Υπάρχουν εξωγήινοι αλλά δεν είναι όπως τους ξέρουμε

Πηγή: The Observer, Αύγουστος 2005

Στους εξωγήινους εστιάστηκε η προσπάθεια μιας διαστρικής έρευνας, που απορρόφησε τους αστρονόμους για περισσότερο από 50 χρόνια. Παρά το γεγονός ότι έχουν καταβληθεί μεγάλες προσπάθειες, η ανθρωπότητα δεν έχει εντοπίσει ακόμη ούτε ένα ίχνος πειστικής μαρτυρίας για την ύπαρξη νοήμονος ζωής στο γαλαξία μας

Τώρα το Μουσείο Επιστημών του Λονδίνου έχει βρει μια συμβιβαστική λύση. Αυτή αφορά τη δημιουργία μιας έκθεσης, η οποία θα αποκαλύπτει τις καλύτερες προβλέψεις των ερευνητών επιστημόνων σχετικά με τα είδη των εξωγήινων που ίσως κάποτε συναντήσουμε.

"Είναι αλήθεια ότι μερικοί επιστήμονες πιστεύουν πως οι πολύπλοκες μορφές ζωής στο σύμπαν είναι σπάνιες ή πιθανόν ανύπαρκτες", λέει ο Stephen Foulger, διευθυντής της έκθεσης με τίτλο «Η επιστήμη των εξωγήινων».

"Η πλειονότητά τους όμως εξακολουθεί να πιστεύει στην ύπαρξη εξωγήινης ζωής. Το πρόβλημα είναι ότι είναι πολύ μακριά που δεν μπορούμε να την εντοπίσουμε. Το γεγονός αυτό όμως δεν πρέπει να μας εμποδίζει να κάνουμε υποθέσεις και να αναρωτιόμαστε σε τι είδους κόσμους μπορεί να ζουν οι εξωγήινοι ή πώς μοιάζουν αυτοί. Αυτό έχουμε καταφέρει εμείς για την έκθεση του Μουσείου Επιστημών".

Η έκθεση στοχεύει να δείξει ότι αυτά τα όντα από άλλους κόσμους μπορεί να είναι απίστευτα διαφορετικά από οτιδήποτε έχει ως τώρα αποτυπωθεί στα φιλμ επιστημονικής φαντασίας. Σε αυτά επικρατεί η τάση να παρουσιάζονται τα τέρατα και οι εξωγήινοι πολύ ανθρωπόμορφοι, όπως εμφανίστηκε στο έργο «Ε.Τ.» μέχρι το τέρας στην ταινία «Allien». Για να ξεπεράσουν αυτό το πρόβλημα οι επιστήμονες συμπεριλαμβανομένου και του παλαιοντολόγου του πανεπιστημίου του Cambridge Simon Conway-Morris, επέλεξαν για την έκθεση δύο πολύ διαφορετικά εξωγήινα και αλλόκοσμα τοπία – το ένα ονομάζεται Aurelia και το άλλο Blue Moon- τα οποία παρέχουν κατοικία στις μορφές ζωής που υπάρχουν εκεί. Αυτά είναι και τα σημεία όπου εστιάζει η έκθεση, η οποία θα ξεκινήσει να λειτουργεί από τις 16 Οκτωβρίου και θα συμπέσει με τη σειρά Alien Worlds στο Κανάλι 4.

Η τοποθεσία Aurelia είναι ο πλανήτης ενός ερυθρού νάνου, ένα αστέρι πολύ πιο ψυχρό από τον ήλιό μας. Μόνο οι πλανήτες κοντά σε ένα τέτοιο αστέρι θα μπορούσαν να έχουν ικανοποιητική ζεστασιά για να υποστηρίξουν την ύπαρξη της ζωής. Αλλά οι νόμοι της φυσικής υπαγορεύουν ότι ένας κόσμος (πλανήτης) σε μια τέτοια στενή τροχιά θα ήταν ανίκανος να περιστρέφεται. Θα κλειδωνόταν στην τροχιά του, έτσι ώστε η μία του πλευρά να είναι διαρκώς στραμμένη προς τον ήλιο, και η άλλη προς τα ψυχρά βάθη του διαστήματος. Η Aurelia λοιπόν δεν θα είχε εποχές αλλά ούτε μέρες και νύχτες.

Το μεγαλύτερο αρπακτικό σ’ αυτόν τον κόσμο θα ήταν ένα είδος αδηφάγου χοίρου (gulphog), υποθέτουν οι επιστήμονες. Θα είχε ύψος πέντε μέτρα, με δύο παντοδύναμα πόδια, μακριούς και χοντρούς λαιμούς, μικρό κεφάλι, ενώ το gulphog θα μπορεί να τρέχει με ταχύτητα μέχρι και 70 χιλιόμετρα την ώρα. Μπορεί να κυνηγά mudpods, κάποια εξάποδα πλάσματα τα οποία τρέχουν στην επιφάνεια του πλανήτη και ζουν σε υπόγεια λαγούμια.

