Ευρωπαίοι επιστήμονες έλυσαν το μυστήριο της δημιουργίας των πάγων στο Βόρειο Πόλο

Πηγή: CORDIS, 7 Μαρτίου 2005

Μια διεθνής ομάδα επιστημόνων από το Αυτόνομο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης και το Ερευνητικό Ινστιτούτο του Potsdam για την Επίδραση του Κλίματος, ανακάλυψαν τον μηχανισμό που συντέλεσε στη συσσώρευση πάγων στον Βόρειο Πόλο.

Δουλεύοντας κυρίως με τα υπάρχοντα στοιχεία από τα υπολείμματα των θαλασσίων οργανισμών που είχαν εναποτεθεί στους πάγους κατά την πάροδο του χρόνου, καθώς επίσης και με μοντέλα του κλίματος, οι επιστήμονες ερεύνησαν το μέχρι τώρα μυστήριο γιατί ο πάγος εναποτέθηκε στην Αρτική εδώ και 2,7 εκατομμύρια χρόνια.

Όπως η ομάδα εξηγεί, μια ξαφνική πτώση της παγκόσμιας θερμοκρασίας πριν 2,7 εκατομμύρια χρόνια προκάλεσε το πάγωμα του Αρκτικού Ωκεανού και την παγοκάλυψη της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης. Εντούτοις, η πτώση των μέσων θερμοκρασιών δεν είναι αρκετή για να εξηγήσει γιατί εναποτέθηκε τόσος πολύς πάγος και γιατί έχει παραμείνει μέχρι σήμερα. Αν υποβλήθηκαν πολλές και διαφορετικές θεωρίες, αυτή η συσσώρευση του πάγου παρέμεινε ανεξήγητη μέχρι τώρα.

Οι δύο ομάδες με επικεφαλής τον Antoni Rosell από τη Βαρκελώνη και τον Gerald H. Haug από το Πότσνταμ έχουν βρει τώρα την απάντηση. Σύμφωνα με την έρευνά τους "η σημαντικότερη αλλαγή κατά τη διάρκεια της περιόδου ήταν μια αύξηση κατά 7 βαθμών Κελσίου στη διαφορά μεταξύ των θερμοκρασιών καλοκαιριού και χειμώνα μέσα σε μερικούς αιώνες. Τα καλοκαίρια έγιναν θερμότερα και οι χειμώνες ψυχρότεροι, αναγκάζοντας έτσι να εξατμιστεί περισσότερο νερό από τη θάλασσα στην ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Ο αέρας έγινε τότε πιο υγρός και αυξήθηκαν οι χιονοπτώσεις. Όταν ήρθε ο χειμώνας, η απότομη μείωση στις θερμοκρασίες επέτρεψε στον πάγο να αναπτυχθεί σταδιακά", εξηγούν οι επιστήμονες.

Η διαφορά στις θερμοκρασίες, δείχνουν οι έρευνες, να προκαλείται από τη στρωματοποίηση του ωκεάνιου νερού, που οφείλεται στην αύξηση του γλυκού νερού. Αυτό, σχολιάζουν οι ερευνητές, σήμανε ότι το νερό αναμιγνυόταν λιγότερο από όσο προηγουμένως, σχηματίζοντας στρώματα διαφορετικών πυκνοτήτων σε διαφορετικές στρώσεις και σε διαφορετικά βάθη.

"Όταν όμως ήρθε η άνοιξη, τα στρώματα τα πιο κοντινά στην επιφάνεια άρχισαν να θερμαίνονται. Επειδή, το νερό δεν είχε αναμιχθεί, η θερμοκρασία εκείνων των στρωμάτων συνέχιζε να αυξάνεται, και εξατμίστηκαν ακόμα περισσότερες ποσότητες νερού. Κατά τη διάρκεια των θερινών μηνών, εντάθηκε αυτό το φαινόμενο, δεδομένου ότι οι υψηλότερες θερμοκρασίες αυξάνουν τη στρωματοποίηση. Το χειμώνα, εντούτοις, το νερό άρχισε πάλι να αναμιγνύεται, και οι θερμοκρασίες έπεσαν ακόμα περισσότερο απ' ό,τι στα προηγούμενα χρόνια", δήλωσαν οι επιστήμονες.

Οι δύο καθηγητές και οι ομάδες τους αναδημιούργησαν τις εποχιακές αλλαγές της θερμοκρασίας στο Βόρειο Ειρηνικό Ωκεανό κάνοντας ςπανερμηνεία των στοιχείων που πάρθηκαν από την ανάλυση των υπολειμμάτων των θαλασσίων οργανισμών, καθώς και με τον έλεγχο αυτών των θερμοκρασιών με τη βοήθεια ενός μοντέλου του κλίματος. Αυτή η αναδημιουργία έδειξε με ποιό τρόπο ο ωκεανός, από την άποψη της επιφανειακής θερμοκρασίας του και του μεγέθους του κατά τη διάρκεια των διαφορετικών εποχών, όπως επίσης και η εξάτμιση του νερού από τη θάλασσα, μπορούν να δημιουργήσουν βαρυσήμαντες αλλαγές στο κλίμα. Η αναδημιουργία αποκάλυψε επίσης εντονότερους παγετώδεις κύκλους και μια γενική ψύξη των θερμοκρασιών του πλανήτη.

"Μέσω αυτής της έρευνας μπορούμε να καταλάβουμε λεπτομερέστερα γιατί  εμφανίζεται η αλλαγή του κλίματος, και πιο συγκεκριμένα, τον ρόλο του ωκεανού στην δημιουργία της αλλαγής του κλίματος", ανέφερε ο καθηγητής Rosell, από την ισπανική ομάδα. "Αυτές οι πληροφορίες θα βελτιώσουν τα κλιματικά μοντέλας που χρησιμοποιούνται για να προβλέψουν την αλλαγή του σημερινού κλίματος στο μέλλον", ολοκλήρωσε.

Home