Δεν χρειάζεται να είσαι επαγγελματίας φωτογράφος για να φτιάξεις ένα άψογο πορτρέτο. Αλλά πώς παίρνετε ένα που να είναι ενδιαφέρον; Αν το σκεφτείτε, συχνά τα πιο εντυπωσιακά πορτρέτα είναι εκείνα που παραβιάζουν όλους τους κανόνες. Μερικές φορές είναι καλό να αλλάξετε τη γωνία από την οποία τραβάτε, ή ίσως πρέπει να δώσετε έμφαση μόνο σε ένα μέρος του σώματος του θέματος σας. Παρακάτω παρουσιάζονται μερικές βασικές συμβουλές που θα σας οδηγήσουν σε ένα καλό πορτρέτο.
* Τραβήξτε το θέμα σας στην εργασία, με την οικογένεια του ή που κάνει κάτι που αγαπά
* Παίξτε σε επαφή με τα μάτια του. Είναι καταπληκτικό το πόσο η κατεύθυνση των ματιών του θέματος μπορεί να επηρεάσει μια εικόνα. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια πραγματική αίσθηση σύνδεσης μεταξύ ενός θέματος και εκείνων που βλέπουν την εικόνα.
* Σπάστε τους κανόνες σύνθεσης. Παρόλο που οι κανόνες είναι χρήσιμο να τους γνωρίζετε και να τους χρησιμοποιείτε, είναι επίσης χρήσιμο να μπορείτε να τους σπάσετε σκοπίμως – καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα διαφορετικά.
* Μετακινήστε το θέμα σας σε μια μη άνετη περιοχή. Διαμορφώστε τοποθεσίες που να είναι εκπληκτικές και αρκετά αστείες. Κάνετε μια ιστορία από ολόκληρη τη σκηνή, εισάγετε μια επικοινωνία μεταξύ του θέματος και του περιβάλλοντος και κάνετε την πορτραίτα αφήγηση.
* Τραβήξτε σε Close Up. Επικεντρωθείτε σε ένα τμήμα του σώματος ή πηγαίνετε τόσο κοντά, ώστε να μπορείτε να φωτογραφίζετε μόνο ένα μέρος του αντικειμένου σας. Η φωτογράφηση των χεριών, των ματιών, του στόματος ή ακόμα και μόνο του κάτω σώματος μπορεί να αφήσει πολλά στη φαντασία του θεατή μιας εικόνας. Μερικές φορές είναι αυτό που έχει απομείνει από μια εικόνα που λέει περισσότερα από αυτά που περιλαμβάνονται.
* Τραβήξτε ένα ασαφές μέρος του αντικειμένου σας. Κάνοντας αυτό σημαίνει ότι αφήνετε λίγο στη φαντασία του θεατή της εικόνας, αλλά εστιάζετε επίσης την προσοχή σας σε τμήματα του θέματος που θέλετε να επικεντρωθούν.
* Παρουσιάστε μια πρόταση. Προσθέστε μια πρόσοψη κάποιου είδους στις λήψεις σας και δημιουργείτε ένα άλλο σημείο ενδιαφέροντος που μπορεί να ενισχύσει το πορτραίτο σας.
* Πειραματιστείτε με το φωτισμό. Ένα άλλο στοιχείο τυχαιότητας που μπορείτε να εισαγάγετε στα πορτραίτα σας είναι ο τρόπος που τα φωτίζετε. Υπάρχουν σχεδόν απεριόριστες δυνατότητες όσον αφορά τη χρήση φωτός σε πορτρέτα. Θα πρέπει να σκεφτείτε τον πλευρικό φωτισμό, τον οπίσθιο φωτισμό και τη σιλουέτα του αντικειμένου σας.
* Πάρτε μια σειρά από πλάνα. Αλλάξτε τη φωτογραφική μηχανή σε λειτουργία “burst” ή “συνεχής λήψη” και τραβήξτε περισσότερες από μία βολές κάθε φορά.
* Αλλάξτε την προοπτική σας. Τα περισσότερα πορτραίτα λαμβάνονται με την κάμερα στο επίπεδο των ματιών του θέματος. Ενώ αυτό λέει η καλή κοινή λογική, αλλάζοντας εντελώς τη γωνία από την οποία τραβάτε μπορεί να δώσει στο πορτρέτο σας πραγματικά ένα “wow”.
* Επιλέξτε το τέλειο υπόβαθρο (φόντο) για το θέμα σας. Στα πορτραίτα, το φόντο είναι εξίσου σημαντικό με το θέμα. Ένα αποσπασματικό υπόβαθρο ή που θα διασπά την προσοχή απόν το θέμα δεν βολεύει. Συνήθως για πορτραίτα θα θελήσετε να έχετε ένα ουδέτερο, αδιάκοπο φόντο που δεν θα αποσπά την προσοχή του θεατή από το πορτραίτο σας.
