Βρέθηκαν 8 νέοι νάνοι γαλαξίας δορυφόροι του Γαλαξία μαςΠηγή: Πανεπιστήμιο Πενσυλβάνιας, 10 Ιανουαρίου 2007 |
Ερευνητές από την Ψηφιακή Έρευνα Ουρανού Sloan ανήγγειλαν την ανακάλυψη οκτώ νέων νάνων γαλαξιών, επτά από τους οποίους είναι δορυφόροι του Γαλαξία μας. Αυτά τα αντικείμενα μοιάζουν με συστήματα που 'ενσωματώθηκαν' στον Γαλαξία μας πριν δισεκατομμύρια χρόνια, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο τον αστρικό φωτοστέφανο και τον παχύ δίσκο του, και χαρακτηρίζονται ως ψίχουλα μπροστά στον Γαλαξία. Τα συστήματα αυτά που ανακαλύφθηκαν με το πρόγραμμα SDSS-II (την πιο φιλόδοξη έρευνα για τον ουρανό που έγινε ποτέ) τα τελευταία τρία χρόνια είναι συγκρίσιμα σε αριθμό με όλους τους δορυφόρους του Γαλαξία που ανιχνεύθηκαν κατά τα προηγούμενα 70 χρόνια. Αυτοί οι νάνοι γαλαξίες βοηθούν να κλείσει το χάσμα μεταξύ του παρατηρηθέντος αριθμού νάνων δορυφόρων και των θεωρητικών προβλέψεων.
"Αυτοί οι νάνοι γαλαξίες έχουν συλληφθεί από τη βαρύτητα του Γαλαξία
και τελικά θα συγχωνευτούν με το Γαλαξία μας", εξηγεί ο καθηγητής
της αστρονομίας και της αστροφυσικής Donald Schneider του
πολιτειακού Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας συνεργάτης της έρευνας.
"Η ανακάλυψη αυτών των νάνων γαλαξιών καταδεικνύει την απροσδόκητη
δύναμη των μεγάλων αστρονομικών ερευνών, όπως είναι η Ψηφιακή Έρευνα
Ουρανού Sloan, που αρχικά σχεδιάστηκε για να ερευνήσει αντικείμενα
εκατομμύρια ή δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη γη, και όχι να
ανακαλύψει τους εξασθενημένους συντρόφους του Γαλαξία μας."
Το SDSS-II είναι ένας μοναδικός τρόπος για την εύρεση των
δορυφόρων και επειδή έχει καλύψει μόνο το ένα πέμπτο του ουρανού, οι
αστρονόμοι αναμένουν ότι υπάρχουν πολλοί περισσότεροι άγνωστοι νάνοι
γαλαξίες στον Κόσμο. Η όγδοη και νεώτερη ανακάλυψη μπορεί να είναι η πιο περίεργη. Ονομάστηκε Leo T, και βρίσκεται περίπου 1.4 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά, στα περιθώρια της βαρυτικής επιρροής του Γαλαξία. "Μπορεί να πλέει ελεύθερα παρά να είναι ένα νάνος δορυφόρος της τοπικής μας ομάδας", αναφέρει το μέλος της ερευνητικής ομάδας Sergey Koposov, του Ινστιτούτου Max Planck για την αστρονομία στη Χαϊδελβέργη. Εκτός από τη μεγαλύτερη απόστασή του, ο Leo T είναι πιο ευδιάκριτος από τις προηγούμενες επτά ανακαλύψεις δεδομένου ότι έχει και δύο πληθυσμούς από αρκετά παλαιά άστρα (ηλικίας πάνω από πέντε δισεκατομμύρια χρόνια) και συγκριτικά νέους πληθυσμούς (λιγότερο από ένα δισεκατομμύριο έτη). Εμφανίζεται επίσης να έχει ουδέτερο αέριο υδρογόνου -- μια ένδειξη ότι ο σχηματισμός των άστρων μπορεί να μην έχει τελειώσει. Ο Leo Τ θα μπορούσε να είναι ο επικεφαλής ενός μεγάλου πληθυσμού εξασθενημένων γαλαξιών που κατοικούσαν στην Τοπική Ομάδα αλλά δεν συνδέονται αρκετά είτε με το Γαλαξία είτε με τον γαλαξία της Ανδρομέδας. Επειδή είναι πάρα πολύ απόμακρος για να επηρεαστεί έντονα από την παλιρροιακή δύναμη του Γαλαξία, η χαμηλή φωτεινότητα του Leo Τ (κατά προσέγγιση σαν 50.000 ήλιους) πιθανώς οφείλεται όχι στην παλιρροιακή 'απογύμνωση' από τα αστέρια του, αλλά πιθανώς ήταν πάντα πολύ εξασθενημένο, διατηρώντας το αέριό του και σχηματίζοντας αργά αργά τα αστέρια του", σχολιάζει ο Mike Irwin, μέλος κι αυτός της ομάδας και πανεπιστημιακός αστρονόμος του Καίμπριτζ. Επιπλέον, ο μεγάλος αριθμός των νέων νάνων -- σε συνδυασμό με τα ανακαλυφθέντα συστήματα πριν από το SDSS-II και άλλες έρευνες του ουρανού -- αλλάζει τη γενική εικόνα της θεωρίας της ψυχρής σκοτεινής ύλης για το πρόβλημα των χαμένων δορυφόρων. "Αυτές οι ανακαλύψεις φέρνουν τα στοιχεία και τη θεωρία πιο κοντά", σχολιάζει ο Zucker, αν και μπορεί ακόμα να υπάρχει ένα χάσμα μεταξύ τους. |
||||
|