Άλλοι κάτοικοι αυτού του κόσμου θα ήταν τα stinger fans, που μοιάζουν με φυτά και τα οποία έχουν έλικες στην κορυφή τους, αλλά στην πραγματικότητα είναι ζώα με σάρκα και αίμα ενώ χρησιμοποιούν γλιστερά πλοκάμια για να κινούνται, ώστε να μπορούν να παγιδεύουν ανεπαίσθητες ακτίνες φωτός που καταφέρνουν να φτάσουν μέχρι την επιφάνεια της Aurelia.

Στη συνέχεια υπάρχει το Blue-Moon. Κινείται σε τροχιά γύρω από έναν πλανήτη στο μέγεθος του Δία, ο οποίος κινείται σε τροχιά γύρω από ένα ζεύγος άστρων σε έναν απομονωμένο βραχίονα του Γαλαξία μας. Αυτό το φεγγάρι έχει πολύ πυκνή ατμόσφαιρα που αποτελείται από οξυγόνο και διοξείδιο του άνθρακα. Ο αέρας εκεί έχει τόση ένταση, που ακόμη και ζώα τεραστίου μεγέθους έχουν την ικανότητα να πετούν.

Αυτά τα όντα περιλαμβάνουν τα skywhales, ουράνιες φάλαινες που γλιστρούν μέσα σε μια χυλώδη ατμόσφαιρα με φτερά μήκους δέκα μέτρων και ταξιδεύουν μέσα στα πανίσχυρα θερμικά ρεύματα του φεγγαριού. Οι μοναδικοί φυσικοί τους εχθροί είναι οι caped stalkers, αετόμορφα σαρκοφάγα, τα οποία μπορούν να κομματιάσουν τις σάρκες των ανυποψίαστών skywhales, ενώ τα οικοσυστήματα εκεί περιλαμβάνουν πυκνή βλάστηση από πελώρια δέντρα, που φτάνουν τα τρία χιλιόμετρα στο ύψος στα οποία κατοικούν μια φανταστική ποικιλία πλασμάτων.

Αυτοί οι παράξενοι κόσμοι και πλάσματα θα επιδειχθούν σε γιγαντοοθόνες στο Μουσείο Επιστημών και οι επισκέπτες μπορούν να ελέγξουν τις ενέργειες των gulphogs και skywhales σε οθόνες.

Οι επιστήμονες τονίζουν ότι, αν και τέτοια πλάσματα μπορούν να φαίνονται παράξενα, απλώς ανταποκρίνονται στους νόμους της φυσικής επιλογής οι οποίοι επέτρεψαν τη ζωή και στον δικό μας πλανήτη. Όπως επισημαίνει ο Conway-Morris: "Τα στοιχεία που έχουμε από τη διαδικασία της εξέλιξης υποδεικνύουν πώς παρά το γεγονός ότι οι εξωγήινες περιοχές οι οποίες φαίνεται να υποστηρίζουν την ύπαρξη ζωής μας φαίνονται ξένες, κατά βάθος έχουν πολλές ομοιότητες με αυτές της Γης".

Κάποιοι ερευνητές εξακολουθούν να πιστεύουν ότι τέτοιοι κόσμοι είναι απίθανο να υπάρχουν, και ότι ίσως να είμαστε ολομόναχοι στο σύμπαν. Η ανάπτυξη σύνθετων μορφών ζωής μπορεί απλά να είναι πολύ σπάνια για να οδηγήσει σε τέτοια παράξενα και αλλόκοσμα θηριοτροφεία. Σε τελευταία ανάλυση η «έρευνα για την ύπαρξη νοήμονος ζωής στο διάστημα» (SETI) δεν είχε μέχρι στιγμής αποτελέσματα.

Υπάρχει και η εναλλακτική άποψη ότι η ύπαρξη πολύπλοκών μορφών ζωής στο σύμπαν είναι συνηθισμένη δεν έχει όμως μακροβιότητα, υπογραμμίζει ο ειδικός σε θέματα εξέλιξης Stephen Jay Gould. "Ίσως κάθε κοινωνία που μπορεί να αναπτύξει μια τεχνολογία που να επιτρέπει τα διαπλανητικά ταξίδια, να πρέπει να περάσει πρώτα από μια περίοδο ενδεχόμενης καταστροφής όπου η τεχνολογική αντίληψη υπερβαίνει τις ηθικές και κοινωνικές αναστολές. Ίσως καμία κοινωνία ή ελάχιστες θα μπορούσαν να βγούνε άθικτες από ένα τέτοιο κρίσιμο συμβάν".

Ο Foulger όμως παραμένει αισιόδοξος παρόλα αυτά. "Πιστεύω ότι οι σύνθετες μορφές ζωής θα πρέπει να είναι αρκετά συνηθισμένες στο γαλαξία μας, αν και θα μας πάρει λίγο καιρό ακόμη για να τις ανακαλύψουμε".