Προσεδαφίστηκε με επιτυχία η κάψουλα του Stardust μεταφέροντας δείγματα του κομήτη Wild 2

Πηγή: NASA, 15 Ιανουαρίου 2006

Την Κυριακή στις 12:12 το μεσημέρι η κάψουλα με τα δείγματα της κόμης του κομήτη Wild 2 - που οι επιστήμονες νομίζουν  ότι υπάρχουν εκεί από τη γέννηση του ηλιακού συστήματος - προσεδαφίστηκε τελικά σε μια ερημική περιοχή της Utah.

Η προσγείωση της κάψουλας

Είχε προηγηθεί στις 07:57 ώρα Ελλάδας η απελευθέρωση της κάψουλας από το διαστημόπλοιο Stardust, σε απόσταση 100.000 χιλιομέτρων περίπου από τη Γη. Λίγο αργότερα το Stardust πυροδότησε τους κινητήρες του προκειμένου να απομακρυνθεί από τη Γη και τελικά να τεθεί σε τροχιά γύρω από τον ήλιο.  Στις 11:57 η κάψουλα είχε εισέλθει στην ατμόσφαιρα της γης ενώ μετά από λίγα λεπτά άνοιξαν τα δύο αλεξίπτωτα του διαδοχικά.

Στις 1 το μεσημέρι περίπου εντοπίστηκε από στρατιωτικό ελικόπτερο και μεταφέρθηκε σε γειτονική στρατιωτική εγκατάσταση. Ακολούθως θα μεταφερθεί σε ειδικό εργαστήριο του Διαστημικού Κέντρου Johnson στο Χιούστον.

Η αλουμινένια κάψουλα εισήλθε φλεγόμενη στη γήινη ατμόσφαιρα με ταχύτητα 46.440 χιλιομέτρων την ώρα, ενώ στο ύψος των 30 χιλιομέτρων άνοιξε το πρώτο αλεξίπτωτο, στο ύψος των 3 χιλιομέτρων το κύριο αλεξίπτωτο της κάψουλας, με σκοπό να την επιβραδύνει και να χτυπήσει το έδαφος με ταχύτητα περίπου 4,5 μέτρα ανά δευτερόλεπτο.

Ο κομήτης Wild 2 όπως φαινόταν από το Stardust στις 2 Ιανουαρίου 2004

Στα τελευταία 400.000 χιλιόμετρα (από τα 4.5 δισεκατομμύρια συνολικά) διασταυρώθηκαν με την τροχιά της Σελήνης και ήταν και τα πιο κρίσιμα. Το ταξίδι από τη Σελήνη κράτησε μόνο 16 ώρες και 27 λεπτά, ενώ οι αστροναύτες του Απόλλων ήθελαν τρεις μέρες για να κάνουν το ίδιο ταξίδι.

Πριν περάσει το διαστημόπλοιο από τη Σελήνη έκανε τον τελευταίο του ελιγμό, διόρθωσε την πορεία του για να είναι έτοιμο για να αφήσει την κάψουλα στο κέντρο της NASA στην Utah. Αυτό έγινε 706.000 χιλιόμετρα από τη Γη.

Το ταξίδι του Stardust κράτησε 7 χρόνια - από τις 6 Φεβρουαρίου 1999, έκανε 3 φορές το γύρο του ήλιου και βρισκόταν πέρα από τον Άρη στη ζώνη των αστεροειδών. Το κοσμικό ταξίδι είχε σκοπό να συλλεχθούν σωματίδια και σκόνη από την εποχή της δημιουργίας του ηλιακού συστήματος και να απαντηθούν κρίσιμα ερωτήματα για την προέλευση της Γης και του ηλιακού συστήματος.

Έκπληξη από την πρώτη εικόνα των δειγμάτων

Η πρώτη έκπληξη μόλις ήρθαν τα δείγματα ήταν το γεγονός ότι ενώ αναμενόταν τα σωματίδια να είναι πολύ μικρά, παρ’ όλα αυτά πολλά είναι τόσο μεγάλα ώστε είναι ορατά με γυμνό μάτι.

Σύμφωνα με τους αστρονόμους αυτά τα σωματίδια είναι τα υπολείμματα των υλικών που σχημάτισαν το ηλιακό μας σύστημα πριν από 4,6 δισ. χρόνια. Τα σωματίδια αυτά συλλέχτηκαν από ένα όργανο που έχει το σχήμα μικρής ρακέτας του τένις και είναι κατασκευασμένος από συνθετικό υλικό, το οποίο κατά 99,8% αποτελείται από αέρα. Με το υλικό αυτό που αποκαλείται αεροτζέλ ήταν δυνατή η σύλληψη των σωματιδίων χωρίς αυτά να καταστραφούν ή να αλλοιωθούν. Καθώς τα σωματίδια προσέκρουαν στο αεροτζέλ άφηναν επάνω του σημάδια και αυλακώσεις. Κάποια από τα ίχνη στο αεροτζέλ εκτιμούν οι επιστήμονες της NASA, ενδέχεται να δημιουργήθηκαν από σωματίδια που στη συνέχεια εξατμίστηκαν. Εάν αυτό ισχύει, τότε είναι πολύ πιθανό να ανακαλύψουμε ίχνη του πάγου και της σύστασής του. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του το διαστημόπλοιο Stardust, εκτός από δείγματα από τον κομήτη επί 195 ημέρες συνέλεγε σωματίδια που ταξιδεύουν στο ηλιακό μας σύστημα, προερχόμενα από μακρινά αστέρια. Σύμφωνα με τους επιστήμονες υπάρχουν ενδείξεις ότι έχουν συλλεχθεί εκατοντάδες δείγματα αυτών των σωματιδίων.