Αερόστατα ρομπότ θα μπορούσαν να εξερευνήσουν τον Άρη

Από σελίδα του BBC, 11 Φεβρουαρίου 2004

Τα αερόστατα θα μπορούν μελλοντικά να εξερευνούν περιοχές, που θα αποτελούν στόχους για μελλοντικές επανδρωμένες αποστολές. Θα μπορούσαν, δηλαδή, τηλεχειριζόμενα αερόστατα να μεταφέρουν μαζί τους ένα πλήθος μίνι-ρομπότ στον Άρη, εάν υλοποιηθεί το πρωτοποριακό αυτό πρόγραμμα επιστημόνων από την Καλιφόρνια.

Ερευνητές, που χρηματοδοτούνται από τη  NASA, αναπτύσσουν ένα αερόστατο με ένα πτερύγιο, που ονομάζεται StratoSail (Στρατο-ιστίο), το οποίο να μπορεί να πετάει με ακρίβεια μέσα από τους ανέμους του Άρη επί μήνες.

Όπως και τα μετεωρολογικά αερόστατα, το StratoSail θα μπορούσε να μεταφέρει φωτογραφικές μηχανές και άλλες συσκευές σε πιθανές περιοχές, που μελλοντικά θα γίνουν ανθρώπινες αποστολές.

Τα αερόστατα αυτά θα μπορούσαν, επίσης, να αποστείλουν ρομποτικές συσκευές για να ελέγξουν την επιφάνεια του Άρη.

"Η δυνατότητα αυτών των πλανητικών τηλεχειριζόμενων αερόστατων, που θα μπορούν να πετάνε επί πολύ χρόνο, να αλλάζουν τη διαδρομή τους στην ατμόσφαιρα, να αναπτύσσουν ρομπότ επιφάνειας, καθώς και να πραγματοποιούν μια λεπτομερή αναγνώριση του εδάφους, τα κάνει ένα πολύ ισχυρό εργαλείο για τη μελλοντική εξερεύνηση του Άρη", λέει ο Alexey Pankine, ένας επιστήμονας αυτού του προγράμματος στην εταιρεία Global Aerospace Corporation.

Σταθερή πορεία

Τα αερόστατα, ή οι Κατευθυνόμενοι Εναέριοι Ρομποτικοί Εξερευνητές (Dares), θα μπορούσαν να δράσουν όπως τα "μητρικά σκάφη", εξερευνώντας την ατμόσφαιρα του πλανήτη για μήνες.

Σε περίπτωση ανάγκης, θα μπορούσαν να προωθήσουν ένα σμήνος μικρών σκαφών καθώς και μίνι-εργαστηρίων ρομπότ για να πραγματοποιήσουν πειράματα.

Τα αερόστατα έχουν χρησιμοποιηθεί στη Γη αρκετά ως πλατφόρμες παρατήρησης, επειδή είναι σχετικά χαμηλού κόστους, απαιτούν μικρή κατανάλωση ενέργειας, και είναι ευπροσάρμοστα.

Μερικά έχουν πάει ακόμα και εκεί όπου κανένα αερόστατο δεν είχε πριν τολμήσει. Το 1985, δύο τέτοια μπαλόνια εστάλησαν για να ελέγξουν την ατμόσφαιρα της Αφροδίτης.

Αλλά οι ερευνητές αναγνώρισαν ότι υπήρχε ένα πρόβλημα με τη σταθεροποίηση και τον έλεγχο αυτών των εναέριων σκαφών σε εκείνες τις ατμόσφαιρες με διαφορετικές συνθήκες, ιδιαίτερα εκείνων με ισχυρά ρεύματα αέρα.

Το ρομποτικό, όμως, StratoSail υπερνικά αυτό το πρόβλημα έχοντας ένα ελαφρύ φτερό σταθεροποίησης αρκετά χιλιόμετρα κάτω από αυτό.

Η δύναμη του αέρα που δημιουργείται, λόγω της απόστασης μεταξύ του μπαλονιού και του φτερού, προωθεί ολόκληρη τη συσκευή με ταχύτητες της τάξης του ενός μέτρου ανά δευτερόλεπτο, εξηγεί ο Pankine.

Η χρησιμοποίηση αυτού του είδους τεχνικής με "ιστία", σημαίνει ότι η συσκευή δεν επιβαρύνεται από άλλο βαρύ προωθητικό εξοπλισμό, όπως οι μικρές μηχανές.

Η έρευνα, που υποστηρίζεται από το Ινστιτούτο της NASA για Προηγμένες Ιδέες, βρίσκεται ακόμα στην πρώτη φάση της.

Ο Pankine και η ομάδα του παρουσίασαν την έρευνά τους σε αερόστατα στο διεθνές φόρουμ διαστημικής τεχνολογίας και εφαρμογών, στην αμερικανική πόλη Αλμπικέρκη την περασμένη Τρίτη.