Μαγνητικά βακτήρια μελετούν οι επιστήμονες

Πηγή: Nature, 22 Νοεμβρίου 2005

Επιστήμονες λένε ότι έχουν ανακαλύψει με ποιό τρόπο μια όξινη πρωτεΐνη βοηθάει τα μαγνητοτακτικά βακτήρια να προσανατολίζονται μέσα στο γήινο μαγνητικό πεδίο.

Τα βακτηρίδια αυτά είναι υδρόβιοι μικροοργανισμοί που χρησιμοποιούν κάποια μοναδικά οργανίδια, τα μαγνητοσώματα για να προσανατολιστούν, αλλά ένα μεγάλο μέρος της βιοχημείας πίσω από αυτές τις μαγνητοσωμικές δομές ήταν ακόμη άγνωστες στους επιστήμονες.

Τώρα όμως ο Dirk Schüler του Ινστιτούτου Max Planck για τη Θαλάσσια Μικροβιολογία στη Βρέμη λέει ότι χρησιμοποίησε τη διαγραφή ενός γονιδίου σε ένα  μαγνητοτακτικό βακτηρίδιο, που λέγεται Magnetospirillum gryphiswaldense, για να δείξει τον σημαντικό ρόλο της πρωτεΐνης.

Οι ερευνητές λένε ότι η όξινη αυτή πρωτεΐνη φαίνεται να επηρεάζει τον τρόπο που σχηματίζονται οι αλυσίδες των μαγνητικών κρυστάλλων και πώς παραμένουν σταθερές μέσα στο κύτταρο.

Οι συντάκτες της εργασίας δίνουν επίσης τα πρώτα άμεσα στοιχεία για μια νέα κυτοσκελετική δομή, στην οποία βρίσκονται αυτές οι αλυσίδες, και δείχνουν ότι η μαγνητοσωμική αρχιτεκτονική αντιπροσωπεύει ένα από τα πιο υψηλά επίπεδα δομής στα κύτταρα των βακτηρίων.

Η μελέτη αυτή δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του Nature.

Μαγνητοτακτικά είναι κάποια βακτήρια που παράγουν κρυστάλλους μαγνητίτη (που ονομάζονται και μαγνητοαπολιθώματα).  Αυτά τα βακτήρια συναντώνται στη Γη τόσο σε αλμυρό όσο και σε γλυκό νερό, και τα υδάτινα βακτηρίδια χρησιμοποιούν τους μαγνητικούς κρυστάλλους ως πυξίδες για να βρίσκουν τροφή και ενέργεια.

Όμως ίχνη αυτών των κρυστάλλων μαγνητίτη βρέθηκαν και σε μετεωρίτη, που πιστεύεται ότι προέρχεται από τον Άρη. Οι κρύσταλλοι ήταν τοποθετημένοι μέσα σε ανθρακικά άλατα, ενώ η ηλικία του μετεωρίτη είναι 4.5 δισεκατομμυρίων ετών και βρέθηκε στην Ανταρκτική το 1984. Παλαιές έρευνες έχουν επιβεβαιώσει πως τα ανθρακικά άλατα είχαν σχηματισθεί στον Άρη, επιβεβαιώνοντας έτσι πως και οι κρύσταλλοι του μαγνητίτη πρέπει να σχηματίσθηκαν στον κόκκινο πλανήτη. Υπάρχουν επίσης ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία ότι τα περισσότερα από τα ανθρακικά άλατα σε άλλους δύο μετεωρίτες, διαμορφώθηκαν σε μία εποχή που ο Άρης ήταν θερμότερος και υγρότερος - ένα περιβάλλον πολύ πιο συμβατό προς τη ζωή από το σημερινό περιβάλλον της επιφάνειας του Άρη.

Έτσι μάλλον αυτά τα βακτήρια υπήρξαν κάποτε και στον Άρη.