Τεχνολογία-Νέες Εφαρμογές

Η έκθεση στη φωτογραφία

Written by Δ.Μ.

Στη φωτογραφία, η έκθεση είναι η ποσότητα φωτός ανά μονάδα επιφάνειας που φθάνει στο φιλμ ή σε ένα ψηφιακό αισθητήρα, που καθορίζεται από την ταχύτητα του κλείστρου, το άνοιγμα του φακού και τη φωτεινότητα της σκηνής που φωτογραφίζουμε. Η έκθεση μετριέται σε δευτερόλεπτα lux και μπορεί να υπολογιστεί από την τιμή έκθεσης (EV) και τη φωτεινότητα της σκηνής σε μια καθορισμένη περιοχή. Στη φωτογραφική φρασεολογία, σαν παρατεταμένη (μακρά) έκθεση αναφέρεται το παρατεταμένο άνοιγμα του κλείστρου για να συλλάβει αρκετό φως χαμηλής έντασης.

Print Friendly, PDF & Email
Share

Στη φωτογραφία, η έκθεση είναι η ποσότητα φωτός ανά μονάδα επιφάνειας που φθάνει στο φιλμ ή σε ένα ψηφιακό αισθητήρα, που καθορίζεται από την ταχύτητα του κλείστρου, το άνοιγμα του φακού και τη φωτεινότητα της σκηνής που φωτογραφίζουμε. Η έκθεση μετριέται σε δευτερόλεπτα lux και μπορεί να υπολογιστεί από την τιμή έκθεσης (EV) και τη φωτεινότητα της σκηνής σε μια καθορισμένη περιοχή. Στη φωτογραφική φρασεολογία, σαν μεγάλη (μακρά) έκθεση αναφέρεται το παρατεταμένο άνοιγμα του κλείστρου για να συλλάβει αρκετό φως χαμηλής έντασης.

Clifton_Beach_5Η φωτογραφία της θάλασσας μετά το ηλιοβασίλεμα με χρόνο έκθεσης 15 δευτερολέπτων. Το φούσκωμα από τα κύματα φαίνεται ομαλό και συνεχές.

 

trailing_stars_above_Paranal

Μια μακρά έκθεση που δείχνει τις τροχιές των άστρων γύρω από το νότιο και βόρειο ουράνιο πόλο, στο Παρατηρητήριο Paranal.

Η σωστή έκθεση

Feeding_pigeons_1

Μεγαλύτερος χρόνος δίνει ένα ενδιαφέρον θόλωμα

“Σωστή” έκθεση μπορεί να οριστεί αυτή που επιτυγχάνει το αποτέλεσμα που επιθυμεί ο φωτογράφος. Ο σκοπός προσαρμογής της έκθεσης (σε συνδυασμό με την προσαρμογή του φωτισμού) είναι να ελέγχει την ποσότητα του φωτός από το αντικείμενο που αφήνεται να πέσει στον αισθητήρα, έτσι ώστε να εμπίπτει στην αποδεκτή περιοχή της καμπύλης φωτεινότητας και δίνει ένα “σωστό” ή έστω επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μια φωτογραφία μπορεί να χαρακτηριστεί ως υπερεκτεθημένη όταν έχει μια απώλεια των λεπτομερειών στις φωτεινές περιοχές, δηλαδή, όταν τα φωτεινά μέρη μιας εικόνας είναι όλα εντελώς λευκά. Μια φωτογραφία μπορεί να περιγραφεί ως υποεκτεθημένη όταν έχει την απώλεια της λεπτομέρειας στις σκιές, δηλαδή, τις σκοτεινές περιοχές όλες με ένα όμοιο μαύρο. Παρ΄όλα αυτά μια υποεκτεθημένη ή υπερεκτεθημένη εικόνα μπορεί να είναι “σωστή”, δεδομένου ότι είναι αυτό που επιθυμεί ο φωτογράφος. Όταν κάποιοι σκόπιμα υπέρ- ή υπό-εκθέτουν (σε σχέση με ένα πρότυπο ή με την ενδεδειγμένη αυτόματη έκθεση της φωτογραφικής μηχανής) λέμε ότι “φωτογραφίζουν δεξιά» ή «φωτογραφίζουν αριστερά», αντίστοιχα, έκφραση που πηγάζει από το ιστόγραμμα φωτεινότητας της εικόνας.

