Γιατί μας βοηθάνε στην
κατανόηση του σύμπαντος;
Με βάση την επικρατέστερη θεωρία,
το Σύμπαν προήλθε από μία Μεγάλη Εκρηξη (Big Bang) στο
μακρινό παρελθόν. Η έκρηξη αυτή είχε αποτέλεσμα
οι γαλαξίες να απομακρύνονται έκτοτε ο ένας από
τον άλλο, γεγονός που αντικατοπτρίζεται στη
μετατόπιση της συχνότητας της ακτινοβολίας τους
προς το ερυθρό. Ο βαθμός μετατόπισης εκφράζει το
βαθμό της απομάκρυνσης τους και αυτή με τη σειρά
της αποκαλύπτει την ταχύτητα με την οποία ένα
αντικείμενο απομακρύνεται από εμάς. Ετσι οι
αστρονόμοι τον τελευταίο καιρό (Απρίλιος 2000)
έχουν ανακαλύψει κβάζαρ που η μετατόπιση του
προς το ερυθρό είναι της τάξεως του 5.8. Η απόσταση
του συγκεκριμένου κβάζαρ με βάση τη μετατόπισή
του προς το ερυθρό της ακτινοβολίας του είναι της
τάξεως των 12 δισ. έτη φωτός. Η απόσταση αυτή
ουσιαστικά σημαίνει ότι το βλέπουμε στην
κατάσταση που βρισκόταν πριν από 12 δισ. χρόνια,
πολύ κοντά δηλαδή στην υπολογισμένη ηλικία του
σύμπαντος.
Μετά την εκτόξευση του
διαστημικού τηλεσκόπιου Hubble, το 1990, οι
επιστήμονες έχουν επιδοθεί στο "κυνήγι" των
κβάζαρ, στην προσπάθειά τους να παρατηρήσουν το
Σύμπαν ολοένα πιο κοντά στη "νηπιακή" του
ηλικία. Μέχρι σήμερα, το SDSS (Sloan Digital Sky Survey διεθνές
πανεπιστημιακό ερευνητικό πρόγραμμα, που έχει
στόχο την παρατήρηση απομακρυσμένων
αντικειμένων στο Σύμπαν με τη βοήθεια ενός
τηλεσκόπιου-ρομπότ στο Νέο Μεξικό και του
μεγαλύτερου επίγειου τηλεσκόπιου Keck στη Χαβάη),
έχει ανακοινώσει την ανακάλυψη 1.000 περίπου
τέτοιων φωτεινών αντικειμένων,
συμπεριλαμβανομένων και των δέκα πιο
απομακρυσμένων που έχουν γίνει γνωστά μέχρι
σήμερα. |
