|
Το σύμπαν έχει ξοδέψει κατά την ιστορία του περίπου το 20%
της κανονικής ύλης του, ή των αρχικών 'καυσίμων' του, σύμφωνα με τα
συμπεράσματα της έρευνας μιας διεθνούς ομάδας αστρονόμων.
Η έρευνα αυτή αποκάλυψε ότι περίπου το 20% της κανονικής ύλης
ή τα 'καύσιμα' που παρήχθησαν από το Big Bang πριν 13.7 δισεκατομμύρια
έτη, βρίσκεται τώρα στα αστέρια, ένα 0,1% βρίσκεται στη σκόνη που
αποβάλλεται από τα βαριά αστέρια (και από την οποία δημιουργούνται στέρεες
δομές όπως η Γη και οι άνθρωποι), και περίπου 0,01% είναι στις υπερβαρέες
μαύρες τρύπες.
Τα δεδομένα των ερευνών, που σχηματίζουν μια βάση δεδομένων του 21ου αιώνα
με το όνομα Millennium Galaxy Catalogue, συγκεντρώθηκαν από πάνω από 100
νύχτες παρατηρήσεων των τηλεσκοπίων στην Αυστραλία, τα Κανάρια νησιά και
τη Χιλή, και περιέχει πάνω από δέκα χιλιάδες γιγαντιαίους γαλαξίες, που ο
κάθε ένας τους περιέχει 10 εκατομμύρια έως 10 δισεκατομμύριο αστέρια.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής των ερευνών Simon Driver του πανεπιστημίου του
Αγίου Αντρέα στη Σκωτία, το υλικό που έμεινε είναι σχεδόν εντελώς σε
αεριώδη μορφή, που βρίσκεται ανάμεσα και μέσα στους γαλαξίες, και που
διαμορφώνουν μια κοσμική δεξαμενή από την οποία θα μπορούν να αναπτυχθούν
οι μελλοντικές γενεές των άστρων.
"Νομίζω ότι η πιο απλή πρόγνωση είναι ότι το σύμπαν θα είναι σε θέση να
σχηματίζει αστέρια για ακόμα 70 δισεκατομμύρια χρόνια περίπου, και μετά θα
αρχίσει να γίνεται σκοτεινό", λέει ο Driver. "Εντούτοις, αντίθετα από αυτό
που κάνουμε στη Γη, το σύμπαν 'σφίγγει τα λουριά' του γιατί μειώνει
σταθερά το ποσοστό με το οποίο σχηματίζονται τα νέα αστέρια."
Ο Δρ Alister Graham, ένας αστρονόμος που δούλεψε στην έρευνα, ανέφερε ότι
η ομάδα των ερευνητών ήταν σε θέση να καθορίσει την ποσότητα της ύλης που
είναι στα αστέρια μέσω ενός κοσμικού απολογισμού."
"Έπρεπε να μετρήσουμε την αστρική μάζα μέσα σε έναν αντιπροσωπευτικό όγκο
του τοπικού σύμπαντος. Αυτή η μέτρηση χρειαζόταν εξακριβωμένες και πλήρεις
πληροφορίες για τις απόστασης σε όλους τους γαλαξίες και τα αστέρια που
βλέπουμε", είπε ο Δρ Graham.
Μια από τις μοναδικές πλευρές αυτού του προγράμματος ήταν ο προσεκτικός
διαχωρισμός των άστρων ενός γαλαξία στο κεντρικό διογκωμένο τμήμα του και
την περιβάλλουσα δισκοειδή δομή του. Έτσι, αυτή η εργασία επέτρεψε στους
ερευνητές να καθορίσουν ότι, κατά μέσον όρο, τα μισά από τα αστέρια στους
γαλαξίες κατοικούν στους δίσκους και τα άλλα μισά στις διογκώσεις των
γαλαξιών.
"Η μέτρηση της συγκέντρωσης των άστρων στο διογκωμένο μέρος κάθε γαλαξία
είναι αυτό που μας επέτρεψε να καθορίσουμε τις μάζες των κεντρικών
υπερβαρέων μαύρων οπών τους", τόνισε ο Δρ Graham. "Μερικές από αυτές είναι
μέχρι ένα εκατομμύριο δισεκατομμύριο φορές πιο βαριές από τη Γη. Μόλις
υπολογίσαμε αυτές τις μάζες ήταν τότε απλό να τις προσθέσουμε για να
υπολογίσουμε πόση ύλη του σύμπαντος είναι κλειδωμένη στις μαύρες τρύπες
στα κέντρα των γαλαξιών."
Ο Δρ Graham είπε ότι τα τηλεσκόπια της επόμενης γενιάς, όπως είναι το
Γιγάντιο Τηλεσκόπιο του Μαγγελάνου (Giant Magellan Telescope), που
κατασκευάζεται αυτήν την περίοδο, μπορεί να επιτρέψει στους αστρονόμους να
μετρήσουν άμεσα τις μάζες των μαύρων οπών στους γαλαξίες δέκα φορές πιο
μακριά και έτσι δέκα φορές πιο πίσω στον χρόνο. "Ουσιαστικά, θα είμαστε σε
θέση σύντομα να παρατηρήσουμε πώς εξελίχθηκαν οι γαλαξίες και οι μαύρες
τρύπες τους σε αυτό που βλέπουμε γύρω μας σήμερα." |