* Ωστόσο, δεν χρειάζεται πάντα να επιλέξετε ένα εντελώς απλό υπόβαθρο. Για παράδειγμα, ένα ενδιαφέρον τείχος ή φράχτης θα μπορούσε να προσφέρει ένα υπέροχο ποπ χρώμα ή υφή.
* Μια άλλη τεχνική είναι να συμπεριλάβετε ένα αντικείμενο στο παρασκήνιο για να δώσετε πρόσθετο ενδιαφέρον ή περιβάλλον. Για παράδειγμα, ένας καλλιτέχνης μπροστά από το καβαλέτο του, ένας ψαράς μπροστά από ένα σκάφος ή ένας μουσικός μπροστά από την κιθάρα του.
* Προετοιμάστε το θέμα του πορτρέτου σας για τη λήψη. Ακόμα και ο καλύτερος, πιο ακριβός εξοπλισμός φωτογραφικών μηχανών θα παράγει φτωχά αποτελέσματα εάν το θέμα σας δεν είναι έτοιμο, άνετο, χαλαρό και αισθάνεται το καλύτερο. Σπάστε τον πάγο κάνοντας μικρές συζητήσεις. Ακόμα κι αν γνωρίζετε καλά τον άνθρωπο, ίσως εξακολουθούν να αισθάνονται ανήσυχοι.
* Εάν είναι δυνατόν, ζητήστε από το θέμα σας να φορούν ουδέτερα χρώματα – κατά προτίμηση σκούρα χρώματα – επειδή αυτό βοηθά το πρόσωπο του υποκειμένου σας να ξεχωρίζει καλύτερα.
* Βάλτε το θέμα να κλίνει ελαφρώς προς την κάμερα για πιο εντυπωσιακή στάση (ή να τραβήξετε ελαφρώς από πάνω για να έχετε το ίδιο αποτέλεσμα).
* Για κάτι λίγο διαφορετικό, πυροβολείτε από μια ασυνήθιστη προοπτική, όπως πολύ χαμηλή ή πολύ υψηλή.
* Βεβαιωθείτε ότι το θέμα σας φωτίζεται καλά και νιώθει ευχάριστα. Γενικά, το φυσικό φως της ημέρας είναι η πιο ελκυστική πηγή φωτισμού για πορτραίτα – ειδικά αν δεν έχετε ειδικό στούντιο φωτισμού. Μια ελαφρώς συννεφιασμένη μέρα παρέχει ένα υπέροχο απαλό φως που θα κολακεύει στο θέμα σας. Το άμεσο ηλιακό φως δεν είναι συνήθως επιθυμητό, επειδή δημιουργεί ισχυρές, σκληρές σκιές στο πρόσωπο του ατόμου. Σε τέτοιες συνθήκες είναι καλύτερο να βρείτε κάποια ελαφριά σκιά για να τοποθετήσετε το θέμα σας. Εναλλακτικά, τραβάτε (προσεκτικά) στον ήλιο, με το θέμα σας όμως να έχει πίσω τον ήλιο. Αυτό ονομάζεται οπίσθιος φωτισμός και μπορεί να οδηγήσει σε μια χρυσή λάμψη γύρω από το θέμα σας. Για να προσθέσετε ακόμα περισσότερο δράμα σε ένα πλάνο ευρείας γωνίας, απλά δοκιμάστε να γέρνετε τη φωτογραφική μηχανή σε γωνία.
Λάβετε υπόψη ότι η λήψη στον ήλιο απαιτεί να παρέχετε κάποια φώτα “πλήρωσης” για να φωτίσετε τις σκιές στο πρόσωπο του ατόμου.
* Αν χρησιμοποιείτε κάμερα με φακό εστιακού μήκους 50 mm θα σας δώσει την πιο ακριβή αναπαράσταση του θέματος σας, επειδή δεν δημιουργεί παραμόρφωση του προσώπου. Η παρακάνω φωτογραφία τραβήχτηκε με φακό 50 mm. Εάν φωτογραφίζετε με εστιακή απόσταση κάτω από 50mm, θα αρχίσετε να βλέπετε κάποια ανεπιθύμητη παραμόρφωση των χαρακτηριστικών του προσώπου. Ένα εστιακό μήκος άνω των 50mm μπορεί να κάνει το πρόσωπο σας να πλαταίνει. Με μέτρο αυτό μπορεί να είναι αρκετά κολακευτικό – αλλά σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να κάνει το πρόσωπο του θέματος να φαίνεται πολύ φαρδύ ή παχύ. Τα 80 χιλιοστά είναι ένα δημοφιλές εστιακό μήκος για πορτρέτα, αν και ορισμένοι φωτογράφοι προτιμούν 100 mm ή και περισσότερο. Ένας τηλεφακός όπως το 70-200mm f / 2.8 είναι ένα από τα καλύτερα εργαλεία για τη δημιουργία εκπληκτικών πορτρέτων.
