Οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα κάνουν όξινους τους ωκεανούς

Πηγή: The Guardian, 1 Ιουλίου 2005

Οι υψηλές συγκεντρώσεις του διοξειδίου του άνθρακα έχουν αρχίσει να καθιστούν τους ωκεανούς περισσότερο όξινους από ποτέ, προειδοποιούν επιστήμονες της Μεγάλης Βρετανίας. Τα καυσαέρια από τα ορυκτά καύσιμα έχουν αυξήσει ήδη την οξύτητα σε ένα επίπεδο που δεν μπορεί να αντιστραφεί κατά τη διάρκεια της ζωής ενός ανθρώπου. Μόνο οι γρήγορες και δραστικές περικοπές στις εκπομπές θα μπορούσαν να αρχίσουν να σταθεροποιούν τους ωκεανούς από το 2100.

Μια έκθεση της Βασιλικής Εταιρείας που δημοσιεύθηκε προειδοποιεί ότι πρέπει να γίνουν κατανοητές πολλές από τις βιολογικές και χημικές διαδικασίες στους ωκεανούς. Αλλά μετά από μια προκαταρκτική έρευνα, οι επιστήμονες φοβούνται ότι: τα κοράλλια του ψυχρού νερού, τα οστρακόδερμα, ο αστερίας και οι αχινοί θα μπορούσαν να έχουν δυσκολία να κατασκευάζουν το εξωτερικό κάλυμμα τους ή τον σκελετό τους από ανθρακικό ασβέστιο, και τα μεγαλύτερα ψάρια βαθμιαία μπορεί να δυσκολευτούν να αναπνεύσουν, ενώ το καλαμάρι και μερικά ψάρια που ζουν σε μεγάλο θαλάσσιο βάθος θα κολυμπούσαν πιο αργά επειδή θα ήταν διαθέσιμο λιγότερο οξυγόνο. Το πλαγκτόν και άλλα μικρά πλάσματα - στην βάση της τροφικής αλυσίδας = θα μπορούν να επηρεασθούν από τα επίπεδα των τοξικών μετάλλων, που είναι διαλυμένα στα παράκτια ύδατα. Ενώ οι τροπικοί και υποτροπικοί κοραλλιογενείς ύφαλοι μπορεί να γίνουν σπάνιοι από το 2050.

Ο John Raven, του πανεπιστημίου της Dundee, που διεύθυνε την ομάδα εργασίας της Βασιλικής Εταιρείας λέει: "Οι ηγέτες των 8 ανεπτυγμένων χωρών G8, που ξεκίνησαν στη Σκοτία την σύνοδο κορυφής, πρέπει να δεσμευτούν στη λήψη αποφασιστικών και σημαντικών μέτρων για να κόψουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

"Η αποτυχία τους να το κάνουν μπορεί να σημαίνει ότι δεν υπάρχει καμία θέση στους ωκεανούς του μέλλοντος για πολλά από τα είδη και τα οικοσυστήματα που ξέρουμε σήμερα".

Οι ωκεανοί απορροφούν ένα μεγάλο μέρος του διοξειδίου του άνθρακα που παράγεται από τους ζωντανούς οργανισμούς, είτε ως διαλυμένο αέριο, είτε στους σκελετούς των μικροσκοπικών θαλασσίων πλασμάτων, που όταν καθιζάνουν γίνονται κιμωλία ή ασβεστόλιθος. Αλλά στο νερό, το διοξείδιο του άνθρακα γίνεται ένα ασθενές ανθρακικό οξύ, και η συγκέντρωση του διοξειδίου - που σταθερά αυξάνεται από την βιομηχανική επανάσταση - έχει αλλάξει ήδη το μέσο pH και θα συνεχίσει να αυξάνει για τουλάχιστον 100 έτη ακόμα. 

Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα μιας τεχνολογικής σταθεροποίησης. Για να εξουδετερώσουν την αυξανόμενη οξύτητα, οι μηχανικοί θα έπρεπε να εξορύξουν ένα κομμάτι κιμωλίας ή ασβεστόλιθου από ένα βάθος 100 μέτρων και έκτασης 100 τετραγωνικών χιλιομέτρων, κάθε χρόνο, και να ψεκάσουν τους ωκεανούς.