Μικροοργανισμοί απομονώνονται στο διάστημα

Από σελίδα του Πανεπιστημίου Cardiff, 17 Δεκεμβρίου 2002

 Πόσο μακριά εκτείνεται πάνω στον ουρανό η βιόσφαιρα; Υπάρχουν μικροοργανισμοί σε ύψος 40 χλμ και σε ποια ποσότητα; Για να απαντήσουν σε αυτές τις ερωτήσεις διάφορα ερευνητικά ιδρύματα στην Ινδία συνεργάστηκαν σε ένα πρόγραμμα για να σταλούν  αποστειρωμένα μπαλόνια στη στρατόσφαιρα. Το πρόγραμμα καθοδηγήθηκε από τον καθηγητή Κοσμολογίας   Jayant Narlikar, διευθυντή του διαπανεπιστημιακού κέντρου για την αστρονομία και την αστροφυσική στο Pune, με επιστήμονες στην Ινδική Διαστημική Ερευνητική Οργάνωση.

Συλλέχθηκαν για αυτό μεγάλοι όγκοι αέρα από τη στρατόσφαιρα σε ύψη που κυμαίνονται από 20 έως 41km  στις 21 Ιανουαρίου 2001. Το πρόγραμμα της ανάλυσης των δειγμάτων στην Μεγάλη Βρετανία οργανώθηκε από τον καθηγητή Chandra Wickramasinghe του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, συνυπερασπιστής μαζί με τον Sir Fred Hoyle της σύγχρονης θεωρίας της Πανσπερμίας. Αυτή η θεωρία δηλώνει ότι η Γη έχει γεμίσει ζωή κατά το παρελθόν, και έρχονται ακόμα μικροοργανισμοί με τους κομήτες.

Πέρυσι μια ομάδα βιολόγων στο Σχολείο Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ  ανέφερε τις αποδείξεις για τα βιώσιμα βακτηρίδια στα δείγματα του αέρα που συλλέχθηκαν σε ύψος 41km σε τέτοια ποσότητα, που υπονοεί ότι σε παγκόσμιο επίπεδο ένα ρυθμό ενός τόνου βακτηριακού υλικού ανά ημέρα!. Αν και τα βακτηρίδια φάνηκαν ότι δεν θα μπορούσαν να πολλαπλασιαστούν στο εργαστήριο.

Συλλέχθηκαν από ένα αυτοματοποιημένο μπαλόνι ειδικού τύπου για μεγάλα ύψη, που προωθήθηκε από το Hyderabad στην  Ινδία, τον Ιανουάριο του 2001. Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ειδικά-σχεδιασμένους συλλέκτες δειγμάτων που αποστειρώθηκαν πριν από την πτήση και ανέπτυξαν 16 βραχίονες που κράτησαν τα συλληφθέντα υλικά παγωμένα σε μικροσκοπικά διαμερίσματα.

Για να επιζήσουν στα εξωτερικά όρια της ατμόσφαιρας και στην άκρη του διαστήματος, οι οργανισμοί θα πρέπει να είναι ανθεκτικοί στους υψηλούς ρυθμούς της καταστροφικής  υπεριώδους ακτινοβολίας, την πολύ χαμηλή πίεση και τις χαμηλές θερμοκρασίες.

Ζητήθηκε δε από τον Δρ Milton Wainwright, του τμήματος μοριακής βιολογίας και βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ, να εφαρμόσει τις ικανότητές του στην ανάπτυξη των οργανισμών. Ο Δρ Wainwright απομόνωσε ένα μύκητα και δύο βακτηρίδια από ένα από τα διαστημικά παραγόμενα δείγματα, που συλλέχθηκαν στο ύψος των 41km.

Η παρουσία βακτηριδίων σε αυτά τα δείγματα επιβεβαιώθηκε τότε ανεξάρτητα. Αυτά τα αποτελέσματα δημοσιεύονται στην έκδοση αυτού του μήνα ενός σπουδαίου περιοδικού μικροβιολογίας του FEMS Letters.

Οι απομονωμένοι οργανισμοί είναι κατά πολύ παρόμοιοι με τις γνωστές επίγειες ποικιλίες. Υπάρχουν εντούτοις ξεχωριστές διαφορές στις λεπτομερής ιδιότητες τους, δείχνοντας ενδεχομένως μια διαφορετική προέλευση. Επιπλέον, πρέπει να τονιστεί ότι αυτοί οι μικροοργανισμοί δεν είναι κοινοί εργαστηριακοί μολυσματικοί παράγοντες.

Τα δύο βακτηρίδια μοιάζουν με το βάκιλο simplex και το Staphylococcus pasteuri, και τα δύο είναι κοινά μικρόβια στο χώμα. Ο μύκητας εμφανίζεται να είναι ένα είδος που είναι γνωστό ως album Engyodontium .

Ο Δρ Wainwright αναφέρει, εντούτοις, "Η μόλυνση είναι πάντα πιθανή σε τέτοιες μελέτες αλλά η "εσωτερική λογική "των συμπερασμάτων δείχνει έντονα προς τους οργανισμούς που είναι απομονωμένοι στο διάστημα, σε ένα ύψος 41km. Φυσικά τα αποτελέσματα θα είχαν γίνει αποδεκτά ευκολότερα και θα είχαν επαινεθεί από τους κριτικούς αν είχαμε απομονώσει  νέους οργανισμούς, ή κάποιους που να γράφουν NASA! Εντούτοις, μπορούμε καλόπιστα να εκθέσουμε απλά τι έχουμε βρει".

Η νέα εργασία των Wainwright και λοιπών, είναι συνεπής προς τις ιδέες των Hoyle και Wickramasinghe, που προβλέπουν στην πραγματικότητα την συνεχή είσοδο πάνω στη Γη "νέων" οργανισμών. Στα τελευταία έτη και μήνες έχουν υπάρξει αυξανόμενες αποδείξεις που μπορούν να ερμηνευθούν ως υποστήριξη για τη θεωρία της Πανσπερμίας - π.χ. οι ιδιότητες επιβίωσης στο διάστημα και η γενική σκληραγωγία των βακτηριδίων στο διάστημα.