Το καλοκαίρι του 2003 είχαμε τα υψηλότερα επίπεδα του όζοντος των τελευταίων 10 ετών

Από σελίδα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος, 24 Οκτωβρίου 2003 

Τα επίπεδα του όζοντος κοντά στο έδαφος, που είχε καλύψει τεράστιες περιοχές της Ευρώπης από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο του τρέχοντος έτους, ήταν τα υψηλότερα των δέκα τελευταίων ετών, λόγω της παρατεταμένης ζέστης του Αυγούστου, αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος (EEA).

Όπως αναφέρει η ανακοίνωση της EEA, o ασυνήθιστα ζεστός και ηλιόλουστος καιρός σε συνδυασμό με τα αιωρούμενα σωματίδια στην ατμόσφαιρα, προερχόμενα από την κυκλοφορία των οχημάτων, τη βιομηχανία και τη βλάστηση, προκάλεσαν μακράς διάρκειας και γεωγραφικά έντονα επεισόδια με υψηλές συγκεντρώσεις του επιβλαβούς όζοντος κοντά στο έδαφος.

Και αυτή η κατάσταση είναι πιθανόν να επαναληφθεί στο μέλλον σε οποιοδήποτε θερμό καλοκαίρι έως ότου παρθούν τα κατάλληλα μέτρα, που προβλέπονται από τη νομοθεσία, για μια πολύ μεγαλύτερη μείωση στις εκπομπές των ρύπων που προκαλούν το όζον, στα επίπεδα του εδάφους προς το έτος 2010.

Οι περιοχές στις οποίες παρατηρήθηκε συγκέντρωση όζοντος μεγαλύτερη του ορίου των 180 μgr ανά κυβικό μέτρο αέρα ήταν η νοτιοδυτική Γερμανία, η Ελβετία, η Βόρεια και Νοτιοανατολική Γαλλία, το Βέλγιο, η Βόρεια και Κεντρική Ιταλία και η Κεντρική Ισπανία, αναφέρει η ΕΕΑ και έχει παρατηρηθεί ότι η έκθεση στο όζον για διάστημα μεγαλύτερο της μίας ώρα είναι επικίνδυνη για την υγεία παιδιών και ηλικιωμένων.

Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στις εκπομπές οξειδίων του αζώτου και των μη-πτητικών οργανικών ενώσεων του μεθανίου (NMVOCs), που λέγονται πρόδρομοι ρύποι. Τα αέρια αυτά έπεσαν γύρω στο 30% μεταξύ του 1990 και του 2000 στα 15 ευρωπαϊκά κράτη της Ένωσης. Η ΕΕ έχει βάλει στόχο μέχρι το 2010 οι εκπομπές αυτές, αλλά και ορισμένων άλλων ρύπων, να μειωθούν ένα 30% ακόμη.

Σε αντίθεση με το στρατοσφαιρικό στρώμα του όζοντος, που μας προστατεύει εναντίον της επιβλαβούς ηλιακής ακτινοβολίας, το όζον κοντά στο έδαφος μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας στον άνθρωπο και να προκαλέσει βλάβες στα οικοσυστήματα, τις συγκομιδές και τα υλικά. Σχηματίζεται δε όταν αντιδρούν οι πρόδρομοι ρύποι με το φως του ήλιου.