Ερευνητική ομάδα της οποίας ηγείται ο φυσικός Howard Wiseman του πανεπιστημίου Griffith της Αυστραλίας και επικεφαλής της έρευνας Howard Wiseman, παρουσιάζει νέα θεωρία η οποία καταπιάνεται με τα παράλληλα σύμπαντα και τον τρόπο αλληλεπίδρασης τους με το δικό μας κόσμο. Όπως λέει «όλες οι πιθανές εξελίξεις, όλα τα πιθανά σενάρια έχουν πραγματοποιηθεί. Σε μερικά σύμπαντα ο κομήτης που εξαφάνισε τους δεινοσαύρους δε προσέκρουσε ποτέ στη γη. Σε άλλα η Αυστραλία αποικήθηκε απ’ τους Πορτογάλους». Η θεωρία που δημοσιεύτηκε στο journal Physical Review X. διχάζει τον επιστημονικό κόσμο καθώς πολλοί είναι εκείνοι που έχουν μιλήσει εγκωμιαστικά για τη διάσταση που δίνει η θεωρία του Wiseman στο θέμα, όμως άλλοι τόσοι την έχουν απορρίψει.
Τα παράλληλα σύμπαντα για καιρό υπήρξαν μύθευμα της επιστημονικής φαντασίας. Όμως σύμφωνα με μια νέα ριζοσπαστική έρευνα της κβαντικής μηχανικής τα άλλα σύμπαντα είναι αληθινά και υπάρχουν σε μεγάλους αριθμούς. Οι επιστήμονες πίσω απ’ την έρευνα λένε πως τα άλλα σύμπαντα ασκούν μια αδιόρατη απωθητική δύναμη στο δικό μας σύμπαν. Χάρη σε αυτή τη δύναμη γεννιούνται όλα τα παράξενα της κβαντικής διάστασης, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Σύμφωνα με τον Wiseman ζούμε σε έναν μόνο από τους άπειρους κόσμους που υπάρχουν, κάποιοι από τους οποίους είναι “πανομοιότυποι με τον δικό μας”. “Οι περισσότεροι είναι εντελώς διαφορετικοί”.
Δεύτερο εύρημα είναι ότι όλοι οι κόσμοι είναι “εξίσου πραγματικοί” που υπάρχουν συνεχώς μέσα στον χρόνο αλλά ο καθένας με τις δικές του ιδιαιτερότητες.
Τρίτον, από την απώθηση μεταξύ κοντινών και πανομοιότυπων κόσμων προκαλούνται κβαντικά φαινόμενα που εν τέλει κάνουν τους αρχικά όμοιους κόσμους να διαφοροποιούνται. “Όλα τα κβαντικά φαινόμενα προκύπτουν αποκλειστικά και μόνο από την αλληλεπίδραση μεταξύ των κόσμων”, εξηγεί ο καθηγητής.
Το ριζοσπαστικό στοιχείο της καινούριας θεωρίας είναι ότι περιλαμβάνει υποθέσεις που δίνουν τη δυνατότητα να ελεγχθεί πειραματικά η ύπαρξη άλλων συμπάντων πέρα από το δικό μας.
“Το ελκυστικό της προσέγγισής μας είναι πως, αν υπάρχει ένας μόνο κόσμος, αυτή ανάγεται στη Νευτώνεια μηχανική, ενώ μετασχηματίζεται στην κβαντική μηχανική στην περίπτωση ύπαρξης ενός τεράστιου αριθμού πολλαπλών κόσμων”, επισημαίνει ο καθηγητής και η ομάδα του.
Όταν ο αριθμός αυτός είναι περιορισμένος, τότε η θεωρία προβλέπει κάτι εντελώς καινούρια, που δεν είναι ούτε η νευτώνεια μηχανική ούτε η κβαντική φυσική.
«Η οποιαδήποτε εξήγηση ενός κβαντικού φαινομένου θα είναι εκ των πραγμάτων περίεργη, καθώς τα πρότυπα της κβαντικής μηχανικής δεν προσφέρουν καμία εξήγηση. Εμείς απλά κάνουμε προβλέψεις για εργαστηριακά πειράματα» δήλωσε ο Wiseman. «Η εξήγηση που δίνουμε, όσο πιο απλά είναι δυνατόν, είναι ότι υπάρχουν παράλληλοι κόσμοι οι οποίοι αλληλεπιδρούν με το δικό μας».
