Λύματα που μετατρέπονται σε καύσιμα υδρογόνου

Από σελίδα του NewScientist, 29 Απριλίου 2002

Τα απόβλητα από τις εγκαταστάσεις των λυμάτων θα μπορούσαν να μετασχηματιστούν σε καθαρά καύσιμα υδρογόνου με υψηλή αποδοτικότητα χρησιμοποιώντας τη νέα τεχνολογία επεξεργασίας που επινοήθηκε στην Ευρώπη.

Η διαδικασία περιλαμβάνει την εξαγωγή του υδρογόνου από τα "υγρά" απόβλητα, δηλ. αυτά που περιέχουν μεγάλα ποσά νερού, όπως τα απόβλητα των βιομηχανιών του χαρτιού. Αν και αυτό το είδος των αποβλήτων είναι άφθονο, η εξαγωγή του υδρογόνου από αυτό χρειάζεται ένα μεγάλο ποσό ενέργειας, που το καθιστά ανεπαρκές.

Αλλά ερευνητές στην ομάδα Process Technology στο Πανεπιστήμιο Warwick, στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς επίσης και σε διάφορες ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, ισχυρίζονται ότο έχουν βελτιώσει εντυπωσιακά την αποδοτικότητα.

Ο Ashok Bhattacharya του Warwick λέει ότι το νέο σύστημα θα μπορούσε να είναι δύο φορές ενεργειακά αποδοτικότερο από τα υπάρχοντα συστήματα, τα οποία τυπικά έχουν περίπου 20 τοις εκατό αποδοτικότητα. "Είμαστε σε θέση να πάρουμε πολύ περισσότερο υδρογόνο," λέει ο Bhattacharya.

Ο John Brammer, στο Πανεπιστήμιο του Άστον, συμφωνεί ότι οι περισσότερες υπάρχουσες τεχνικές δεν είναι αποδοτικές στην εξαγωγή του υδρογόνου: "Μια βελτίωση εκείνης της κατάστασης θα άξιζε. Θα εξέταζε το βασικό πρόβλημα στην παραγωγή του υδρογόνου."

Εντούτοις, η μέθοδος μέχρι τώρα έχει εξεταστεί μόνο στο εργαστήριο. Ο Bhattacharya αναγνωρίζει ότι η πραγματική ενεργειακή της απόδοση δεν θα είναι γνωστή έως ότου αναπτυχθεί ένα πρωτότυπο. Η ομάδα έλαβε μόλις 2.5 εκατομμύρια στερλίνες Ευρωπαϊκής χρηματοδότησης για να το κάνει αυτό.

Φυσικό αέριο

Το υδρογόνο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να παραγάγει ενέργεια καθαρή και αποτελεσματική μέσω των "κυψελών καυσίμων". Αυτά θα μπορούσαν τελικά να παρέχουν μια εναλλακτική λύση στα ορυκτά καύσιμα για την τροφοδότηση των αυτοκινήτων και των σπιτιών.

Η νέα διαδικασία αρχίζει με τη μετατροπή των αποβλήτων της "βιομάζας" σε υδρογόνο, μεθάνιο, νερό, μονοξείδιο του άνθρακα και διοξείδιο του άνθρακα, χρησιμοποιώντας τις πρότυπες τεχνικές αεριοποίησης που περιλαμβάνουν τη θερμότητα και την πίεση. Αλλά το περαιτέρω υδρογόνο παράγεται έπειτα με διαχωρισμό του μεθανίου και του νερού, λέει ο Bhattacharya, με την βοήθεια ενός νανοκρυστάλλου σαν καταλύτη.

Η διαδικασία μπορεί να τρέχει συνέχεια επειδή το καθαρό υδρογόνο εξάγεται μέσω μιας κεραμικής μεμβράνης  καλυμμένης με παλλάδιο που μπλοκάρει άλλα αέρια. Εάν το υδρογόνο δεν αφαιρείται η αντίδραση θα έφθανε σε ισορροπία και το σταμάτημα. Ο Bhattacharya προσθέτει ότι η θερμική αποδοτικότητα ου νέου συστήματος επίσης έχει βελτιωθεί σημαντικά.

Η ομάδα αναμένει να έχει κατασκευάσει το πρώτο πρωτότυπο, με την ικανότητα να παραχθούν τόσα καύσιμα όσο ένας σταθμός "αερίου", από το 2005.