* Για θόλωση του φόντου (για μικρό βάθος πεδίου) χρησιμοποιείται τη λειτουργία προτεραιότητας διαφράγματος (Av ή A). Ένας σίγουρος τρόπος για να βελτιώσετε το πορτραίτο σας, είναι να φωτογραφίζετε με ένα μικρό βάθος πεδίου. Αυτό σας επιτρέπει να έχετε το θέμα σας σε έντονη εστίαση, ενώ το φόντο εμφανίζεται θολό ή μη εστιασμένο, βοηθώντας έτσι το πορτραίτο σας να ξεχωρίζει. Μπορείτε να ελέγξετε το βάθος πεδίου στην κάμερά σας ρυθμίζοντας το διάφραγμα του φακού. Όσο μεγαλύτερο είναι το διάφραγμα του φακού, τόσο μικρότερος θα είναι ο f / αριθμός, άρα μικρό βάθος πεδίου – τόσο πιο θολό είναι το φόντο. Η ρύθμιση f/4 ή f/2.8 ή f/1.8 είναι ένα διάφραγμα για τα πορτρέτα, καθώς θα πρέπει να παρέχει αρκετό βάθος πεδίου για να εστιάσει όλο το θέμα σας. Αντιθέτως όσο μικρότερο είναι το διάφραγμα (τόσο μεγαλύτερος είναι ο f / αριθμός) τόσο πιο καθαρό θα είναι το φόντο. Μπορείτε να πειραματιστείτε με μικρότερα και μεγαλύτερα μεγέθη διαφράγματος, αλλά ο χρυσός κανόνας είναι να βεβαιωθείτε ότι τα μάτια του θέματος σας βρίσκονται στο επίκεντρο τουλάχιστον και ιδανικά στην άκρη της μύτης.
* Βεβαιωθείτε ότι η ταχύτητα κλείστρου σας είναι kατά γενικό κανόνα υψηλότερη από την πραγματική εστιακή απόσταση του φακού. Για παράδειγμα, στα 200mm χρησιμοποιήστε ταχύτητα κλείστρου 1/250 sec ή γρηγορότερη. Αυτό σημαίνει επίσης ότι μπορείτε να έχετε πιο αργές ταχύτητες κλείστρου όταν χρησιμοποιείτε φακό ευρείας γωνίας – όπως 1 / 20s ec με εστιακή απόσταση 18mm.
* Εκθέστε σωστά το πρόσωπο του θέματος. Η έκθεση αναφέρεται στο πόσο φωτεινή ή σκοτεινή είναι η εικόνα σας. Στην πορτραίτα το πιο σημαντικό μέρος της σκηνής είναι το πρόσωπο του υποκειμένου. Έτσι, βεβαιωθείτε ότι το πρόσωπο είναι σωστά εκτεθειμένο – όχι πολύ σκοτεινό (υπο-εκτεθειμένο) και όχι πολύ φωτεινό (υπερ-εκτεθειμένο). Για το πορτραίτο είναι καλύτερα να έχετε ένα φόντο που να είναι πολύ σκούρο ή πολύ φωτεινό από το να έχετε ένα πρόσωπο που να είναι υπό ή υπέρ φωτισμένο. Ανάλογα με το ποια λειτουργία (mode) χρησιμοποιείτε για να τραβάτε μπορείτε να ρυθμίσετε εύκολα τη ρύθμιση αντιστάθμισης έκθεσης (EV) στη φωτογραφική μηχανή σας. Αυτό σας δίνει τη δυνατότητα να αυξήσετε ή να μειώσετε την έκθεση.
* Εναλλακτικά, ρυθμίστε τη λειτουργία μέτρησης της κάμερας στη σημειακή μέτρηση (Spot metering ) ή στο Center-weighted metering. Αυτό εξηγεί στην κάμερα ότι αγνοεί τις υπερβολικά ανοιχτές ή σκοτεινές περιοχές γύρω από την άκρη της σκηνής, οι οποίες μπορεί να υπό ή υπέρ εκθέσουν την φωτογραφία.
* Ενώ βρίσκεστε στη λειτουργία Aperture Priority και διατηρείτε ένα μεγάλο άνοιγμα (μικρός αριθμός f/αριθμός), για να αυξήσετε την ταχύτητα κλείστρου, απλά αυξήστε το ISO σας (από ISO100 σε ISO400, για παράδειγμα). Σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού (σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους), ίσως χρειαστεί να την αυξήσετε στα ISO 1.600, 3.200 ή ακόμα και στα 6.400. Ένας μικρός κόκκος είναι απείρως καλύτερος από μια θολή, άχρηστη φωτογραφία.
