Ανακαλύφθηκε μια νέα μορφή ηλιακής δραστηριότητας: πίδακες ακτίνων-ΧΠηγή: NASA, 7 Δεκεμβρίου 2007 |
Ο ιαπωνικός δορυφόρος Hinode αποκάλυψε μια νέα μορφή ηλιακής δραστηριότητας. Παρατηρήθηκαν σε αφθονία πίδακες ακτίνων-Χ στον ήλιο μας διαρκώς και σε όλες τις περιοχές. Η δραστηριότητα αυτή είχε εντοπιστεί πριν περίπου ένα χρόνο και από τότε έγινε έντονη παρακολούθηση του φαινομένου. Οι επιστήμονες πιστεύουν πως αυτοί οι πίδακες μπορεί να συμβάλλουν σημαντικά στην δημιουργία των ηλιακών ανέμων. Αριστερά: Ηλιακή κηλίδα όπως φωτογραφήθηκε από τον ιαπωνικό δορυφόρο Hinode. Οι κηλίδες βρίσκονται στη φωτόσφαιρα και είναι σκοτεινές περιοχές με μια θερμοκρασία 3.000 βαθμών μόνο, σε αντίθεση με την φωτόσφαιρα που έχει 6.000 βαθμούς. Οι σκοτεινές κηλίδες έχουν έκταση εκατομμύρια χιλιόμετρα, εμφανίζονται σε ζεύγη ή ομάδες, δημιουργούν μαγνητικά πεδία ενώ διαρκούν αρκετές εβδομάδες. Ο επαναλαμβανόμενος 11-ετής κύκλος των κηλίδων ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Γαλιλαίο. Κάθε πίδακας προκαλείται από μια μαγνητική έκρηξη ή "επανασύνδεση" -- ουσιαστικά είναι η ίδια διαδικασία που ενεργοποιούνται οι ηλιακές εκλάμψεις αν και σε μια πολύ μικρότερη κλίμακα. "Η ενέργεια σε ένα τέτοιο πίδακα ακτίνων-Χ είναι χίλιες φορές λιγότερη από την ενέργεια μιας μέσου μεγέθους ηλιακής έκλαμψης, λέει ο Cirtain. Μεμονωμένα, οι πίδακες είναι ασθενείς, συνολικά, εντούτοις, είναι ισχυροί. "Εάν προσθέτουμε όλη την ενέργεια των πιδάκων στην ατμόσφαιρα του ήλιου, το καθημερινό σύνολο είναι ισότιμη με τις ηλιακές εκλάμψεις." Πράγματι, οι πίδακες των ακτίνων-Χ μπορούν να συμβάλουν σημαντικά στον ηλιακό άνεμο. Κάθε ημέρα ένας καυτός, ανηλεής άνεμος ηλιακών πρωτονίων και ηλεκτρονίων εκτοξεύεται ενάντια στη Γη, που εκτρέπεται αμέσως, προτού να μπορέσει να φθάσει στην ατμόσφαιρα, από το γήινο μαγνητικό πεδίο του πλανήτη μας. Τα μπουρίνια του ηλιακού ανέμου μπορούν να προκαλέσουν τα λαμπρά σέλη στα βόρεια τμήματα του πλανήτη μας, καθώς και άλλα αποτελέσματα γνωστά συλλογικά ως "διαστημικός καιρός." Αλλά πως απομακρύνεται ο ηλιακός άνεμος μακριά από τον ήλιο;
Είναι ένα ζήτημα που έχει μπερδέψει τους φυσικούς για δεκαετίες. Οι
πίδακες δίνουν τουλάχιστον μέρος της απάντησης: Δεξιά: Η εξωτερική ατμόσφαιρα ή "κορώνα" του ήλιου. Το μυστήριο που προαναφέρθηκε είναι αυτό: Η θερμοκρασία στην
επιφάνεια του ήλιου είναι 6000o Κελσίου. Ακόμα πάνω από την επιφάνεια του
ήλιου, στην κορώνα - όπου η διαίσθηση λέει ότι πρέπει να είναι πιο
δροσερή, η θερμοκρασία φτάνει εκατομμύρια βαθμούς. Πώς λοιπόν η κορώνα
φτάνει σε τόσο υψηλές θερμοκρασίες; |
||
|