Κοσμικές υπερ-φυσαλίδες

Πηγή: Chandra News, 5 Σεπτεμβρίου 2007

Αστρονόμοι χρησιμοποίησαν το Chandra για να παρατηρήσουν μια ειδική περιοχή με νέφη αερίων και πλάσμα, όπου σχηματίζονται αστέρια. Αυτή η περιοχή, γνωστή ως LHa115-N19 ή απλά N19, είναι γεμάτη με ιονισμένο αέριο υδρογόνου και βρίσκεται εκεί όπου πολλά μεγάλα αστέρια αποβάλλουν σκόνη και αέριο μέσω αστρικών ανέμων. Όταν τα δεδομένα των ακτίνων X (μπλε και πορφυρά) συνδυαστούν με τα άλλα μήκη κύματος, οι ερευνητές βρίσκουν αποδεικτικά στοιχεία για το σχηματισμό μιας υπερ-φυσαλίδας . Μια υπερ-φυσαλίδα σχηματίζεται όταν συνδυάζονται μικρότερες δομές από μεμονωμένες αστέρια και σουπερνόβες, σε μια γιγαντιαία κοιλότητα.

Εικόνα που πάρθηκε με ακτίνες X από το Chandra του LHa115-N19

Σε μια απόσταση 200.000 ετών φωτός, το Μικρό Νέφος του Μαγγελάνου (SMC) είναι ένας από τους πιο κοντινούς γαλαξιακούς γείτονες του Γαλαξία μας. Με τα εκατομμύρια άστρα του, το SMC προσφέρει στους αστρονόμους την ευκαιρία να μελετήσουν φαινόμενα πέρα από τον αστρικό κύκλο της ζωής τους. Στις διάφορες περιοχές του SMC, τα βαριά αστέρια και οι σουπερνόβες δημιουργούν διαστελλόμενα μπαλόνια από σκόνη και αέρια. Αποδεικτικά στοιχεία για αυτές τις δομές βρίσκονται στα οπτικά (με κόκκινο χρώμα) και ραδιοκυματικά (πράσινο χρώμα) δεδομένα στην πιο πάνω σύνθετη εικόνα.

Τα στοιχεία αυτά του Chandra δείχνουν αποδεικτικά στοιχεία για τρεις υπερκαινοφανείς εκρήξεις σε αυτήν την σχετικά μικρή περιοχή. Επιπλέον, οι παρατηρήσεις του Chandra προτείνουν ότι κάθε ένα από αυτά τα κατάλοιπα σουπερνοβών προκλήθηκε με μια παρόμοια διαδικασία: την κατάρρευση ενός πολύ μεγάλου άστρου. Υπάρχουν υπαινιγμοί ότι αυτά τα αστέρια ήταν μέλη μιας ένωσης που καλούνται OB, μια ομάδα άστρων που σχηματίστηκαν από το ίδιο διαστρικό νέφος.