Χειροκίνητη έκθεση

Στη χειροκίνητη λειτουργία, ο φωτογράφος ρυθμίζει το διάφραγμα του φακού ή / και την ταχύτητα κλείστρου για να επιτευχθεί το επιθυμητό επίπεδο έκθεσης. Πολλοί φωτογράφοι επιλέγουν να ελέγχουν το διάφραγμα, διότι ανοίγοντας το (μικρότερο stop, μεγαλύτερο f/stop, μεγαλύτερο διάφραγμα) αυξάνεις την έκθεση, αλλά συγχρόνως μειώνεις επίσης και το βάθος πεδίου. Αν επιλέξεις τη λύση μιας πιο αργής έκθεσης (μικρή ταχύτητα κλείστρου) αυξάνεις επίσης την έκθεση, αλλά αυξάνεις και την πιθανότητα για θόλωμα λόγω κίνησης. Ο υπολογισμούς της χειροκίνητης έκθεσης μπορεί να βασιστεί σε κάποια μέθοδο φωτομέτρησης.

Αυτόματη έκθεση

Μια φωτογραφική μηχανή στην αυτόματη έκθεση (AE) την υπολογίζει αυτόματα και προσαρμόζει τις ρυθμίσεις έκθεσης, ώστε να ταιριάζει (όσο το δυνατόν) το μεσαίο γκρίζο (18%γκρίζο) του θέματος με το μεσαίο της φωτογραφίας.  Ο τρόπος λειτουργίας με προτεραιότητα διαφράγματος δίνει τον έλεγχο του διαφράγματος στο φωτογράφο, ενώ η κάμερα αυτόματα ρυθμίζει την ταχύτητα του κλείστρου για την επίτευξη της επιθυμητής έκθεσης. Σε κάθε περίπτωση, το πραγματικό επίπεδο έκθεσης εξακολουθεί να καθορίζεται από φωτόμετρο της μηχανής.

Αντιστάθμιση έκθεσης

Ο σκοπός του φωτόμετρου είναι να επιτύχει τους μεσαίου τόνους, από εκεί και πέρα τα πράγματα είναι πιο εύκολα. Για να γίνει αυτό κάνει μια σειρά από υποθέσεις, που μπορεί να είναι και λάθος. Αυτό σημαίνει πως ο φωτογράφος έχει ενεργό ρόλο και πρέπει να αποφασίσει αν θα υπό ή υπέρ εκθέσει.

Οι κάμερες με ενσωματωμένα φωτόμετρα διαθέτουν συνήθως μια ρύθμιση αντιστάθμισης της έκθεσης η οποία έχει ως σκοπό να επιτρέψει στο φωτογράφο να αντισταθμίσει απλώς το επίπεδο έκθεσης από την εκτίμηση του εσωτερικού μετρητή. Συνήθως είναι, βαθμονομημένο σε stop, επίσης γνωστά ως μονάδες EV, ένα “+1” αντιστάθμισης έκθεσης υποδηλώνει ένα stop περισσότερο (διπλάσια έκθεση δηλαδή) και ένα “-1”, είναι ένα stop λιγότερο (η μισή έκθεση).

Η αντιστάθμιση έκθεσης είναι ιδιαίτερα χρήσιμη σε συνδυασμό με τη λειτουργία αυτόματης έκθεσης, καθώς επιτρέπει στον φωτογράφο να επιτύχει το επίπεδο έκθεσης χωρίς την προσφυγή σε χειροκίνητη έκθεση και χωρίς να χάσει την ευελιξία της αυτόματης έκθεσης.

800px-Shutter_speed_in_Greenwich

Μια επίδειξη της επίδρασης της έκθεσης στη νυχτερινή φωτογραφία. Μεγαλύτεροι χρόνοι ανοικτού κλείστρου (αργή ταχύτητα κλείστρου) οδηγούν σε αυξημένη έκθεση.

1280px-High_speed03Γρήγορη ταχύτητα κλείστρου (σύντομος χρόνος έκθεσης) ενός κύματος.

1280px-Slow_speed03Αργή ταχύτητα κλείστρου (μεγάλος χρόνος έκθεσης) ενός κύματος.

Χρόνος Έκθεσης

Πρέπει να αναφέρουμε πως η σωστή έκθεση εξαρτάται και από την ευαισθησία του μέσου η οποία μετριέται στην κλίμακα ISO (International Organization for Standardization). Μικρότερο ISO σημαίνει ανάγκη για μεγαλύτερη έκθεση.

Μια περίπου σωστή έκθεση για μια ηλιόλουστη ημέρα χρησιμοποιώντας   ISO 100, είναι ένα διάφραγμα f/16 και ταχύτητα κλείστρου 1 / 100. Αυτό ονομάζεται κανόνας sunny 16 και ορίζεται ως εξής: με ένα διάφραγμα f/16 σε ηλιόλουστη μέρα, μια κατάλληλη ταχύτητα κλείστρου θα είναι λίγο παραπάνω από την ταχύτητα ISO (ή το πλησιέστερο ισοδύναμο).

Wikipedia

Print Friendly, PDF & Email

About the author

Δ.Μ.

Share