Η μαγνητική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους με τραυματισμένο νωτιαίο μυελό

Από το Imperial College Of Science, 11 Μαΐου 2004

Μια προκαταρκτική μελέτη έχει δείξει για πρώτη φορά ότι είναι δυνατόν η εφαρμογή μιας μαγνητικής θεραπείας στον εγκέφαλό τους, να βοηθήσει τους ανθρώπους που έχουν υποστεί μερική βλάβη στο νωτιαίο μυελό τους.

Γράφοντας στο περιοδικό Spinal Cord αυτού του μήνα, μια ομάδα βρετανών γιατρών περιγράφει πώς ασθενείς με ατελή ή μερικό τραυματισμό του νωτιαίου μυελού, έλαβαν αρκετές φορές τη λεγόμενη Διακρανιακή Μαγνητική Διέγερση (rTMS), και έτσι βελτιώθηκε η ικανότητά τους να κινήσουν τους μυς και τα άκρα, καθώς και η δυνατότητα τους να αντιλαμβάνονται τις αισθήσεις.

Η μέθοδος rTMS χρησιμοποιεί έναν ηλεκτρομαγνήτη που τοποθετείται στο κρανίο για να παράγει  σύντομους μαγνητικούς παλμούς, περίπου ίδιας ισχύος με την μαγνητική τομογραφία MRI, οι οποίοι υποκινούν τον εγκεφαλικό φλοιό. Αυτού του είδους οι τραυματισμοί του νωτιαίου μυελού είναι ένας τύπος νωτιαίου τραυματισμού, όπου ο νωτιαίος μυελός δεν έχει αποκοπεί εντελώς , αλλά ο ασθενής έχει χάσει την ικανότητα να κινηθεί ή να αισθάνεται κάτω από το σημείο του τραυματισμού του.

Ο Nick Davey από το Αυτοκρατορικό Κολέγιο του Λονδίνου, και ένας από τους συντάκτες της μελέτης, λέει: "Μέσω της μεθόδου rTMS μπορούμε να είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε τους ανθρώπους, που έχουν υποστεί μερικό τραυματισμό στο νωτιαίο τους μυελό, ώστε να ανακτήσουν την ικανότητα τους να μετακινηθούν και να αισθάνονται. Σκεφτόμαστε ότι λειτουργεί ως εξής: Ενισχύει την πληροφορία να αφήσει τον εγκέφαλο μέσω των άθικτων νευρώνων που βρίσκονται στο νωτιαίο μυελό. Μπορεί να λειτουργήσει όπως η φυσιοθεραπεία αλλά αντί της επανάληψης μιας φυσικής άσκησης, η μηχανή ενεργοποιεί τα επιζόντα νεύρα και έτσι ενισχύει τις συνδέσεις τους."

Οι ερευνητές από το αυτοκρατορικό κολέγιο του Λονδίνου δοκίμασαν τη μέθοδο rTMS σε τέσσερις ασθενείς με τέτοιου είδους τραυματισμό του νωτιαίου μυελού. Οι ασθενείς όλοι είχαν τραυματιστεί  τουλάχιστον 18 μήνες πριν και είχαν κάνει μια συμβατική αποκατάσταση, συμπεριλαμβανομένης και της φυσιοθεραπείας. Ήταν σε μια σταθερή κατάσταση καθώς δεν έκαναν πλέον καμιά θεραπεία φυσικής βελτίωσης. Οι ασθενείς έκαναν και πραγματική θεραπεία με rTMS και ψευδοθεραπεία κατά τη διάρκεια τριών εβδομάδων. Η θεραπεία με rTMS έγινε σε πέντε διαδοχικές ημέρες μαγνητικής διέγερσης για μια ώρα ανά ημέρα.

Δεν παρατήρησαν καμία διαφορά μεταξύ της πραγματικής θεραπείας και της ψευδοθεραπείας, αλλά διαπίστωσαν ότι η θεραπεία με rTMS είχε σαν αποτέλεσμα την κατά 37,5% (+/- 8) μείωση στην ενδοφλοιώδη αναστολή, συγκρινόμενη με την κανονική φυσιοθεραπεία. Με μια πιο ασθενή ενδοφλοιώδη αναστολή διευκολύνονται τα μηνύματα να περάσουν από τον εγκέφαλο μέσω του νωτιαίου μυελού προς το υπόλοιπο σώμα. Αυτή η μείωση της ενδοφλοιώδης αναστολής συνοδεύθηκε από βελτίωση και στη μηχανική και στην αισθητήρια λειτουργία, οι οποίες κράτησαν για τουλάχιστον τρεις εβδομάδες μετά από τη θεραπεία. Η μειωμένη ενδοφλοιώδη αναστολή εμφανίζεται, επίσης, να συμβαίνει φυσικά και μπορεί να διευκολύνει τη λειτουργική αποκατάσταση, και αυτό ανακλάται στη βελτίωση της ικανότητας των ασθενών να κινηθούν και να αισθανθούν.

Μέχρι τώρα η θεραπεία rTMS είχε σκοπό να θεραπεύσει ασθενείς με ψυχιατρικές διαταραχές, και έχει χρησιμοποιηθεί στη θεραπεία μερικών συμπτωμάτων σχιζοφρένιας.

Ο Davey προσθέτει: "Παρά ταύτα, πρέπει ακόμα να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί στην ερμηνεία αυτών των αποτελεσμάτων καθώς είχαμε επιλέξει ένα μικρό μόνο αριθμό ασθενών. Θα πρέπει να πραγματοποιηθούν κι άλλες μελέτες πάνω σε μεγαλύτερες ομάδες ασθενών, προτού μάθουμε εάν αυτή η θεραπεία είναι άκρως αποτελεσματική. Ομοίως, δεν έχουμε καμία ιδέα για πόσο καιρό θα κρατήσουν τα οφέλη της θεραπείας όταν αυξηθεί η διάρκεια της".