|
Οι επιστήμονες έχουν επισημάνει τις ακριβείς θέσεις ενός ζεύγους υπερβαρέων μαύρων οπών στα κέντρα δύο γαλαξιών
σε διαδικασία σύγκρουσης 300 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά.
Οι υπέρυθρες εικόνες που πάρθηκαν από το τηλεσκόπιο Keck ΙΙ στη Χαβάη
μας αποκαλύπτουν ότι οι δύο μαύρες τρύπες στο κέντρο του γαλαξία που
σχηματίστηκε από συγχώνευση, γνωστός ως NGC 6240, περιβάλλονται η κάθε μία από έναν
περιστρεφόμενο δίσκο άστρων και νεφελωδών αστρικών βρεφικών σταθμών.
Οι νέες εικόνες δημοσιεύονται στο Science Express.
Μια εικόνα από μια προσομείωση που παρουσιάζει τη συγχώνευση δύο γαλαξιών
και των κεντρικών μαύρων οπών τους. Οι μαύρες τρύπες είναι σε τροχιά η μία
γύρω από την άλλη επί εκατοντάδες εκατομμυρίων ετών προτού να συγχωνευτούν
για να σχηματίσουν μια ενιαία υπερβαρέα μαύρη τρύπα και στέλνοντας στο
διάστημα πυκνά κύματα βαρύτητας
Κοσμικά συντρίμμια
Οι επιστήμονες είχαν παρατηρήσει προηγουμένως τον γαλαξία NGC 6240
με ένα
αποσπασματικό τρόπο, χρησιμοποιώντας διαφορετικά μήκη κύματος του φωτός.
Οι εικόνες που τραβήχτηκαν από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble
παρουσίασαν τα εξωτερικά μέρη των συγκρουόμενων γαλαξιών στο ορατό φως, και
αποκαλύφθηκαν μακριές παλιρροιακές ουρές φτιαγμένες από αστέρια,
αέριο, και σκόνη.
Οι επόμενες παρατηρήσεις στις ακτίνες X από το παρατηρητήριο
Chandra της NASA μας αποκάλυψαν την παρουσία δύο υπερβαρέων μαύρων οπών
στο κέντρο κάθε γαλαξία, ενώ το Very Long Baseline Array
επισήμανε δύο ραδιοπηγές στις κεντρικές περιοχές των γαλαξιών. Το
πρόβλημα ήταν να συνδυαστούν όλες οι εικόνες για να διαμορφωθεί μια ενιαία
συνεπής εικόνα.
"Έχετε όλα αυτά τα διαφορετικά τηλεσκόπια και εξετάζουν το ίδιο κομμάτι
του ουρανού αλλά βλέπουν πολύ διαφορετικά πράγματα", λέει ο Willem de
Vries του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Νταίηβις και μέλος της ομάδας
παρατήρησης.
Οι εικόνες του Keck ΙΙ ήταν τέτοιας υψηλής ανάλυσης που οι
επιστήμονες θα μπορούσαν να προσδιορίσουν τα χαρακτηριστικά του NGC 6240 που
πάρθηκαν από τα άλλα τηλεσκόπια στα οπτικά, των ακτίνων X
και ραδιοφωνικά μήκη κύματος.
Συνεξέλιξη
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι γαλαξιακές συγχωνεύσεις είναι
ένας από
τους πρωταρχικούς τρόπους σχηματισμού των γαλαξιών. Έτσι, δύο μικροί γαλαξίες μπορούν να ενωθούν
για να σχηματίσουν έναν
μεγαλύτερο, ή μια γιγαντιαία φυσαλίδα αερίων, ενώ ορισμένα αστέρια μπορούν
να βρεθούν έξω από το σχηματισμό κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα ακατάστατης γαλαξιακής
συγχώνευσης, και με το πέρασμα του κοσμικού χρόνου να
εξελιχθούν σε έναν νάνο γαλαξία.
Ο Γαλαξίας μας ως γνωστόν αναμένεται να συγκρουστεί και να
συγχωνευτεί με το γείτονά του Ανδρομέδα σε μερικά δισεκατομμύρια χρόνια για
να διαμορφώσει έναν μεγάλο ελλειπτικό γαλαξία που μερικοί επιστήμονες
ονομάζουν Γαλαξιομέδα (Milkomeda). Όταν σχηματιστεί θα γίνει συγχρόνως και μια συγχώνευση
των μαύρων οπών τους, παρόμοια με αυτήν του NGC 6420.
Όταν οι γαλαξίες συγχωνεύονται, ομοίως και οι μαύρες τρύπες τους στα
κέντρα τους
συγχωνεύονται αλλά και αυξάνονται επίσης. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει
ότι οι υπερβαρέες μαύρες τρύπες μας βοηθούν να βρούμε πολλές ιδιότητες των
γαλαξιών που ανήκουν. Οι επιστήμονες λένε ότι αυτή η ιδέα,
που λέγεται μερικές φορές και "συνεξέλιξη" είναι μεταξύ των πιο εκπληκτικών
γεγονότων που προέκυψαν στην αστρονομία τα τελευταία χρόνια.
"Η βαρυτική επίδραση της μαύρης τρύπας περιορίζεται πραγματικά σε ένα
σχετικά μικρό χώρο γύρω από αυτές, έτσι πώς μπορούν να επιδράσουν στο υπόλοιπο
τμήμα του γαλαξία;" λέει η Claire Max μία
αστροφυσικός στο Παρατηρητήριο Lick. "Αλλά εάν η
μαύρη τρύπα και ο γαλαξίας γύρω από αυτήν εξελίχθηκαν μαζί μέσω της ίδιας
ακολουθίας γεγονότων συγχώνευσης, τότε αυτό θα εξηγούσε τους
συσχετισμούς."
Οι επιστήμονες υπολογίζουν ότι οι δύο μαύρες τρύπες στον ενιαίο γαλαξία NGC 6240 θα
κινηθούν σπειροειδώς η μία ως προς την άλλη και θα συγχωνευτούν σε 10 έως 100 εκατομμύρια
χρόνια.
|
