Απέτυχε να τεθεί σε τροχιά το Cosmos 1

Πηγή: Associated Press, 23 Ιουνίου 2005

Η προσπάθεια να προωθηθεί το πρώτο διαστημικό σκάφος με ηλιακά ιστία απέτυχε όταν ένας συμπληρωματικός πύραυλος σε λιγότερο από δύο λεπτά μετά από την εκτόξευση έγινε συντρίμμια, που διασκορπίστηκαν πάνω από τον αρκτικό ωκεανό, ανακοίνωσε η ρωσική διαστημική υπηρεσία.

Το Cosmos 1, ένα κοινό ρωσο-αμερικανικό πρόγραμμα, προοριζόταν να αποδείξει ότι ένα διαστημικό όχημα με ηλιακά ιστία μπορεί να κάνει μια ελεγχόμενη πτήση. Τα ηλιακά ιστία προβλέπονται ως μια εναλλακτική λύση για τα διαστρικά ταξίδια. Τα σκάφη αυτά μπορούν να αναπτύξουν μεγάλη ταχύτητα αλλά βαθμιαία με σκοπό να καλύψουν μεγάλες αποστάσεις.

Αλλά ο συμπληρωματικός πύραυλος Volna καταστράφηκε 83 δευτερόλεπτα μετά από την εκτόξευση από ένα ρωσικό πυρηνικό υποβρύχιο στη θάλασσα Barents,.

"Η αποτυχία του πυραύλου σημαίνει ότι το όχημα με τα ηλιακά ιστία χάθηκε", ανέφερε ο εκπρόσωπος Vyacheslav Davidenko. "Το ρωσικό ναυτικό ψάχνει την περιοχή για να βρει τα συντρίμμια του πυραύλου και του οχήματος."

Αρκετές ώρες πριν από την ανακοίνωση επιστήμονες της Ρωσίας και της Planetary Society στην Καλιφόρνια είχαν πει ότι ανίχνευσαν σήματα από το διαστημικό σκάφος - που κόστισε 4 εκατομμύρια δολάρια - και ότι ήταν σε τροχιά.

Εντούτοις, αργότερα η Planetary Society, που οργάνωσε την αποστολή, παραδέχθηκε ότι εάν ο πύραυλος απέτυχε κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της εκτόξευσης, τότε "αυτό θα σήμαινε ότι το Κόσμος 1 χάθηκε".

Οι προηγούμενες προσπάθειες να αναπτυχθούν παρόμοιες συσκευές στο διάστημα έχουν αποτύχει.

Το 1999, η Ρωσία προώθησε ένα παρόμοιο πείραμα με μια συσκευή που βασιζόταν στην ανάκλαση του ηλιακού φωτός από το διαστημικό σταθμό Mir, αλλά ο μηχανισμός της επέκτασης χάλασε, και η συσκευή κάηκε πάνω στην ατμόσφαιρα.

Το 2001, η Ρωσία προσπάθησε πάλι, αλλά η συσκευή απέτυχε να διαχωριστεί από τον πύραυλο και κάηκε στην ατμόσφαιρα.

Τον Αύγουστο του 2004 η Ιαπωνία πέτυχε να ανυψώσει ένα ανάλογο πειραματικό όχημα.

Το όχημα με τα ηλιακά ιστία ζύγιζε περίπου 99 κιλά και σχεδιάστηκε για να φτάσει σε ύψος 840 χιλιόμετρα. Είχε ως σκοπό να τροφοδοτηθεί από οκτώ 50-πόδι-μακριές δομές πανιών που μοιάζουν με τις λεπίδες ενός ανεμόμυλου.

Αργότερα θα άνοιγε τα οκτώ τριγωνικά του ιστία, κατασκευασμένα από πλαστικό και ενισχυμένο με αλουμίνιο ύψους 15 μέτρων, σχηματίζοντας έτσι έναν κύκλο διαμέτρου 30 μέτρων. Τα ιστία θα κάλυπταν περίπου μια έκταση 600 τετραγωνικών μέτρων.

Το διαστημικό σκάφος με ηλιακά ιστία δεν έχει πυραύλους για την κίνηση του. Ωθείται με τη βοήθεια σωματιδίων της ακτινοβολίας του ήλιου, που ανακλώνται από τα γιγαντιαία ιστία του. Επειδή δε μεταφέρει καύσιμα και μπορεί να συνεχίσει να κινείται συνεχώς σε μεγάλες αποστάσεις, είναι η μόνη τεχνολογία που μπορεί μια ημέρα να μας στείλει στα αστέρια.