Η πρόγνωση των σεισμών κρύβεται από τους επιστήμονες

Πηγή: Agençe France-Presse, 14 Οκτωβρίου 2005

Μια μακροπρόθεσμη μελέτη που στόχευε στην πρόβλεψη των σεισμών τελείωσε με μια δραματική αποτυχία, σύμφωνα με μια νέα έκθεση. Ο Δρ William Bakun της Αμερικανικής Γεωλογικής Έρευνας στην Καλιφόρνια δημοσίευσε τα συμπεράσματά τους στο Nature.

Τα ερευνητικά συμπεράσματα, που συμπίπτουν με τα επακόλουθα του σεισμού που χτύπησε το Πακιστάν και την Ινδία, φονεύοντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους, είναι βασισμένα σε ένα πρόγραμμα στην Καλιφόρνια.

Οι επιστήμονες 'έσπειραν' ένα τμήμα 40 χιλιομέτρων, του πασίγνωστου ρήγματος του Αγίου Ανδρέα στην πόλη Parkfield, με σεισμικούς αισθητήρες, σε μία προσπάθεια να ελεγχθεί το βουητό και την μετακίνηση της γης, με σκοπό να τους προειδοποιήσει για έναν επικείμενο σεισμό.

Το Parkfield είχε θεωρηθεί από καιρό ότι ήταν μια καλή δοκιμή για τη φυσική των σεισμών δεδομένου ότι είχε δοκιμάσει επτά μεγάλους σεισμούς από το 1857, και αυτά τα γεγονότα ήταν ανά ίσα περίπου χρονικά διαστήματα.

Εξ αιτίας αυτού, η Αμερικανική Γεωλογική Έρευνα αισθάνθηκε το 1985 αρκετά βέβαιη για να προβλέψει ότι θα εμφανιζόταν ένας σεισμός 6 Ρίχτερ στο Parkfield πριν από το 1993.

Και τα στοιχεία που πάρθηκαν από τους αισθητήρες τους βοήθησαν να προβλέψουν σωστά το μέγεθος και τη θέση του σεισμού, αλλά έπεσαν έξω στον χρόνο κατά 11  χρόνια.

Ένας σεισμός 6 Richter κτύπησε εκείνη την περιοχή στις 28 Σεπτεμβρίου του 2004 χωρίς καμιά προειδοποίηση. Δεν υπήρχε ο παραμικρός υπαινιγμός μιας αύξησης της πίεσης ή επικείμενης κατολίσθησης.

Η απουσία οποιουδήποτε πρόδρομου σήματος σήμαινε ότι ο τοπικός πληθυσμός δεν θα μπορούσε να προειδοποιηθεί εγκαίρως.

"Ο σεισμός στο Parkfield το 2004, με μια προφανή έλλειψη προδρόμων σημάτων, καταδεικνύει ότι δεν μπορεί ακόμα να επιτευχθεί καμία αξιόπιστη βραχυπρόθεσμη πρόβλεψη σεισμού", λέει ο Bakun.

Λαμβάνοντας υπόψη τον τεράστιο στόχο της προβλεψιμότητας, η μελέτη συστήνει ότι οι πόροι να αφιερώνονται περισσότερο στη βελτίωση των υπολογιστικών μοντέλων,  για να βοηθήσουν στον υπολογισμό του μεγέθους που θα έχει ένας μελλοντικός σεισμός και ποιο είδος γήινης κίνησης είναι πιθανό να προκαλέσει.

Αυτό θα είχε άμεσο όφελος για τους ανθρώπους που ζουν στην επικίνδυνη περιοχή και για τις υπηρεσίες διάσωσης.

Μια από τις πιο θεαματικές περιπτώσεις πρόβλεψης σεισμού έγινε στις αρχές του 2005 από το πανεπιστήμιο Ulster, εκεί που είναι ο εμπειρογνώμονας σε θέματα σεισμών καθηγητής John McCloskey.

Σε μια ανάλυση του τεράστιου σεισμού της 26ης Δεκεμβρίου 2004 στη Σουμάτρα, που προκάλεσε το μεγάλο τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό, ο McCloskey είπε ότι υπήρχε πρόσθετη πίεση σε ένα ασθενές μέρος του ίδιου ρήγματος, λίγο πιο νότια.

Στις 17 Μαρτίου 2005, η ομάδα του McCloskey προειδοποίησε ότι  επίκειται  σε αυτήν την περιοχή ένας σεισμός μεγέθους 8,5 Ρίχτερ. Ένδεκα ημέρες αργότερα, εμφανίστηκε  ένα σεισμικό γεγονός μεγέθους 8,7 Ρίχτερ.

Τέτοια ακρίβεια είναι το Ιερό Δισκοπότηρο της σεισμολογίας αλλά είναι εξαιρετικά σπάνια.

Ο McCloskey, όπως κι άλλοι εμπειρογνώμονες, λέει ότι είναι απρόθυμος να κάνει προβλέψεις για τον χρόνο επειδή τα λάθη δημιουργούν σκεπτικισμό και ικανοποίηση μεταξύ του κοινού.