Κάποιοι δεινόσαυροι επέζησαν της μαζικής εξαφάνισης πριν 65 εκατομμύρια χρόνια

Πηγή: LiveScience, 28 Απριλίου 2009

Η μεγάλη πρόσκρουση ενός αστεροειδούς πάνω στη Γη που μπορεί να είχε εξαφανίσει τους δεινόσαυρους τελικά δεν τους εξαφάνισε όλους. Νέα στοιχεία από απολιθώματα δείχνουν ότι κάποιοι δεινόσαυροι επέζησαν μέχρι και μισό εκατομμύριο χρόνια μετά την πρόσκρουση, σε μεμονωμένα μέρη στο Νέο Μεξικό και Κολοράντο.

Όλη η θεωρία ότι η πτώση του αστεροειδούς εξαφάνισε σχεδόν άμεσα τους δεινόσαυρους, έχει γίνει αντικείμενο κριτικής τα τελευταία χρόνια. Πολλοί επιστήμονες υποπτεύονται τώρα ότι και άλλοι παράγοντες έχουν παίξει ρόλο, από συνεχόμενες ηφαιστειακές εκρήξεις μέχρι την αλλαγή του κλίματος. Σε κάθε περίπτωση, περίπου το 70% της ζωής πάνω στη Γη καταστράφηκε και η πτώση ενός αστεροειδούς έπαιξε σχεδόν σίγουρα καθοριστικό ρόλο.

Επιστήμονες πρόσφατα ανέλυσαν απολιθώματα οστών από δεινόσαυρους που βρέθηκαν στην κοιλάδα του San Juan.  Βασισμένοι στη λεπτομερή χημική ανάλυση των οστών σε συνδυασμό με την ηλικία των βράχων, όπου βρέθηκαν τα οστά, οι ερευνητές πιστεύουν ότι μερικοί δεινόσαυροι επέζησαν από την καταστροφή για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα.

Έτσι η υπόθεση της εξαφάνισης, που έγινε πριν από περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια σύμφωνα με την κυρίαρχη θεωρία, εξελίσσεται σε ένα ακόμα σήριαλ.

"Είναι ένα αντίθετο συμπέρασμα και πολλοί παλαιοντολόγοι θα παραμείνουν σκεπτικιστές," λέει ο David Polly, ένας από τους συγγραφείς της δημοσίευσης που έγινε στο περιοδικό  Palaeontologia Electronica.

"Η μεγάλη δυσκολία με αυτή την υπόθεση - ότι υπάρχουν δεινόσαυροι που επέζησαν της μαζικής εξάλειψης - είναι να αποδειχτεί, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι τα όστα που βρέθηκαν χρονολογούνται από την εποχή μετά και όχι πριν από την πρόσκρουση του αστεροειδούς", λέει ο Jim Fassett επικεφαλής της έρευνας. "Τα οστά αυτά βρέθηκαν σε νεώτερους βράχους και πετρώματα από εκείνα που βρέθηκαν στην πτώση του αστεροειδούς".

Όμως κάποιες φορές, σύμφωνα με άλλους επιστήμονες, τα απολιθωμένα οστά μπορεί να παρασυρθούν από ποτάμια ή άλλα φυσικές διαδικασίες και να καταλήξουν να ενσωματωθούν σε νεότερης ηλικίας πετρώματα, οδηγώντας έτσι σε παραπλανητικά συμπεράσματα για την πραγματική τους ηλικία.

Ο Jim Fassett πάντως επιμένει ότι από διάφορες μελέτες απέκλεισαν αυτή την πιθανότητα. Για να αποκλείσουν λοιπόν αυτό το σενάριο ο Fassett εξέτασε τα βράχια που περιέβαλλαν τα οστά και μελέτησαν την ηλικία τους με την μαγνητική πολικότητα τους. Όπως τόνισε η απόδειξη έγινε με ανεξάρτητες ενδείξεις, που έδειξαν ότι πράγματι τα πετρώματα προέρχονται μετά την μαζική εξαφάνιση.

Αν όντως επαληθευτεί η νέα έρευνα θα πρέπει να βρεθεί ο αριθμός των δεινοσαύρων που επιβίωσαν. "Πιθανότατα ήσαν λίγοι και διασκορπισμένοι σε διάφορα μέρη, πολύ λιγότεροι από ό,τι πριν από την πρόσκρουση", τόνισε ο Polly.