Τα άστρα, οι γαλαξίες και άλλα αντικείμενα από συνηθισμένη ύλη αποτελούν ένα μικρό ποσοστό μόνο από όλα όσα υπάρχουν μέσα στο σύμπαν. Βασισμένοι σε λεπτομερείς μελέτες των γαλαξιών και των γαλαξιακών σμηνών, οι επιστήμονες λένε ότι υπάρχει έξι φορές περισσότερη ύλη που δεν μπορούμε να την δούμε άμεσα. Αντίθετα, αυτή η μυστηριώδης σκοτεινή ύλη ανιχνεύεται έμμεσα μέσω των βαρυτικών επιδράσεων της στην κανονική ύλη.
Η εικόνα αυτή από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble δείχνει την κατανομή της σκοτεινής ύλης στο κέντρο του γιγάντιου σμήνους των γαλαξιών Abell 1689. Οι συγκεντρώσεις της σκοτεινής ύλης, που ανιχνεύεται μέσω της βαρυτικής επίδρασης της, παρουσιάζονται σε πιο ανοικτές αποχρώσεις του μπλε.
Τελευταία οι αστρονόμοι παρατήρησαν μια εικόνα από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και η οποία μας αποκαλύπτει λεπτομερώς που κρύβεται η σκοτεινή ύλη, μέσα σε ένα τεράστιο σμήνος γαλαξιών που είναι γνωστό σαν Abell 1689.
Το σύμπλεγμα των γαλαξιών, το οποίο βρίσκεται 2,2 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά μας στον αστερισμό της Παρθένου, χρησιμεύει ως βαρυτικός φακός για το φως που έρχεται προς εμάς από ακόμη πιο μακρινούς γαλαξίες. Ο βαρυτικός φακός του σμήνους δημιουργεί στρεβλώσεις, μεγεθύνσεις και άλλες αλλοιώσεις στις εικόνες αυτών των μακρινών γαλαξιών. Η επιστημονική ομάδα του Hubble χρησιμοποίησε λογισμικό για την ανάλυση αυτών των στρεβλώσεων από 42 γαλαξίες, όπως τις είδε το Hubble – και στη συνέχεια υπολόγισε ξανά πόση μάζα θα έπρεπε να υπήρχε προκειμένου να δημιουργηθούν οι εν λόγω στρεβλώσεις.
Ο Dan Coe του Εργαστηρίου Αεριοπρόωσης της NASA, δήλωσε: «Υπολογίσαμε για πρώτη φορά τη μάζα του Abell 1689, κατά τέτοιο τρόπο ώστε αυτός σαν βαρυτικός φακός να μας δώσει τις θέσεις των πιο μακρινών γαλαξιών."
Ο χάρτης της σκοτεινής ύλης, που είναι τοποθετημένος πάνω από τον χάρτη της ορατής ύλης του σμήνους των γαλαξιών, προκαλεί πονοκέφαλο στους αστρονόμους. Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν ότι ο πυρήνας του Abell 1689 έχει πολύ πιο σκοτεινή ύλη από ό,τι οι επιστήμονες θα περίμεναν για ένα σύμπλεγμα του μέγεθός του. Σε κάποιο σημείο στην εξέλιξη του σύμπαντος, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ένας άλλος μυστηριώδης παράγοντας, γνωστός ως σκοτεινή ενέργεια, άρχισε να επιταχύνει την απομάκρυνση των γαλαξιών μεταξύ τους – με αποτέλεσμα την μείωση της ανάπτυξης όλων των γαλαξιακών σμηνών.
«Τα σμήνη των γαλαξιών, ως εκ τούτου, θα έπρεπε να έχουν ξεκινήσει να διαμορφώνονται δισεκατομμύρια χρόνια νωρίτερα, προκειμένου να δημιουργηθούν στους αριθμούς που βλέπουμε σήμερα», δήλωσε ο Coe.
«Σε παλαιότερες εποχές, το σύμπαν ήταν μικρότερο και πιο πυκνά ‘πακεταρισμένο’ με την σκοτεινή ύλη. Το σμήνος Abell 1689 φαίνεται να τροφοδοτήθηκε αρκετά καλά κατά τη γέννησή του από την πυκνή ύλη που το περιέβαλε στις απαρχές του σύμπαντος. Το σμήνος εμφανίζεται σήμερα σαν να είναι ένας ενήλικας αν θέλουμε να κάνουμε μια παραβολή».
Οι διαπιστώσεις της ερευνητικής ομάδας για το Abell 1689 έχουν δημοσιευτεί στο Astrophysical Journal, ενώ αναμένονται περισσότερες αποκαλύψεις σχετικά με την αλληλεπίδραση της σκοτεινής ύλης και της σκοτεινής ενέργειας: Ο Coe, δήλωσε είναι πιο πειστικά τα αποτελέσματα που αναμένονται από το πρότζεκτ CLASH (Cluster Lensing and Supernova survey with Hubble). Κατά την έρευνα CLASH, το διαστημικό τηλεσκόπιο θα μελετήσει 25 σμήνη γαλαξιών για συνολικά ένα μήνα και για τα επόμενα τρία χρόνια.
Πηγή: MSNBC
Leave a Comment