble, οδηγούν στο προκαταρκτικό συμπέρασμα ότι το σύμπαν δημιούργησε μια σημαντική μερίδα των αστεριών του, με μια χειμαρρώδη θύελλα γέννησης νέων αστεριών, η οποία φώτισε απότομα τους κατάμαυρους μέχρι τότε ουρανούς, ακριβώς μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια έτη μετά από τη "Μεγάλη Έκρηξη," την τεράστια έκρηξη που δημιούργησε τον κόσμο. Αν και τα αστέρια συνεχίζουν να γεννιούνται ακόμη και σήμερα στους γαλαξίες, το ποσοστό γέννησης των σημερινών αστεριών θα μπορούσε να είναι ένας μικρός αριθμός έναντι της προβλεφθείσης έκρηξης γεννήσεων αστεριών σε εκείνα τα πρώτα-πρώτα έτη του Σύμπαντος.

Για μισό δισεκατομμύριο έτη υπήρξε ένα μεγάλο σκοτάδι μετά από το Big Bang (Μεγάλη Έκρηξη), τη θεωρητική έναρξη του κόσμου. Μετά όμως ήλθε η δημιουργία των αστέρων, που άρχισαν να εκπέμπουν φως στον σκοτεινό κόσμο, όπως τα πυροτεχνήματα στο νυκτερινό ουρανό, προτείνει μια νέα θεωρία. Αυτή η μελέτη προτείνει ότι η μεγάλη έκρηξη του σχηματισμού των αστεριών ήταν στην αρχή του σύμπαντος.

Μια ανάλυση των πολύ εξασθενημένων γαλαξιών, στα βαθύτερα μέρη του σύμπαντος που έχει ποτέ συλλάβει ένα τηλεσκόπιο, προτείνει ότι υπήρξε μια έκρηξη των αστέρων που εξέμπεμψαν έτσι φως στον αρχικά σκοτεινό κόσμο μας, πολύ νωρίτερα όμως από ό,τι μέχρι τώρα πιστεύαμε, στο  σύμπαν των 15 δισεκατομμυρίων ετών.

Η μελέτη, από τον Kenneth M. Lanzetta του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης στο Stony Brook, αλλάζει μια μακροχρόνια γνωστή πεποίθηση των αστρονόμων ότι ο σχηματισμός των αστεριών άρχισε πολύ αργότερα, μετά από το Big Bang και συγχρόνως ότι ο σχηματισμός των άστρων κορυφώθηκε μετά από πέντε δισεκατομμύρια έτη αργότερα.

Διαφορετικές καμπύλες για τις δύο θεωρίες γέννησης των άστρων.

"Ο σχηματισμός των άστρων πραγματοποιήθηκε νωρίς και πολύ γρήγορα,", είπε ο Lanzetta την Τρίτη σε μια press conference της NASA. "Ο σχηματισμός των άστρων ήταν δέκα φορές υψηλότερος στον απόμακρο αρχικό κόσμο από ό,τι είναι σήμερα."

Τα συμπεράσματα του Lanzetta είναι βασισμένα σε μια ανάλυση, που καλείται μελέτη βαθύ πεδίου, από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Για να συλλάβει τις πιό εξασθενημένες και όσο το δυνατόν πιό απόμακρες εικόνες, το Hubble εστίασε σε ένα συνηθισμένο μικροσκοπικό κομμάτι του ουρανού για περισσότερο από 14 ημέρες, παίρνοντας μια εικόνα κάθε αντικειμένου μέσα σε μια μικρή, αλλά βαθιά φέτα των ουρανών.

Οι προκύπτουσες εικόνες είναι εξασθενημένες, μικροσκοπικές και συγκεχυμένες από γαλαξίες κοντινούς και μακρινούς, συμπεριλαμβανομένων κάποιων που βρίσκονται περισσότερο από 14 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά, είπε ο Lanzetta.

Η έκπληξη ήταν ότι στα πιο μακρινά μέρη, άρα και χρονικά πιό κοντά στο Big Bang, που κοίταξε το τηλεσκόπιο, βρισκόταν  ένα αστέρι που διαμορφωνόταν.

"Ο σχηματισμός του άστρου, συνέχισε να αυξάνεται στα πολύ πιό πρόωρα σημεία που θα μπορούσαμε να δούμε", είπε ο Lanzetta. "Βλέπουμε κοντά στην πρώτη έκρηξη του σχηματισμού των αστεριών."

