Η παγκόσμια θερμοκρασία πάνω, η τρύπα του όζοντος στην Ανταρκτική έκανε ρεκόρ και ο ο Αρκτικός πάγος μειώθηκε για το 2003, λέει ο ΟΗΕ

Από σελίδα του ΟΗΕ 17 Δεκεμβρίου 2003

Η χρονιά αυτή αποδείχτηκε ότι ήταν η τρίτη θερμότερη κατά τη διάρκεια των τελευταίων 150 χρόνων, το μέγεθος της τρύπας του όζοντος στην Ανταρκτική έγινε η μεγαλύτερη όλων των εποχών και η έκταση του Αρκτικού πάγου πλησίασε σε ένα ιστορικό χαμηλό, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία από την Παγκόσμια Μετεωρολογική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών (WMO).

Η παγκόσμια θερμοκρασία της επιφάνειας για το 2003 αναμένεται να είναι 0.45 C πάνω από τον ετήσιο μέσο όρο του 1961-90 13.9 βαθμoί Κελσίου, σύμφωνα με τα αρχεία που διατηρούνται από την WMO τα μέλη, που καθιστούν το έτος αυτό το τρίτο θερμότερο όλων των εποχών, ακριβώς πίσω από το 2002 που είχε ανέβει κατά 0.48 C. Το θερμότερο έτος ως γνωστόν ήταν το 1998 με 0.55 C.

Αν υπολογιστούν χωριστά τα δύο ημισφαίρια για το 2003 οι θερμοκρασίες είναι: για το βόρειο ημισφαίριο (0.57 C) και για το νότιο ημισφαίριο (0.33 C), που είναι και οι δύο τιμές οι τρίτες θερμότερες από τότε που ξεκίνησαν να υπάρχουν αρχεία των θερμοκρασιών το 1861. Αυτό αναφέρει στα προκαταρκτικά συμπεράσματα της η αντιπροσωπεία, που εδρεύει στη Γενεύη, εν αναμονή μιας νέας έκθεσης που θα δημοσιεύεται το Μάρτιο.

Η έκθεση σημείωσε ότι ο ρυθμός μεταβολής από το 1976 ήταν κατά προσέγγιση τρεις φορές ο ρυθμός των 100 προηγούμενων χρόνων συνολικά, και οι αναλύσεις των στοιχείων για το βόρειο ημισφαίριο δείχνουν ότι η θέρμανση των τελευταίων χρόνων του εικοστού αιώνα ήταν πρωτοφανής για τουλάχιστον τα προηγούμενα χίλια χρόνια.

Οι μετρήσεις για την Ανταρκτική εμφάνισαν ότι η τρύπα του όζοντος έφθασε σε 28 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα το Σεπτέμβριο του 2003, που είναι ίδια με το ιστορικό ρεκόρ όλων των εποχών, δηλαδή του Σεπτεμβρίου του 2000 και σε αντίθεση με τον περασμένο χρόνο όταν η τρύπα έσπασε στα δύο και ήταν η μικρότερη των τελευταίων δέκα χρόνων. Το όζον όπως είναι γνωστό προστατεύει τον κόσμο από την καρκινογόνο ακτινοβολία της υπεριώδους ακτινοβολίας.

Εν τω μεταξύ, ο Αρκτικός πάγος της θάλασσας, που έπεσε σε 5.4 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα το Σεπτέμβριο, που πλησίασε το ιστορικό χαμηλό των 5.3 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων του 2002. Η μικρή έκταση του θαλάσσιου πάγου των τελευταίων ετών είναι συνεπής προς τις νέες αναλύσεις των δορυφορικών στοιχείων, που εμφανίζουν  σημαντική θέρμανση της αρκτικής περιοχής στη δεκαετία του '90, αν συγκριθεί με τη δεκαετία του '80, αναφέρει η WMO.

Η αντιπροσωπεία κατέγραψε τον καιρό του 2003 σε διάφορα μέρη του κόσμου, που κυμαίνεται από το ρεκόρ ζέστης το καλοκαίρι στην Ευρώπη έως το ρεκόρ ζέστης στην Αυστραλία, όπου έγιναν μεγάλες πυρκαγιές, με συνεχείς ξηρασίες σε περιοχές της Νότιας Αφρικής. Το φαινόμενο προκάλεσε το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, κυρίως στη Γαλλία, και επιτάχυνε το λιώσιμο των πάγων στις Άλπεις, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό WMO.

Ενώ έπεσαν πολλές βροχοπτώσεις πάνω από το κανονικό σε περιοχές της Δυτικής Αφρικής. Τον Μάιο και τον Ιούνιο καύσωνας έπληξε και την Ινδία και το Πακιστάν. Περισσότερα από 1.500 άτομα υπέκυψαν σε θερμοκρασίες που συχνά ξεπερνούσαν τους 50 βαθμούς. Το φαινόμενο προκάλεσε το θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, κυρίως στη Γαλλία, και επιτάχυνε το λιώσιμο των πάγων στις Άλπεις, σύμφωνα με τον ΠΜΟ.

Απόρρητη αναφορά του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ

Μια απόρρητη έρευνα την οποία χρηματοδότησε το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ και το Πεντάγωνο συμφώνησε να δημοσιεύσει μερικώς (τέλη 2003) αναφέρει ένα δραματικό, αλλά όχι απίθανο σενάριο, με σκοπό να βοηθήσει τα κέντρα αποφάσεων να χαράξουν τη στρατηγική τους. O Πίτερ Σβαρτζ ήταν ένας από τους ειδικούς επιστήμονες του κλίματος που βοήθησαν στη δημιουργία της μελέτης.
Χαρακτηριστικά στην αναφορά επισημαίνεται ότι μέχρι το 2020:

• Η μέση θερμοκρασία θα πέσει τρεις με τέσσερις βαθμούς Κελσίου σε ορισμένες περιοχές της Βορείου Αμερικής και της Ασίας και λίγο περισσότερο στην Ευρώπη. Για τη σύγκριση, η μέση θερμοκρασία στον βόρειο Ατλαντικό κατά τη διάρκεια της τελευταίας εποχής των παγετώνων ήταν έξι με οκτώ βαθμούς Κελσίου χαμηλότερη από όσο είναι σήμερα.

• Περίοδοι ανομβρίας θα αρχίσουν να πλήττουν σημαντικές γεωργικές περιοχές. Η μέση ετήσια βροχόπτωση θα πέσει περίπου κατά 30% στη βόρεια Ευρώπη και το κλίμα της θα αρχίσει να μοιάζει με εκείνο της Σιβηρίας.

• Παράλληλα, βίαιες καταιγίδες θα γίνουν όλο και πιο συχνές σε πολλές περιοχές. Μία μεγάλη καταιγίδα θα φουσκώσει τον ωκεανό και η θάλασσα θα διαπεράσει τα αναχώματα στις Κάτω Χώρες, κάνοντας παραθαλάσσιες πόλεις όπως η Χάγη απρόσιτες και ακατάλληλες για να ζήσει κανείς.

• Η Ευρώπη θα πληγεί περισσότερο από την πτώση της θερμοκρασίας και θα δώσει έναν δύσκολο αγώνα για να αντιμετωπίσει τα κύματα μεταναστών από τις Σκανδιναβικές χώρες που θα κατέβουν νοτιότερα αναζητώντας θερμότερα κλίματα. Η νότια Ευρώπη θα πολιορκηθεί από πρόσφυγες οι οποίοι προέρχονται από χώρες που χτυπήθηκαν σκληρότερα, στην Αφρική και αλλού.