Επισημαίνεται η έλξη της σκοτεινής ύλης
Η Έρευνα του Ουρανού εμφανίζει ότι μια αθέατη ουσία του Σύμπαντος μετατοπίζει τους γαλαξίες.

Από τη σελίδα του Nature, 26 Μαίου 2003

Η ορατή ύλη των άστρων, πλανητών και της σκόνης καλύπτουν μόνο το 4% του Σύμπαντος

Μια τεράστια έρευνα των γαλαξιών, που βρίσκονται σε τροχιά γύρω από άλλους γαλαξίες, αποκάλυψε πώς η σκοτεινή ύλη, η αθέατη ουσία που όπως προκύπτει καλύπτει το 27% του σύμπαντος, έλκει το 4% που είναι η ορατή ύλη των άστρων, των πλανητών και της σκόνης.

Με τη μέτρηση της ταχύτητας των γαλαξιών-δορυφόρων καθώς περνούν γύρω από τους μεγαλύτερους, η μελέτη επιβεβαιώνει ότι οι διάχυτες βαρυτικές έλξεις της σκοτεινής ύλης αυξάνει τις γαλαξιακές τροχιές ακριβώς όπως οι τρέχουσες θεωρίες προβλέπουν. Αυτά είναι επίσης τα πιο πρόσφατα και καλύτερα στοιχεία ότι οι γαλαξίες βρίσκονται στο κέντρο γιγαντιαίων νεφών της σκοτεινής ύλης.

Ο Francisco Prada του Instituto de Astrofνsica de Canarias στην Ισπανία και μια διεθνής ομάδα μελέτησε 3.000 δορυφορικούς γαλαξίες στις εικόνες που λήφθηκαν από την Ψηφιακή Έρευνα του Ουρανού Sloan, μια τεράστια συλλογή ψηφιακών εικόνων του νυχτερινού ουρανού. 

Ακόμη δεν ξέρουμε τι είναι η σκοτεινή ύλη, παρά μόνο ότι υπάρχει.

"Αυτή η μέτρηση προσφέρει μια κρίσιμη είσοδο σε εκείνους από μας που προσπαθούν να μοντελοποιήσουν το σχηματισμό των ορατών γαλαξιών", λέει ο Martin White του Πανεπιστημίου Καλιφόρνιας στο Μπέρκλεϋ, που μελετά με ποιο τρόπο διαμορφώνονται οι γαλαξίες. Η έρευνα βάζει νέους περιορισμούς στα εξωτικά μοντέλα της βαρύτητας, λέει, και βοηθά στην εξήγηση πώς η σκοτεινή ύλη διαμόρφωσε το ορατό Σύμπαν μας.

Αλλά η σημαντικότερη ερώτηση για τη σκοτεινή ύλη παραμένει αναπάντητη. "Η εργασία μας αναφέρει για την κατανομή της σκοτεινής ύλης αλλά δεν λέει τίποτα για το που γίνεται", αναγνωρίζει ο  Prada.

Οι ερευνητές έχουν ξοδέψει αρκετές δεκαετίες ψάχνοντας για τα σωματίδια που θα μπορούσαν να φτιάχνουν τη σκοτεινή ύλη, αλλά μέχρι τώρα μάταια. Πιο αόριστη είναι ακόμα η σκοτεινή ενέργεια, μια δύναμη που καλύπτει, κατά προσέγγιση, τα τρία τέταρτα του σύμπαντος και ωθεί τους γαλαξίες να απομακρύνονται μεταξύ τους. Υπάρχει κάποια ελπίδα ότι ένας προγραμματισμένος δορυφόρος, ο SNAP, θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε αυτές τις σκοτεινές οντότητες.