Eσφαλμένοι είναι οι υπολογισμοί του ρυθμού τήξης των πάγων στη Γροιλανδία και τη Δυτική Ανταρκτική και θα πρέπει να υποδιπλασιαστούν προκειμένου να ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα αναφέρουν Ολλανδοί και Αμερικανοί επιστήμονες. Τα τελευταία δύο χρόνια, ομάδες ερευνητών που μελέτησαν το φαινόμενο υπολόγισαν ότι στη Γροιλανδία οι πάγοι λιώνουν με ρυθμό 230 γιγατόνων κατ’ έτος (230 δισεκατομμύρια τόνοι), ενώ στη δυτική Ανταρκτική οι πάγοι λιώνουν με ταχύτητα περίπου 132 γιγατόνων κατ’ έτος.
Κατά την προηγούμενη διετία, επιστημονικές ομάδες είχαν εκτιμήσει ότι η Γροιλανδία χάνει περίπου 230 δισεκατομμύρια τόνους πάγου το χρόνο, ενώ η Ανταρκτική 132 δισεκατομμύρια.
Η τήξη των πάγων στις δύο αυτές τοποθεσίες της Γης θα μπορούσε να ευθύνεται για την άνοδο της στάθμης των θαλασσών κατά τρία χιλιοστά κάθε χρόνο. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960 η άνοδος της στάθμης των υδάτων ήταν μόλις 1,8 χιλιοστά.
Τι δεν υπολογιζόταν
Η νέα μελέτη, ωστόσο, η οποία δημοσιεύεται στην τελευταία έκδοση του Nature GeoScience οι επιστήμονες αναφέρουν ότι οι υπολογισμοί είναι λανθασμένοι διότι δεν συνυπολογίζουν την παγο-ισοστατική αναπήδηση του φλοιού της Γης.
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας εποχής των πάγων, τεράστιοι παγετώνες, με βάθος πολλών χιλιομέτρων, τσακίστηκαν πάνω στην Ανταρκτική και το μεγαλύτερο τμήμα του βόρειου ημισφαιρίου, με αποτέλεσμα επί δεκάδες χιλιάδες χρόνια να συμπιέζουν τον ελαστικό φλοιό της Γης με το τεράστιο βάρος τους.
Οταν πριν από 20.000 χρόνια οι παγετώνες άρχισαν να συρρικνώνονται ο φλοιός σιγά σιγά επανήλθε στην αρχική του θέση, αν και η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί έως σήμερα. Αυτός ο μηχανισμός δεν επιτρέπει στους επιστήμονες να υπολογίσουν σωστά τον ρυθμό τήξης των πάγων.
Για να καταλήξουν στα συμπεράσματά τους, οι Αμερικανοί και οι Ολλανδοί ερευνητές μελέτησαν τις μεταβολές του μαγνητικού πεδίου της Γης με τη βοήθεια δύο δορυφόρων, από τις μετρήσεις μέσω GPS και τα στοιχεία για την πίεση στον πυθμένα του ωκεανού.
Η αποκρυπτογράφηση όλων αυτών των στοιχείων υποδεικνύει ότι πράγματι στη νότια Γροιλανδία υποχωρούν οι πάγοι. Ομως όταν συνυπολογιστεί και η παγο-ισοστατική αναπήδηση αποδεικνύεται ότι η απώλεια πάγου από τη Γροιλανδία δεν ξεπερνά τους 104 γιγατόνους (με περιθώριο λάθους 23 γιγατόνους) και τους 64 στη Δυτική Ανταρκτική (με απόκλιση 32 γιγατόνων).
Ο Μπερτ Βερμέεσεν του Τεχνικού Πανεπιστημίου Ντελφτ της Ολλανδίας τονίζει ότι «η προσαρμογή του φλοιού της Γης στις νέες συνθήκες καθορίζει τη συνολική ποσότητα πάγου που λιώνει κάθε χρόνο».
Τελικά, λένε σήμερα οι επιστήμονες, «καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι αιώνιοι πάγοι σε Γροιλανδία και Δυτική Ανταρκτική λιώνουν με τη μισή ταχύτητα από αυτήν που πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Ετσι, η απώλεια του πάγου συμβάλλει κατά 30% στην άνοδο της στάθμης των θαλάσσιων υδάτων παγκοσμίως. Εως σήμερα πιστεύαμε ότι η συμβολή της ανερχόταν στο 50%. Στην αύξηση της στάθμης των θαλασσών συμβάλλει και η θέρμανση των υδάτων».
Πηγή: Καθημερινή
Leave a Comment