Τώρα, ο Stanek και οι συνάδελφοι του έχουν διαπιστώσει ότι οι GRB τείνουν να εμφανιστούν στους μικρούς και παραμορφωμένους γαλαξίες μόνο, που στερούνται τα "βαρύτερα" στοιχεία εκτός από υδρογόνο, ήλιο και λίθιο (τα γνωστά στην αστροφυσική ως "μέταλλα").

Οι αστρονόμοι του Οχάιο κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα με την στατιστική ανάλυση τεσσάρων GRB που εμφανίστηκαν στους κοντινούς γαλαξίες. Η ομάδα σύγκρινε τη μάζα των τεσσάρων γαλαξιών, το ρυθμό σχηματισμού νέων άστρων σε αυτούς, και πόσα μέταλλα έχουν σε σύγκριση με άλλους γαλαξίες που καταχωρούνται στη "Ψηφιακή Έρευνα Ουρανού Sloan". Και οι τέσσερις γαλαξίες, που βρήκαν, ήταν μικροί με υψηλούς ρυθμούς σχηματισμού αστεριών και χαμηλής περιεκτικότητας σε μέταλλα.

Ο Stanek και οι συνάδελφοι του ανακάλυψαν ότι ο γαλαξίας με τα περισσότερα μέταλλα -- και επομένως ο πιο πανομοιότυπος  με το Γαλαξία μας -- φιλοξένησε την πιο ασθενή πηγή GRB. Υπολόγισαν δε ότι η πιθανότητα που εμφανίστηκε η GRB σε αυτόν τον γαλαξία ήταν ακριβώς 0.15%. και δεδομένου ότι ο Γαλαξίας μας περιέχει διπλάσια ποσότητα μετάλλων απ' ό,τι αυτός ο γαλαξίας, οι πιθανότητες να φανεί μια GRB εδώ είναι ακόμα χαμηλότερες. Σύμφωνα με την ομάδα, ο Γαλαξίας είναι πάρα πολύ πλούσιος σε μέταλλα για να φιλοξενήσει μια GRB για τουλάχιστον τα τελευταία δισεκατομμύρια χρόνια, κάτι το οποίο σημαίνει ότι αυτές οι εκρήξεις δεν θα μπορούσαν να είναι υπεύθυνες για τις μαζικές εξαλείψεις στη Γη.

Το αποτέλεσμα επίσης δείχνει ότι οι GRB δεν αποτελούν απειλή για οπουδήποτε στον κόσμο, όπου μπορεί να υπάρχει ζωή. Κι αυτό επειδή οι πλανήτες χρειάζονται μέταλλα για να διαμορφωθούν και έτσι αυτοί οι πλανήτες θα βρίσκονταν μόνο στους γαλαξίες πλούσιους σε μέταλλα, και επομένως σε χαμηλού κινδύνου γαλαξίες, όπως ο δικός μας.