Το CO₂ μπαίνει πιο βαθιά στους ωκεανούς

Πηγή: NewScientist, 12 Φεβρουαρίου 2007

Το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα μπαίνει πιο βαθιά στους ωκεανούς από όσο προηγουμένως νομίζαμε, σύμφωνα με ερευνητές. Το συμπέρασμα αυτό σημαίνει ότι οι ωκεανοί μπορούν να συνεχίσουν να απορροφούν τις εκπομπές του αερίου του θερμοκηπίου γρηγορότερα και για περισσότερο χρόνο. Και μπορεί έτσι να μειώσει τον αντίκτυπο τους στην παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας. Αλλά η έρευνα έχει και κακές ειδήσεις για τους θαλάσσιους οργανισμούς που πάσχουν ήδη από την όξυνση των ωκεανών.

Τα υψηλά επίπεδα του CO₂ στην ατμόσφαιρα, που προκαλούνται κατά ένα μεγάλο μέρος από τις βιομηχανικές δραστηριότητες, ωθούν το αέριο αυτό βαθιά μέσα στα νερά των ωκεανών. Αν και αυτή η διαδικασία έχει γίνει κατανοητή, οι επιστήμονες εκτιμούσαν μόνο το βάθος στο οποίο αποθηκεύεται το CO₂ από τις ανθρώπινες δραστηριότητες μέσα στους ωκεανούς.

"Οι προηγούμενες εκτιμήσεις, που βασίζονταν σε υποθέσεις για το πώς έμοιαζαν οι ωκεανοί στην προβιομηχανική περίοδο, πρότειναν ότι στα υψηλά γεωγραφικά πλάτη του Βόρειου Ατλαντικού, το ανθρωπογενές CO₂ δεν βρισκόταν κάτω από τα 2.500 μέτρα",  λέε ο Douglas Wallace του Ιδρύματος Leibniz στη Γερμανία.

Ο Wallace και οι συνάδελφοι του δημοσίευσαν τώρα νέες μετρήσεις που παρουσιάζουν τη θέση του CO₂ από τις ανθρώπινες δραστηριότητες στο Βόρειο Ατλαντικό. Γι αυτό χρησιμοποίησαν στοιχεία που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια μιας ερευνητικής κρουαζιέρας που έγινε το 1981 σαν επίπεδο σύγκρισης, και αργότερα κατά το 2004 ακριβώς στις ίδιες θέσεις.

"Τα αποτελέσματα μας αποκάλυψαν πολύ μεγάλες αλλαγές στο CO₂ στα πολύ μεγάλα θαλάσσια βάθη, μεταξύ 3000 και 5000 μέτρων", είπε ο Wallace.

Βάθος διάλυσης

Εάν τα συμπεράσματά τους αποδειχθούν και στους πολύ μεγαλύτερους ωκεανούς του Νότιου Ημισφαιρίου, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι η ικανότητα των ωκεανών να διαλύουν το CO2 είναι μεγαλύτερη από όσο προηγουμένως αναμέναμε.

Αυτό δε σημαίνει ότι αντί αυτό το CO₂ , που παράγεται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες, να θέρμαινε την ατμόσφαιρα  αλλάζει πολύ γρήγορα τη χημεία των βαθιών ωκεανών.

"Υπάρχει ένα βάθος στον ωκεανό πάνω από το οποίο τα κοχύλια από ανθρακικό ασβέστιο δεν διαλύονται, και κάτω από το οποίο μπορούν", λέει ο Wallace. Τα συμπεράσματα αυτά προτείνουν ότι το CO₂ που αντλείται στους ωκεανούς έχει ωθήσει αυτό το όριο να αυξηθεί πάνω από τα 400 μέτρα, που ήταν το επίπεδο πριν από τη βιομηχανική εποχή. Έτσι, ο ερευνητές προβλέπουν ότι θα είναι 700 μέτρα μέχρι το 2050, εάν οι εκπομπές του CO₂ συνεχίσουν τη γρήγορη αύξησή τους.

Ο Wallace λέει πρέπει τα συμπεράσματα του να δοκιμαστούν και στους νότιους ωκεανούς. Αλλά μπορούν να υπάρχουν και διαφορές. Παραδείγματος χάριν, ένα μεγάλο μέρος του νερού του Νότιου Ωκεανού βυθίζεται στον πυθμένα μακριά από την ακτή της Ανταρκτικής. Εκεί, ο θαλάσσιος πάγος μπορεί να αποτρέψει το CO₂ της ατμόσφαιρας να διαλυθεί στο νερό όπως ακριβώς γίνεται στο Βορρά.

Ο επιστήμονας που έπλασε αρχικά τη φράση 'όξυνση των ωκεανών', ο Ken Caldeira του Ιδρύματος Carnegie στην Καλιφόρνια, λέει ότι ο βαθμός επίδρασης του αυξανόμενου διοξειδίου του άνθρακα στους ωκεανούς πάνω στα κοράλλια και στα κοχύλια παραμένει αβέβαιος. Αλλά όταν οι ανθρώπινες δραστηριότητες αρχίζουν να επιδρούν και στα πιο μακρινά μέρη του πλανήτη, είναι μια προειδοποίηση ότι παρεμβαίνουμε επικίνδυνα σε όλο τον πλανήτη, συμπληρώνει ο ίδιος.

Περιοδικό δημοσίευσης: Πρακτικά Ακαδημίας Επιστημών ΗΠΑ

Η μεταβολή του pH των ωκεανών ως προς τα προ-βιομηχανικά επίπεδα