Τα αέρια του θερμοκηπίου συσσωρεύονται πιό αργά απ' ό,τι πριν

Από σελίδα της NASA, 15 Ιανουαρίου 2002

Μια νέα μελέτη χρηματοδοτημένη από τη NASA, εμφανίζει ότι το ποσοστό αύξησης των εκπομπών των αερίου του θερμοκηπίου,  επιβραδύνεται από την αιχμή του το 1980, που οφείλεται εν μέρει στη διεθνή συνεργασία που οδήγησε στη μειωμένη χρήση του χλωροφλωροάνθρακα, την πιό αργή αύξηση του μεθανίου, και ένα σταθερό ποσοστό εκπομπών διοξειδίου άνθρακα.

Οι ερευνητές έχουν εμφανίσει ότι η γήϊνη θέρμανση στις πρόσφατες δεκαετίες έχει προκληθεί πιθανώς από το διοξείδιο άνθρακα (CO₂), και άλλα αέρια του θερμοκηπίου συμπεριλαμβανομένων των χλωροφλωροανθράκων (CFCs), του μεθανίου, του τροποσφαιρικού όζοντος, και των μαύρων μορίων του άνθρακα (αιθάλη).

Συνολικά, η αύξηση των εκπομπών έχει επιβραδυνθεί κατά τη διάρκεια των προηγούμενων 20 ετών, με τη σταδιακή κατάργηση του CFC που είναι ο σημαντικότερος παράγοντας, σύμφωνα με τη μελέτη.

Ανωτέρω: Αυτή η δορυφορική εικόνα του Terra με ψευδοχρωματισμό της Γης εμφανίζει την υπέρυθρη θερμότητα που διαφεύγει στο διάστημα. Τα αέρια του θερμοκηπίου παγιδεύουν αυτή την θερμότητα και θερμαίνουν τον πλανήτη μας [ περισσότερες πληροφορίες ]

"Η μείωση οφείλεται κατά μεγάλο μέρος στις συντονισμένες διεθνείς ενέργειες του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ για τη σταδιακή κατάργηση των αερίων που καταστρέφουν το όζον ," εξηγεί ο James Hansen ένας συντάκτης της έκθεσης από το ίδρυμα Goddard της NASA για τις διαστημικές μελέτες. "Αλλά οφείλεται επίσης κατά ένα άλλο μέρος στην πιό αργή αύξηση του διοξειδίου του μεθανίου και άνθρακα, για τους λόγους που δεν γίνονται κατανοητοί καλά και χρειάζονται περισσότερη μελέτη."

Αν και το μεθάνιο είναι πολύ λιγότερο άφθονο από το διοξείδιο άνθρακα στη γήινη ατμόσφαιρα, η συνολική επίδραση του μεθανίου στην παγκόσμια θέρμανση είναι ουσιαστική -- περίπου το ήμισυ από ό,τι συνεισφέρει το CO₂. Και όταν το μεθάνιο αυξάνεται προκαλεί επίσης μια άνοδο στα τροποσφαιρικά επίπεδα του όζοντος.

Το τροποσφαιρικό όζον είναι ένα κύριο συστατικό "στην αιθαλομίχλη," που είναι επιβλαβής για την ανθρώπινη υγεία και μειώνει τη παραγωγικότητα στη γεωργία. Το ποσοστό αύξησης του μεθανίου έχει επιβραδυνθεί κατά τη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας, και μπορεί να είναι πιθανό, να σταματήσει η αύξησή του εντελώς και τελικά να μειωθούν τα ατμοσφαιρικά ποσά, δηλώνει ο Hansen του Πανεπιστημίου της Κολούμπια.

Ένας άλλος παράγοντας της θέρμανσης που αξίζει ειδική προσοχή, σύμφωνα με τους συντάκτες, είναι η αιθάλη. Η αιθάλη είναι ένα προϊόν της ελλιπούς καύσης. Τα φορτηγά με κινητήρα ντήζελ και τα λεωφορεία είναι αρχικές πηγές της αερομεταφερόμενης αιθάλης στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακόμα μεγαλύτερα ποσά της αιθάλης εμφανίζονται και στις  υπό ανάπτυξη χώρες.

