Θερμότερες θάλασσες και υγρός αέρας θα φέρουν δυνατότερες βροχέςΠηγή: NCAR, 14 Οκτωβρίου 2005 |
Πιο δυνατές βροχές και περισσότερα χιόνια θα δούμε σε όλο τον κόσμο καθώς το γήινο κλίμα θα γίνεται πιο θερμό τον επόμενο αιώνα, σύμφωνα με διάφορα κυρίαρχα μοντέλα σε υπολογιστές. Υπάρχει μια πρόσφατη μελέτη από επιστήμονες στο Εθνικό Κέντρο για την Ατμοσφαιρική Έρευνα (NCAR), που εξηγεί πως και που θα παραγάγουν έντονες βροχοπτώσεις οι θερμότεροι ωκεανοί και η ατμόσφαιρα. Τα συμπεράσματα αυτά εμφανίστηκαν πρόσφατα στο Geophysical Research Letters, μια έκδοση της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης. Η πιο μεγάλη άνοδος θα πραγματοποιηθεί πάνω από τους τροπικούς κύκλους, σύμφωνα με τη μελέτη. Οι εντονότερες βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις (μια αύξηση της τάξης του 10% έως 20%) θα πέσουν επίσης στις ακτές της βορειοδυτικής και βορειοανατολικής Βόρειας Αμερικής, στη Βόρεια Ευρώπη, στη Βόρεια Ασία, στην ανατολική Ασία, στη νοτιοδυτική Αυστραλία, και τμήματα της νότιο-κεντρικής Νότιας Αμερικής κατά τη διάρκεια του 21ου αιώνα. Είναι η μελέτη αυτή των επιστημόνων σαν ένα δελτίο καιρού για τα επόμενα 100 χρόνια. "Τα μοντέλα παρουσιάζουν ότι περισσότερες περιοχές σε όλο τον κόσμο θα ζήσουν με εντονότερες βροχές και χιόνια για μια δεδομένη καταιγίδα αυτόν τον αιώνα", λέει ο επικεφαλής συντάκτης της έρευνας Gerald Meehl. "Οι πληροφορίες για το ποιες περιοχές θα επηρεαστούν θα μπορούσαν να βοηθήσουν τις κοινότητες να διαχειριστούν καλύτερα τους υδάτινους πόρους και να μάθουν για τις πιθανές πλημμύρές". Οι συντάκτες Gerald Meehl, Julie Arblaster και Claudia Tebaldi του NCAR ανέλυσαν τα αποτελέσματα εννέα ατμοσφαιρικών-ωκεάνιων παγκόσμιων κλιματικών μοντέλων για να εξηγήσουν τους φυσικούς μηχανισμούς που εμπλέκονται όσο η ένταση αυξάνεται. Η ένταση των βροχοπτώσεων αναφέρεται στο ποσό της βροχής ή του χιονιού που αφορά μια μόνο καταιγίδα ανά ημέρα. Και οι ωκεανοί και η ατμόσφαιρα θερμαίνονται καθώς τα αέρια του θερμοκηπίου ενσωματώνονται στην ατμόσφαιρα. Οι θερμότερες επιφάνειες της θάλασσας ανεβάζουν την εξάτμιση, ενώ ο θερμότερος αέρας συγκρατεί περισσότερη υγρασία. Και καθώς αυτός ο αέρας κινείται από τους ωκεανούς προς το έδαφος, ρίχνει περισσότερη βροχή ανά καταιγίδα. Αν και οι υδρατμοί αυξάνονται πιο πολύ στους τροπικούς κύκλους, διαδραματίζουν επίσης έναν ρόλο και στα μέσα πλάτη, σύμφωνα με τη μελέτη. Οι υδρατμοί συνδυάζονται με τις αλλαγές της πίεσης και τους ανέμους στο επίπεδο της θάλασσας και έτσι δημιουργείται μια πρόσθετη υγρασία. Αυτή παράγει μια πιο δυνατή βροχή ή χιόνι στις περιοχές όπου συγκλίνει ο υγρός αέρας. Στη Μεσόγειο και στις νοτιοδυτικές ΗΠΑ, ακόμα κι αν η ένταση των φαινομένων αυξάνεται, η μέση βροχόπτωση θα μειώνεται. Οι συντάκτες της έκθεσης αποδίδουν τη μείωση στις πιο μεγάλες περιόδους ξηρασίας μεταξύ των υγρών περιόδων. Οι πιο δυνατές βροχές και τα χιόνια θα πέσουν πιθανότατα στα τέλη του φθινοπώρου, τον χειμώνα, και τις αρχές της άνοιξης, ενώ οι θερμότεροι μήνες μπορούν να κινδυνεύουν από μια μεγαλύτερη ξηρασία. Τέλος η μελέτη αυτή προβλέπει ότι ο πλανήτης μας θα εξακολουθήσει να έχει έντονα καιρικά φαινόμενα για αρκετές ακόμη δεκαετίες, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε τακτική κι αν ακολουθήσουν οι άνθρωποι σήμερα. "Ακόμη κι αν μπορούσαμε τώρα να σταθεροποιήσουμε τις συγκεντρώσεις των αερίων του θερμοκηπίου στα σημερινά επίπεδα, το σύστημα έχει μια ορισμένη ποσότητα θερμικής αδράνειας και θα χρειαζόταν ακόμη αρκετές δεκαετίες για να σταθεροποιηθεί", εξηγεί ο Meehl. Δυστυχώς, τα συμπεράσματα αυτής της μελέτης συγκλίνουν με άλλες ανάλογες που καταδεικνύουν ότι η άνοδος της θερμοκρασίας, καθώς και η εκδήλωση έντονων καιρικών φαινομένων, δεν πρόκειται να ανακοπούν κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα. |