To Διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra μας έστειλε φωτογραφίες από τον υπερκαινοφανή αστέρα 1987Α και από μαύρες οπές

Από το BBC-News(12-5-2000 και 15-3-2000)

ΥπερκαινοφανήςΟ υπερκαινοφανής1987Α


Chandra

Το τηλεσκόπιο Chandra πέταξε
για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1999

H μπλε κουκκίδα είναι μαύρη οπή

Πενσυλβάνια: Το διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra φωτογράφησε το ωστικό κύμα από την έκρηξη του υπερκαινοφανούς αστέρα 1987A. Είναι η πρώτη φορά που σε μία φωτογραφία συλλαμβάνονται ακτίνες Χ σε ένα αρχικό στάδιο της έκρηξης του αστέρα. Το SuperNova 1987A ήταν ένας γαλάζιος υπεργίγαντας αστέρας, με 20 φορές περισσότερη μάζα από τον Ήλιο μας, και 163.000 έτη φωτός από την Γή στο Νέφος του Μεγάλου Μαγγελάνου.

Στη φωτογραφία διακρίνεται το κύμα που σχηματίζεται, καθώς ύλη εκτοξεύεται σε θερμοκρασία δέκα εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου, όπως μετέδωσε το BBC
Η έκρηξη του υπερκαινοφανή αστέρα 1987A παρατηρήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου του 1987, ενώ ανάλογο γεγονός έγινε ορατό στη Γη για τελευταία φορά πριν από 400 χρόνια.
Το ωστικό κύμα παρατηρήθηκε πρόσφατα και από το Hubble, αλλά η εικόνα δεν ήταν σαφής. Οπως δήλωσε ο καθηγητής Ντέιβιντ Μπάροους από το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια, "με το Hubble ήταν σαν να ακούσαμε το σφύριγμα του τρένου που έρχεται, αλλά με το Chandra είδαμε το ίδιο το τρένο".
Η φωτογραφία από το Chandra μοιάζει μάλιστα να επιβεβαιώνει το μοντέλο του Ρίτσαρντ Μακρέι, μέλους της ερευνητικής ομάδας του τηλεσκοπίου, σύμφωνα με τη θεωρία του οποίου το ωστικό κύμα προηγείται από τα υπόλοιπα θραύσματα της έκρηξης και, όπως επεκτείνεται, συγκρούεται με υλικό από τον περιβάλλοντα χώρο, ενώ η θερμοκρασία του αυξάνεται δραματικά.

Μαύρες οπές

Αρχές του 2000 Αμερικανοί επιστήμονες ανακοίνωσαν την ανακάλυψη τριών "μαύρων τρυπών", με τεράστιες διαστάσεις. Στο δικτυακό τόπο του διαστημικού τηλεσκοπίου "Chandra" τοποθετήθηκαν οι εικόνες από την περιοχή στην οποία βρίσκεται μία από αυτές τις "μαύρες τρύπες"

Η μικρή μπλε κουκκίδα που βρίσκεται στο κέντρο της εικόνας δεν είναι τίποτα άλλο από μια μαύρη τρύπα, με μάζα 30 χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από αυτήν του δικού μας Ήλιου. Αυτή η "μαύρη τρύπα" βρίσκεται στο κέντρο ακριβώς του γαλαξία της Ανδρομέδας, ο οποίος είναι και ο πιο κοντινός σε εμάς γαλαξίας.

Οι μαύρες οπές κερδίζουν βάρος. Eπιστήμονες από δύο βρετανικά πανεπιστήμια βρήκαν τις πρώτες σαφείς ενδείξεις ότι οι μαύρες τρύπες στα κέντρα των γαλαξιών κερδίζουν βάρος με το πέρασμα του χρόνου έλκοντας και απορροφώντας ύλη από τη γειτονική τους περιοχή, όπως μετέδωσε το BBC
Εδώ και αρκετά χρόνια έχει γίνει αντιληπτό από τους αστρονόμους ότι στα κέντρα των γαλαξιών πρέπει να βρίσκονται μαύρες τρύπες με πολύ μεγάλη μάζα, ίσως και δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τη μάζα του Ηλιου μας, που όμως δεν καταλαμβάνουν μεγαλύτερο χώρο από ό,τι το ηλιακό μας σύστημα.
Ωστόσο, είναι ακόμα ασαφές πώς βρέθηκαν εκεί, εάν δηλαδή προηγήθηκαν αυτές και οι γαλαξίες άρχισαν να σχηματίζονται γύρω τους ή αν μεγάλωσαν σε μάζα "ρουφώντας" ύλη από το γαλαξία γύρω τους.
Επιστήμονες από τα πανεπιστήμια του Νότιγχαμ και του Μπίρμιγχαμ διαπίστωσαν καταρχάς την ηλικία 23 γαλαξιών, όπως αυτού της Ανδρομέδας, που κυμαίνονταν από 4 έως 12 δισεκατομμύρια χρόνια, και στη συνέχεια βρήκαν ότι η μάζα των μαύρων τρυπών που περιέχουν ήταν ανάλογη της ηλικίας του γαλαξία μέσα στον οποίο βρίσκονται, γεγονός που αποδεικνύει ότι αυξάνουν τη μάζα τους με το πέρασμα του χρόνου.
Αυτό συμβαίνει και εξαιτίας του γεγονότος ότι όταν ποσότητες ύλης από άστρα και νέφη αερίων πέφτουν σε μία μαύρη τρύπα δεν υπάρχει πλέον δυνατότητα να ξεφύγουν από αυτήν.
Home