|
Το αμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας (NRC) έχει συμβουλέψει
τη NASA να εγκαταστήσει ένα ραδιοπαρατηρητήριο στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού
με σκοπό, μεταξύ των άλλων, να παρατηρήσει την εποχή του Κοσμικού Μεσαίωνα
του πρώιμου σύμπαντος.
Η NASA, είχε το 2006, ζήτησε από το NRC να τη συμβουλεύσει για
ποιες επιστημονικές εργασίες μπορούν να γίνουν στο φεγγάρι, και σε ποια προγράμματα
πρέπει να δοθεί κορυφαία προτεραιότητα.
Η επιτροπή του NRC με επικεφαλής τον George Paulikas εξέθεσε τα συμπεράσματά
της με τίτλο "Το επιστημονικό πλαίσιο για την εξερεύνηση του φεγγαριού". Και
εκεί ανέφερε την δυνατότητα να εγκατασταθεί ένα ραδιοπαρατηρητήριο για την
παρατήρηση του Κοσμικού Μεσαίωνα.
Το σχέδιο απαιτεί την επίστρωση μεταλλικών κεραιών πάνω σε μια
εύκαμπτη πλαστική ταινία, η οποία μπορεί να τυλιχθεί σε έναν κύλινδρο μήκους
ενός μέτρου και διαμέτρου 25 εκατοστών για τη μεταφορά της στο φεγγάρι. Έπειτα,
μπορεί η ταινία να ξετυλιχτεί πάνω στη σεληνιακή επιφάνεια όπως ένα χαλί,
που θα δημιουργήσει έτσι μια έτοιμη σειρά ραδιοδεκτών.
Σύμφωνα με την έκθεση, θα μπορούσαν να επεκταθούν από αστροναύτες
όταν πάνε πίσω στο φεγγάρι, και είναι αρκετά απλό για να το κάνουν ακόμα και
ρομπότ.
Ο Joseph Lazio του Ερευνητικού Εργαστηρίου Ναυτικού των ΗΠΑ, έχει προτείνει
αρχικά ένα ραδιοπαρατηρητήριο στην ορατή πλευρά του φεγγαριού που αποτελείται
από τρεις λουρίδες οι οποίες φέρουν κεραίες μήκους 500 μέτρων, σε μια μορφή
Υ.
Αυτή ενώ θα περιοριζόταν κυρίως στην έρευνα των ξεσπασμάτων του ήλιου, επρόκειτο
να χρησιμεύσει επίσης και ως ένα δοκιμαστικό σχέδιο για έναν πιο φιλόδοξο
ανιχνευτή, που θα ήταν εξαπλωμένος σε μια επιφάνεια μερικών χιλιομέτρων στην
ήρεμη, αθέατη πλευρά του φεγγαριού.
Οι επιστήμονες τόνισαν ότι ένα παρατηρητήριο στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού,
θα μπορούσε να ερευνήσει και πηγές πολύ χαμηλής συχνότητας στην ραδιοπεριοχή
από 1 έως 10 megahertz, η οποία θα 'πνιγόταν' κανονικά από τα συνηθισμένα
ραδιοσήματα πάνω στη Γη. Ο όγκος του φεγγαριού εμποδίζει να εμφανιστούν αυτά
τα γήινα ραδιοσήματα στην αθέατη πλευράς του, γιατί είναι μία από τις πιο
ήρεμες ραδιοθέσεις στο ηλιακό σύστημα.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, παρατηρώντας στην περιοχή των χαμηλών συχνοτήτων,
το ραδιοπαρατηρητήριο θα μπορούσε να χαρτογραφήσει τις επικρατούσες δομές
κατά τη διάρκεια της περιόδου του επανιονισμού. Μια εποχή στην οποία η ακτινοβολία
από τα πρώτα αστέρια και γαλαξίες μετασχημάτισε εντυπωσιακά το σύμπαν, γιατί
τα πανταχού τότε νέφη του υδρογόνου έγιναν διάφανα στην ακτινοβολία (επιτρέποντας
της να ταξιδέψει σε όλο το τότε σύμπαν).
Μέχρι τώρα, ήταν αδύνατο να παρατηρηθεί άμεσα οτιδήποτε, όμως οι επιστήμονες
θέλουν να ξέρουν τι ακριβώς συνέβαινε στο σύμπαν εκείνη την περίοδο, καθώς
το μοτίβο του σχηματισμού των γαλαξιών τότε μπόρεσε να ρίξει φως στη φύση
της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας,.
Επίσης, οι επιστήμονες λένε ότι ένα τέτοιο παρατηρητήριο στη Σελήνη θα μπορούσε
επίσης να χρησιμοποιηθεί για να εξετάσει εξωηλιακούς πλανήτες.
Η αλληλεπίδραση των φορτισμένων σωματιδίων όπως είναι τα ηλεκτρόνια με τα
μαγνητικά πεδία των εξωηλιακών πλανητών πρέπει να παραγάγει χαμηλής συχνότητας
ραδιοκύματα. Και αυτά τα ραδιοκύματα θα μας έδιναν πληροφορίες για το εσωτερικό
των εξωηλιακών πλανητών, δεδομένου ότι η εσωτερικές δομή και η σύνθεση είναι
υπεύθυνα για την ισχύ του μαγνητικού πεδίου.
Ένας άλλος στόχος θα ήταν να ριχτεί φως στις μυστήριες πηγές των κοσμικών
ακτίνων - τα πολύ γρήγορα φορτισμένα σωματίδια που εμφανίζονται να προέρχονται
από όλες τις κατευθύνσεις του ουρανού. Σε όποιο μέρος αυτά τα σωματίδια κι
αν δημιουργούνται, πρέπει επίσης να εκπέμπουν χαμηλής συχνότητας ραδιοκύματα,
που ένα κατάλληλο ραδιοπαρατηρητήριο θα μπορούσε να ανιχνεύσει.
Η έκθεση, εντούτοις, δημιούργησε αμφιβολίες για την καταλληλότητα
του φεγγαριού για τα τηλεσκόπια που λειτουργούν στα ορατά μήκη κύματος, στις
υπέρυθρες και στις υπεριώδεις ακτίνες, εν μέρει επειδή η συσσώρευση της σεληνιακής
σκόνης στα κάτοπτρα τους μπορεί να τα εμποδίσει να δουν.
|
