Οι ωκεανοί σχηματίστηκαν μετά από σύγκρουση της Γης με αστεροειδείς

Από την ιστοσελίδα του ABC News, 18 Φεβρουαρίου 2004

Επιστήμονες από τις ΗΠΑ, λένε ότι ότι οι αστεροειδείς θα μπορούσαν να είναι το σημείο-κλειδί, όταν κάνουμε έρευνα για πλανήτες σαν τη Γη σε άλλα ηλιακά συστήματα.

Ο καθηγητής Jonathan Lunine, που είναι επικεφαλής επιστήμονας της αποστολής του Cassini της NASA στον Κρόνο, παρουσίασε την έρευνα της ομάδας του στην διάσκεψη Planetary Timescales στην Καμπέρα, της Αυστραλίας.

Τα αποτελέσματα τους δημοσιεύονται στο τελευταίο τεύχος του διεθνούς περιοδικού Ίκαρος .

Το ζήτημα του πώς το νερό έφθασε στη Γη έχει διαιρέσει τους επιστήμονες. Μερικοί λένε ότι το νερό προήλθε από μεγάλους βραχώδεις αστεροειδείς, που τελικά διασπάστηκαν για να σχηματίσουν την αστεροειδή ζώνη μεταξύ του Άρη και του Δία. Άλλοι λένε ότι το νερό ήρθε έξω από το ηλιακό σύστημα υπό μορφή κομητών από πάγο.

Ο Lunine, που είναι από το Πανεπιστήμιο της Αριζόνα στο Tucsan, ανέφερε ότι τα αποτελέσματα της ομάδας του απομάκρυναν τη θεωρία των κομητών και ότι τα στοιχεία δείχνουν για δύο βασικούς λόγους, ότι το νερό έφτασε με τη βοήθεια των αστεροειδών στη Γη.

Πρώτον, η ομάδα του παρατήρησε τη σύνθεση του νερού στη Γη, ειδικότερα τον τύπο του υδρογόνου στο νερό, και τον σύγκρινε με τον τύπο του υδρογόνου που βρέθηκε στους κομήτες και αστεροειδείς.

Οι ερευνητές βρήκαν την αναλογία του δευτέριου, ένα βαρύ υδρογόνο, στο νερό στη Γη να ταιριάζει περισσότερο με την αναλογία του δευτέριου στους αστεροειδείς.

Αυτό δείχνει ότι το νερό της Γης προήλθε κυρίως από αστεροειδείς, που χτύπησαν τον πλανήτη μας στις αρχές της δημιουργίας του ηλιακού συστήματος, εξηγεί ο Lunine.

Η γειτονιά του Δία

Το δεύτερο τμήμα των στοιχείων του Lunine προήλθε από τα υπολογιστικά μοντέλα. Η ομάδα του χρησιμοποίησε προσομοιώσεις σε υπολογιστές για να δει την επίδραση των πλανητών, σαν το Δία, στο ποσό του νερού σε μια υποθετική γη σε άλλα ηλιακά συστήματα.

Η αιτία που οι πλανήτες με το μέγεθος του Δία είναι σημαντικοί, λέει ο Lunine, είναι ότι η μεγάλη βαρύτητά τους κρατά τους αστεροειδείς, αποτρέποντας τους από το να διαφύγουν από το ηλιακό μας σύστημα. Χωρίς τη βαρύτητα του Δία, είπε, οι αστεροειδείς δεν θα συγκρούονταν με τους πλανήτες για να σχηματίσουν τους ωκεανούς.

Οι προσομοιώσεις των ερευνητών δημιουργούν κυρίως πλανήτες σαν τη Γη, με σχεδόν την ίδια απόσταση που έχει η Γη από τον ήλιο.

Αλλά, κάποιοι από αυτούς τους υποθετικούς πλανήτες σαν τη Γη (από τα μοντέλα των υπολογιστών), ήταν ξεροί και κάποιοι, που ο Lunine περιέγραψε ως "υδάτινους κόσμους". Το ποσό του νερού μεταβαλλόταν ανάλογα με τη μάζα, τη θέση και την τροχιά του πλανήτη, στο μέγεθος του Δία.

Στην προσομοίωση, ένας πλανήτης όμοιος με το Δία - με μια κυκλική τροχιά - κρατούσε κοντά του αστεροειδείς. Αλλά ένας πλανήτης με ελλειπτική τροχιά έστελνε τους αστεροειδείς έξω από το ηλιακό σύστημα, προτού αυτοί είχαν πιθανότητα να συνεισφέρουν νερό σε ένα βραχώδη πλανήτη.

Αλλά, όπως έχουμε παρατηρήσει, οι περισσότεροι από τους 120 ανακαλυφθέντες εξωηλιακούς πλανήτες,  έχουν ελλειπτικές τροχιές παρά κυκλικές τροχιές. Οι τελευταίοι, σύμφωνα με τις προβλέψεις του Lunine,   ευνοούν την ύπαρξη υδάτινων  κόσμων. Οι περισσότεροι εξωηλιακοί πλανήτες είναι, επίσης, πολύ πιο κοντά στο αστέρι τους από ό,τι είναι ο Δίας με τον ήλιο μας.

Ο Lunine ανέφερε ότι δεν "τρόμαξε", επειδή πιστεύει ότι θα ανακαλυφθούν με τον καιρό περισσότεροι εξωηλιακοί πλανήτες με κυκλικές τροχιές παρόμοιες με του Δία.

Ήδη, οι επιστήμονες έχουν βρει εξωηλιακούς πλανήτες τρεις ή τέσσερις φορές πιο μακριά από το άστρο τους από όσο απέχει η Γη από τον ήλιό μας.

"Αυτές είναι κατηγορίες ηλιακών συστημάτων, όπου θα μπορούσαν να υπάρξουν πλανήτες σαν τη Γη", τονίζει ο Lunine.

"Πρέπει να είμαστε έτοιμοι, ότι θα βρούμε αρκετά διαφορετικά είδη βραχωδών πλανητών".