Ο Bruce Margon του Διαστημικού Ιδρύματος Τηλεσκοπίων στη Βαλτιμόρη, είπε ότι τα συμπεράσματα του Lanzetta είναι ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα, που θα πρέπει να επιβεβαιωθεί κι από άλλες μελέτες.

"Αυτή η μελέτη προτείνει ότι η μεγάλη έκρηξη του σχηματισμού των αστεριών ήταν στην αρχή του σύμπαντος", είπε ο Margon, σημειώνοντας ότι, στην πραγματικότητα: "Το τέλος ήρθε πρώτα."

"Αν αυτό μπορεί να ελεγχθεί, θα αλλάξει εντυπωσιακά την κατανόησή μας για τον κόσμο", είπε η Anne Kinney, διευθύντρια στο τμήμα της αστρονομίας και φυσικής στη NASA.

Στη μελέτη του, ο Lanzetta εξέτασε το φως που συλλήφθηκε στις βαθιές εικόνες πεδίου του Hubble χρησιμοποιώντας μέχρι και 12 διαφορετικά φίλτρα φωτός για να χωρίσει τα χρώματα. Η ένταση του κόκκινου χρησιμοποιήθηκε για να αναγνωρίσει την απόσταση σε κάθε σημείο του φωτός. Οι αποστάσεις χρησιμοποιήθηκαν έπειτα για να δημιουργήσουν μια τρισδιάστατη προοπτική των 5.000 γαλαξιών στην εικόνα του Hubble.

Ο Lanzetta χρησιμοποίησε επίσης εικόνες των κοντινών πεδίων των αστεριών ως κριτήριο για την αστρική πυκνότητα και την ένταση για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι περίπου το 90 τοις εκατό του φωτός στον πολύ πρόωρο κόσμο,  δεν ανιχνεύθηκε από το Hubble. Όταν αυτό το ελλείπον φως αναλύθηκε στην τρισδιάστατη προοπτική, έδειξε ότι η κορύφωση του σχηματισμού των αστεριών ήρθε ακριβώς 500 εκατομμύρια έτη μετά από τη Μεγάλη Έκρηξη (Big Bang) και έχει μειωθεί από τότε.

O παρών σχηματισμός των αστεριών, είπε, "είναι ακριβώς ένας μικρός αριθμός" εκείνης της πρόωρης έκρηξης της αστρικής γέννησης.

Η Lisa Storrie-Lombardi, μια αστρονόμος του Τεχνολογικού Ιδρύματος της Καλιφόρνιας (CALTECH), είπε ότι τα χρώματα των γαλαξιών στις βαθιές εικόνες των πεδίων του Hubble μια πολύ καλή ένδειξη της απόστασής τους".

Η παρούσα θεωρία προτείνει ότι περίπου 15 δισεκατομμύρια έτη πριν, ένα απείρως πυκνό μοναδικό σημείο εξερράγη - το γνωστό Big Bang - δημιουργώντας το διάστημα, το χρόνο, την ύλη και άκρως μεγάλη θερμότητα. Δεδομένου ότι το σύμπαν, ο κόσμος μας, ψύχθηκε, τα ελαφριά στοιχεία, όπως το υδρογόνο και το ήλιο, άρχισαν να διαμορφώνονται.

Αργότερα, μερικές από τις περιοχές έγιναν πιο πυκνότερες από άλλες, με στοιχεία, που διαμόρφωσαν κέντρα βαρύτητας που προσέλκυαν όλο και περισσότερη ύλη. Τελικά, τα διαμορφωμένα ουράνια σώματα, έγιναν αρκετά πυκνά ώστε να αρχίσουν πυρηνικές συντήξεις, θέτοντας τους ουρανούς στις φλόγες. Αυτά ήταν νεογέννητα αστέρια.

Η Lisa Storrie-Lombardi είπε ότι τα παρόντα όργανα και τα διαστημικά τηλεσκόπια που προγραμματίζονται τώρα θα μπορούσαν τελικά, ίσως, να δουν στη Σκοτεινή Εποχή, σε τέτοιο χρόνο, προτού καν να υπάρχουν αστέρια.

"Πλησιάζουμε κοντά στην εποχή που εμείς δεν μπορούμε να δούμε καθόλου", είπε.