Ενώ οι πολιτικοί ηγέτες εμφανίζονται απρόθυμοι να πάρουν μέτρα που θα μειώσουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου δροσίζοντας τη Γη, η γεωμηχανική μελετά εναλλακτικούς τρόπους για να συμβεί αυτό, αφού φαίνεται ότι ακόμη και ένα σχέδιο που εν πρώτοις μοιάζει τρελό είναι πιο πιθανό από μια πολιτική συμφωνία.
Η τελευταία μελέτη είναι πραγματικά πολύ φιλόδοξη και στα όρια της φαντασίας αφού προβλέπει την τοποθέτηση τεράστιων ομπρελών στο διάστημα μέσω των οποίων θα διαθλάται το ηλιακό φως μειώνοντας τη θερμοκρασία στην γήινη επιφάνεια.
Η μελέτη της Βασιλικής Ακαδημίας της Βρετανίας και της αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών προβλέπει την κατασκευή αυτών των ομπρελών που όπως λέει στην El Pais ο εμπειρογνώμονας αστροδυναμικής του Πανεπιστημίου Cranfield (Ηνωμένο Βασίλειο), Χουάν Πάου Σάντσες, “από τον πλανήτη μας θα μοιάζουν σαν μια ηλιακή κηλίδα».
Οι κλιματολόγοι έχουν υπολογίσει ότι με δεδομένο πώς η μέση ολική ηλιακή ακτινοβολία είναι 1.367 βατ ανά τετραγωνικό μέτρο, η μείωση αυτής της ακτινοβολίας με τη σκιά των ομπρελών να είναι 1,7%.
Το ένα ζήτημα είναι πού θα βάλουν τις ομπρέλες και το δεύτερο πώς θα τις κατασκευάσουν και θα τις μεταφέρουν στο σημείο που θα επιλεγεί. Μελέτες έδειξαν ότι η ενδεδειγμένη θέση για να επιτύχουν τη μέγιστη μείωση της θερμοκρασίας είναι στο σημείο L1 Lagrange, σχεδόν 2.440.000 χιλιόμετρα από τον πλανήτη. Η ακτίνα αυτών των κατασκευών θα πρέπει να είναι 1522 χιλιόμετρα για τη μία, -περίπου η απόσταση της Βαρκελώνης από το Λονδίνο-και 880 χλμ για την άλλη.
Όσο για τον τρόπο κατασκευής και μεταφοράς αυτών των τεράστιων δημιουργημάτων, προτείνουν δύο λύσεις. Η μία είναι να κατασκευαστούν στη Γη και να τεθούν σε τροχιά. Η δεύτερη πρόταση είναι να κατασκευαστούν πάνω σε κάποιο αστεροειδή και στη συνέχει να μετεγκατασταθούν. Οι προτάσεις αυτές αγγίζουν το ακατόρθωτο και την επιστημονική φαντασία αλλά οι επιστήμονες αντιτείνουν ότι η ανθρωπότητα έχει καταβάλει ήδη προσπάθειες με ανάλογο κόστος π.χ. στο Φράγμα των Τριών Φαραγγιών στην Κίνα.
