O Paulus και οι συνεργάτες του εστίασαν μια ακολουθία παλμών από ένα λέιζερ με ζαφείρι, σ' ένα θάλαμο που περιείχε αέριο από άτομα αργού. Οι παλμοί ήταν τόσο σύντομοι - μόλις 5 femtoseconds - ώστε ο καθένας τους περιείχε μόνο λίγες εναλλαγές στο ηλεκτρικό πεδίο του. 

Η ομάδα μπόρεσε να ελέγξει την έξοδο του λέιζερ, ώστε όλοι οι παλμοί να είναι όμοιοι. Οι ερευνητές μπορούσαν για παράδειγμα να είναι σίγουροι ότι κάθε παλμός περιείχε δύο μόνο μέγιστα ηλεκτρικού πεδίου (δηλαδή δύο κορυφές με πολύ μεγάλη θετική τιμή) και ένα ελάχιστο (μια κορυφή με πολύ μεγάλη αρνητική τιμή). Υπήρχε μια μικρή πιθανότητα ώστε ένα άτομο να ιονιστεί με το ένα ή το άλλο από τα μέγιστα, κι έτσι έπαιζαν το ρόλο των σχισμών. Το ηλεκτρόνιο που πρόκυπτε από τον ιονισμό επιταχυνόταν προς ένα ανιχνευτή. Αν το άτομο ιονιζόταν από το ελάχιστο του παλμού, το ηλεκτρόνιο κατευθυνόταν προς την αντίθετη κατεύθυνση προς ένα δεύτερο ανιχνευτή. 

Η ομάδα κατέγραψε τους χρόνους άφιξης των ηλεκτρονίων και στους δύο ανιχνευτές και έκανε την γραφική παράσταση του αριθμού των ηλεκτρονίων σαν συνάρτηση της ενέργειας. Οι ερευνητές παρατήρησαν κροσσούς συμβολής στον πρώτο ανιχνευτή, διότι ήταν αδύνατο να γνωρίζουν αν ένα ηλεκτρόνιο που καταμετρούσε ο ανιχνευτής παραγόταν από το πρώτο ή το δεύτερο μέγιστο του παλμού. 

Στον δεύτερο ανιχνευτή δεν υπήρχε σχηματισμός συμβολής γιατί όλα τα ηλεκτρόνια παράγονταν συγχρόνως κατά το ελάχιστο του παλμού. Όταν όμως η φάση του λέιζερ άλλαζε ώστε να υπάρχει ένα μόνο μέγιστο και δύο ελάχιστα, κροσσοί συμβολής σχηματίζονταν στον δεύτερο ανιχνευτή και όχι στον πρώτο. "εξαρτάται από το αν έχουμε πλήρη πληροφορία για τη χρονική στιγμή που παράχθηκε το κάθε ηλεκτρόνιο" λέει ο Paulus. "εξαρτάται από την κατεύθυνση που το βλέπουμε να έρχεται.".  

Άλλοι φυσικοί εντυπωσιάστηκαν από τη δουλειά αυτή. "Το πείραμα αυτό θα πρέπει να μπει σε κάθε εγχειρίδιο κβαντομηχανικής" λέει ο Wolfgang Schleich, ένας φυσικός ειδικός για τα κβαντικά φαινόμενα στο πανεπιστήμιο της Ulm στη Γερμανία. ΄"Σίγουρα πάντως θα το βάλω στο δικό μου βιβλίο." 

Το πείραμα των δύο σχισμών: Στο κλασσικό πείραμα των δύο σχισμών(στο αριστερό τμήμα της εικόνας), εμφανίζονται φαινόμενα συμβολής επί της οθόνης (κάτω αριστερά), όταν κάποιο φως περνάει από ένα ζεύγος παράλληλων σχισμών που βρίσκονται σε μια αδιαφανή μάσκα.

Αν το φως περνάει από μία μόνο σχισμή, δεν παρατηρούμε σχηματισμό συμβολής(δεξιά οθόνη). Στο πείραμα διπλής σχισμής με διάρκεια attosecond (δεξιό τμήμα), ένας πολύ σύντομος παλμός λέιζερ εστιάζεται πάνω σε αέριο από άτομα αργού, τα οποία μερικές φορές ιονίζονται από τα μέγιστα των εντάσεων του ηλεκτρικού πεδίου των παλμών(κόκκινη γραμμή.) 

Το ηλεκτρόνιο που ελευθερώνεται, επιταχύνεται στη συνέχεια προς τον ένα από τους δύο ανιχνευτές. Η συμβολή παρατηρείται από τον ανιχνευτή στ' αριστερά γιατί δεν γνωρίζουμε αν το ηλεκτρόνιο ελευθερώθηκε από το άτομο με την πρώτη ή την δεύτερη κορυφή του λέιζερ. Η συμβολή δεν παρατηρείται από τον ανιχνευτή στα δεξιά γιατί υπήρχε μία μόνο κορυφή που θα 
μπορούσε να έχει ελευθερώσει το ηλεκτρόνιο.