|
|
Ο διανοούμενος Einstein
|
1. Ο διανοούμενος Einstein |
2. Νεότητα και σπουδές |
3. Η πρώτη του γνωριμία με τα επιστημονικά προβλήματα |
4. Τα τελευταία χρόνια |
Το 1948, δύο χρόνια αργότερα, οι γιατροί εντόπισαν εκτεταμένο ανεύρυσμα στην κοιλιακή αορτή. Τα τελευταία χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Πρίνστον, ο Einstein ακολούθησε ένα πρότυπο ζωής που πολύ λίγο μεταβλήθηκε για πάνω από 20 χρόνια. Ζούσε με τη γυναίκα του σ' ένα απλό, διώροφο σπίτι και τα περισσότερα πρωινά περπατούσε ένα μίλι περίπου για να πάει στο Ινστιτούτο, όπου δούλευε στην Ενοποιημένη Θεωρία Πεδίου και συζητούσε με συναδέλφους του. Όταν ήθελε να ξεκουραστεί έπαιζε το βιολί του και έκανε βαρκάδες στη γειτονική λίμνη. Δεν ταξίδευε παρά σπάνια, ακόμη και στη Νέα Υόρκη. Είχε βέβαια αποκτήσει την Αμερικανική υπηκοότητα, συνέχιζε όμως πάντα να θεωρεί τον εαυτό του Ευρωπαίο. Ακολουθώντας τη δική του γραμμή θεωρητικής έρευνας, έξω από το κύριο ρεύμα της Φυσικής, δημιούργησε για το άτομό του μια ατμόσφαιρα μόνιμης ηρεμίας, «Οι Ευρωπαίοι φίλοι μου με αποκαλούν "Ο Μέγας Σιωπηλός", τίτλος που μου ταιριάζει», έλεγε. Ακόμα και ο θάνατος της γυναίκας του στα τέλη του 1936 δεν τάραξε την εξωτερική του ηρεμία, «Φαίνεται ότι, για τον Einstein, η διαφορά ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η διαφορά ανάμεσα στο μπορείς ή δεν μπορείς να κάνεις Φυσική», έγραψε ο Πολωνός φυσικός Leopold I nfeld που έφθασε στο Princeton την εποχή εκείνη. Στις 11 Απριλίου του 1955, έγραψε την τελευταία του επιστολή προς τον Μπέρτραντ Ράσελ με την οποία του εξέφραζε τη συμφωνία του για μια κοινή διακήρυξη που θα προέτρεπε όλα τα έθνη να εγκαταλείψουν τα πυρηνικά όπλα. Δύο ημέρες μετά, επήλθε ρήξη του ανευρύσματος. Στη 1:15 ξημερώματα της 18ης Απριλίου του 1955 ο μεγαλύτερος φυσικός του 20ού αιώνα, η μεγαλοφυΐα που άλλαξε το ρου όχι μόνο της επιστήμης αλλά και της ανθρωπότητας, πέθανε στο νοσοκομείο του Princeton εξαιτίας «ρήξης ανευρύσματος της κοιλιακής αορτής, αρτηριοσκληρωτικής αιτιολογίας». Επάνω στο τραπέζι του βρισκόταν η τελευταία του ασυμπλήρωτη δήλωση γραμμένη προς τιμήν της Ημέρας Ανεξαρτησίας του Ισραήλ, «...Αυτό που ζητώ να εκπληρώσω είναι να υπηρετήσω απλώς, με την περιορισμένη μου δυνατότητα, την αλήθεια και τη δικαιοσύνη, με κίνδυνο να μην ευχαριστήσω κανέναν»" Τα τελευταία του λόγια ήταν: «Εδώ ολοκλήρωσα το καθήκον μου»... |
Το 1946 έγινε πρόεδρος της Εκτάκτου
Επιτροπής Ατομικών Επιστημόνων και άρχισε αγώνα,
με στόχο να δημιουργήσει ο ΟΗΕ παγκόσμια
κυβέρνηση, τονίζοντας ότι είναι ο μόνος τρόπος
για να υπάρξει διαρκής ειρήνη.