Ανωτέρω: Ενώ η συγκέντρωση των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα αυξάνεται ακόμα, το ποσοστό εκείνης της αύξησης έχει επιβραδύνεται από τη δεκαετία του '80 [ περισσότερες πληροφορίες ]

Η μελέτη επίσης προτείνει ότι η μείωση των εκπομπών μεθανίου και αιθάλης θα μπορούσε να παραγάγει μια σημαντική βραχυπρόθεσμη ιστορική επιτυχία στη μάχη ενάντια στη παγκόσμια θέρμανση, δίνοντας κατά συνέπεια χρόνο να αναπτυχθούν νέες τεχνολογίες για να μειώσουν τις μελλοντικές εκπομπές του διοξειδίου άνθρακα. Αυτήν την περίοδο, οι τεχνολογίες είναι κατάλληλες για να μειώσουν άλλους ρύπους του αέρα, όπως το μεθάνιο, με τρόπους που είναι φθηνότεροι και γρηγορότεροι από το να μειώσουμε το CO₂ .

Αν και η μείωση αυτών συστατικών που μάχονται το κλίμα είναι σημαντική, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι ο περιορισμός   του CO₂ είναι αναγκαίος ώστε να επιβραδύνει την αλλαγή του κλίματος κατά τη διάρκεια των επόμενων 50 ετών.

Ο Hansen υπογραμμίζει ότι οι εκπομπές του CO₂ είναι ο μοναδικός μεγαλύτερος κλιματικός καταναγκασμός, και προειδοποιεί ότι χρειάζονται αυτές να επιβραδυνθούν σύντομα και να περιοριστούν τελικά εντονότερα, για να σταθεροποιήσουν τους ατμοσφαιρικούς παράγοντες και να σταματήσουν έτσι τη παγκόσμια θέρμανση.

Κατά τη διάρκεια των επόμενων μερικών δεκαετιών, ο Hansen λέει, είναι σημαντικό να περιοριστούν οι εκπομπές των άλλων ρύπων του αέρα, που μπορούν να αντιμετωπιοστούν, εκτός από το CO₂ , για να κερδηθεί έτσι χρόνος έως ότου μπορούν να ρυθμιστούν καλύτερα οι εκπομπές του CO₂

Κατωτέρω: Το διοξείδιο άνθρακα δεν είναι ο μόνος παράγοντας στη παγκόσμια άνοδο της θέρμανσης. Τα αερολύματα, όπως ο καπνός που εμφανίζεται εδώ, και τα αέρια όπως το μεθάνιο και οι CFCs παίζουν επίσης έναν ρόλο.

Εάν η χρήση των απολιθωμένων καυσίμων συνεχίζεται με τα σημερινά ποσοστά για τα επόμενα 50 έτη και εάν η αύξηση του μεθανίου και της ρύπανσης του αέρα σταματηθεί, η θέρμανση σε 50 έτη θα έχει ανεβεί μόνο 0.7°C.

Αυτό είναι σημαντικό, σύμφωνα με τον Hansen, αλλά αυτή η άνοδος είναι λιγότερη από τη μισή άνοδο της θερμοκρασίας στα επιχειρούμενα συνηθισμένα σενάρια για επικείμενη καταστροφή.

Η θέρμανση του κλίματος που προβάλλεται από τη μελέτη του Ιδρύματος Goddard είναι περίπου η μισή αυτής που αναφέρονται στην έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής σχετικά με την αλλαγή Κλίματος (IPCC). Η θέρμανση στο μοντέλο του GISS είναι παρόμοια με την χαμηλότερη, των αποτελεσμάτων του IPCC, παρά το γεγονός ότι το μοντέλο GISS έχει μια σχετικά υψηλή ευαισθησία σε καταναγκασμούς.

Η επιβραδυνόμενη αύξηση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου που αποκαλύπτονται από αυτήν την μελέτη,  παρέχει μερικά ενθαρρυντικά στοιχεία ότι τα σκληρά περιβαλλοντικά μέτρα έχουν πράγματι μια θετική επίδραση στην αλλαγή του κλίματος.

Αλλά η μελέτη χρησιμεύει επίσης για να μας υπενθυμίσει ότι τα αέρια του θερμοκηπίου ανεβαίνουν ακόμα. Και θα απαιτηθούν συνεχείς προσπάθειες ώστε να συγκρατηθούν οι εκπομπές, λένε οι επιστήμονες του Ιδρύματος, εάν ελπίζουμε να φέρουμε την αλλαγή του κλίματος κάτω από έλεγχο.