physics4u-Aurora: Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την εξερεύνηση του ηλιακού συστήματος

Τα πιο βασικά σημεία του Προγράμματος Aurora της ESA είναι:

2007: Γίνεται μια δοκιμαστική αποστολή για να ελεγχθεί η αξιοπιστία της τεχνολογίας για την επανείσοδο ενός διαστημοπλοίου στην ατμόσφαιρα με υψηλή ταχύτητα.
2009: ExoMars, μια αποστολή εξωβιολογίας με στόχο την αποστολή ενός ρόβερ στον Άρη για να ψάξει για σημάδια ζωής -- είτε παρελθόντα είτε σημερινά -- και χαρακτηρισμός της φύσης του περιβάλλοντος της επιφάνειας.
2011/2014: Επιστρέφονται δείγματα εδάφους από τον Άρη, με μια αποστολή που θα επιστρέψει πίσω στη Γη.
2014: Γίνεται μια αποστολή για να αποδειχθεί η αξιοπιστία της τεχνολογίας για μια επανδρωμένη αποστολή στον Άρη, την υποστήριξη της ζωής πάνω στον πλανήτη και τον αποικισμό.
2018: Γίνεται μια ειδική αποστολή για να επιδειχθεί η αεριοπέδηση / αεροσύλληψη, η ώθηση με τη βοήθεια ηλεκτρισμού από τον ήλιο και η μαλακή προσεδάφιση. (ήδη θα έχει πραγματοποιηθεί μια αποστολή στον Άρη το 2010)
2024: Επανδρωμένη αποστολή στο Φεγγάρι για να επιδειχθεί στην πράξη πως θα ζήσει ο άνθρωπος στο διάστημα και οι απαραίτητες τεχνολογίες για τη ζωή.
2026: Μια ρομποτική αποστολή στον Άρη για την τελική δοκιμή της επόμενης επανδρωμένης αποστολής στον Άρη.
2030/2033: Η πρώτη αποστολή που θα μεταφέρει ανθρώπους στον Άρη και αργότερα θα τους φέρει στη Γη πίσω.

Αστροναύτες σε χειμερία νάρκη

Οι επιστήμονες σκέφτονται ότι καθώς τα αυτοματοποιημένα συστήματα θα έχουν τον έλεγχο του διαστημόπλοιου, οι αστροναύτες για πολλούς μήνες θα ζουν σε έναν ιδιαίτερα περιορισμένο χώρο πέφτοντας σε χειμερία νάρκη. Δύο βιολόγοι, σύμβουλοι της ESA, μελετούν τους φυσικούς μηχανισμούς που χρησιμοποιούν τα θηλαστικά για να βρεθούν σε κατάσταση χειμερίας νάρκης.

Το σενάριο αυτό παίρνει υπ' όψιν του δύο περιπτώσεις χειμέριας νάρκης σε ζώα. Για παράδειγμα το τρωκτικό μουσκαρδίνος πέφτει σε βαθύ ύπνο με τη θερμοκρασία του σώματός του κοντά στο μηδέν και το μεταβολισμό του σε εντυπωσιακή καταστολή. Οι καφέ αρκούδες από την άλλη διατηρούν κατά τη χειμερία νάρκη την κανονική θερμοκρασία του σώματος. Ο ρυθμός των καρδιακών τους χτύπων πέφτει κατά 25%, ενώ περνούν 3 έως 7 μήνες σε μία κατάσταση λήθαργου, χωρίς να τρώνε, να πίνουν και να κάνουν καμία από τις φυσικές τους ανάγκες.

Τα τελευταία δύο χρόνια, ο καθηγητής Mάρκο Mπιτζιοζέρα, στο Τμήμα Ζωικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου της Πάβια στην Ιταλία, μελετάει τον τρόπο που ένα οπιούχο παράγωγο μπορεί να αναστείλει τη δραστηριότητα των ζωντανών κυττάρων. "Tο μόριο DADLE είναι παρόμοιο με άλλα που υπάρχουν στον ανθρώπινο εγκέφαλο και μοιάζει με μία από τις πρωτεΐνες που προκαλούν τη χειμερία νάρκη. Μπορεί να μειώσει την ενέργεια που απαιτείται από τα κύτταρα", εξηγεί.

Με την ίδια έρευνα ασχολείται και το Πανεπιστήμιο της Βερόνα. Εκεί το μόριο DADLE εισάγεται με ένεση σε ένα τρωκτικό του οποίου μετράται η θερμοκρασία σώματος, η δραστηριότητα της καρδιάς και άλλες ζωτικές εργασίες. Τα πρώτα αποτελέσματα δείχνουν ότι τέσσερις ώρες μετά την ένεση με το μόριο DADLE, η θερμοκρασία του σώματος πέφτει αισθητά και το ποντίκι είναι λιγότερο ενεργητικό.

Η συγκεκριμένη έρευνα θα μπορούσε να οδηγήσει και σε εφαρμογές όπως η επέκταση του χρόνου ζωής ενός μοσχεύματος ή ακόμα στη διεξαγωγή μεταμοσχεύσεων καρδιάς ενώ ο ασθενής βρίσκεται σε κατάσταση υπο-μεταβολισμού.