Η θεωρία του Howard Wiseman και της ομάδας του ρίχνει φως σε νέες πτυχές της έρευνας κβαντικής μηχανικής που ξεκίνησε το 1950, με το όνομα «Η ερμηνεία πολλών κόσμων».
«Στη γνωστή στους κύκλους μας έρευνα «Η ερμηνεία πολλών κόσμων», κάθε σύμπαν διακλαδίζεται σε μια δέσμη νέων συμπάντων κάθε φορά που συντελείται μια κβαντική μέτρηση. Ως εκ τούτου όλες οι πιθανές εξελίξεις, όλα τα πιθανά σενάρια έχουν πραγματοποιηθεί. Οι επικριτές αυτής της θεωρίας λένε αμφισβητούν το κατά πόσο είναι αληθινά αυτά τα σύμπαντα καθώς δεν επηρεάζουν το δικό μας καθόλου. Σκεπτόμενοι αυτές τις απόψεις κάναμε τη δική μας τοποθέτηση η οποία διαφοροποιείται αισθητά από τις εκτιμήσεις του παρελθόντος» δήλωσε ο Wiseman.
Στην ερώτηση αν ο άνθρωπος θα μπορέσει συνειδητά να επηρεάσει άλλα σύμπαντα, ο Wiseman απαντά: «Δεν είναι μέρος της θεωρίας μας… Όμως η ιδέα της αλληλεπίδρασης με άλλα σύμπαντα δεν είναι πλέον αποκύημα επιστημονικής φαντασίας»
Πώς υποδέχτηκε ο επιστημονικός κόσμος τη θεωρία;
Ο Lawrence Krauss, θεωρητικός φυσικός του πανεπιστημίου της Αριζόνα δήλωσε επιφυλακτικός απέναντι στη θεωρία, ενώ διάσημος Τσέχος φυσικός ήταν επικριτικός και έγραψε στο blog του: «Ήταν ακόμα ένα παράδειγμα που επιβεβαιώνει ότι τέτοιες προσπάθειες αποτελούν επιχειρήσεις χωρίς ελπίδα και μια τεράστια σπατάλη χρόνου». Αντίθετα ο Charles Sebens, φυσικός του πανεπιστημίου του Μίσιγκαν καλωσόρισε την έρευνα δηλώνοντας, «ενθουσιασμένος από τη διάσταση που έδωσαν στο θέμα ο Wiseman και οι συνεργάτες του».
Ο Δημήτρης Νανόπουλος εκτιμά με βάση μαθηματικές εξισώσεις, ότι είναι δυνατό να υπάρχουν δέκα εις την πεντακοσιοστή σύμπαντα, σύμφωνα με τη θεωρία της υπερσυμμετρίας (SUSY) και των υπερχορδών, η οποία προβλέπει ότι, εκτός από τις γνωστές τέσσερις «μεγάλες» διαστάσεις -τρεις του χώρου (μήκος, πλάτος, ύψος) και ο χρόνος- υπάρχουν ακόμα έξι ή επτά, που βρίσκονται «διπλωμένες» σε τρομερά μικρό χώρο, ανεβάζοντας σε 10 ή 11 τον συνολικό αριθμό των διαστάσεων.
«Ζούμε σε δέκα διαστάσεις, αλλά δεν το αντιλαμβανόμαστε», είπε χαρακτηριστικά. Η θεωρία του πολυσύμπαντος ή των πολλών παράλληλων συμπάντων έχει διάφορες εκδοχές, μια από τις οποίες προωθεί σθεναρά ο κ. Νανόπουλος, ο οποίος τόνισε όμως ότι μια τέτοια θεωρία έχει νόημα μόνο αν καταστεί δυνατό να αποδειχτεί πειραματικά και σε αυτό μπορεί να βοηθήσει ο Μεγάλος Επιταχυντής Αδρονίων του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Πυρηνικών Ερευνών (CERN).