physics4u - Μήπως η παγκόσμια θέρμανση σταμάτησε το 1998;

Τα επίσημα θερμόμετρα στο αμερικανικό Εθνικό Κέντρο Στοιχείων του Κλίματος παρουσιάζουν μια μικρή παγκόσμια τάση ψύξης κατά τη διάρκεια των τελευταίων επτά ετών, από το 1998 έως το 2005.

Στην πράξη, η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας είναι πιθανό να συνεχιστεί -- αλλά η διακοπή της πρόσφατης ισχυρής τάσης για αύξηση της θέρμανσης μειώνει αισθητά το επιχείρημα ότι η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας είναι μια επείγουσα έκτακτη ανάγκη που προκαλείται από τον άνθρωπο.

Η επταετής πτώση της θερμοκρασίας κάνει την παγκόσμια θέρμανση να φαίνεται πολύ περισσότερο σαν τη μέτρια, ακανόνιστη θέρμανση που αναμενόταν από τότε που ο πλανήτης μας μετατοπίστηκε κατά φυσικό τρόπο από τη Μικρή Εποχή του Πάγου (1300-1850 μ.Χ.) έως τη θερμή φάση διάρκειας ενός αιώνα. Αλλά μοιάζει η τωρινή θέρμανση και με άλλες τέτοιες περιόδους, όπως για παράδειγμα τη Μεσαιωνική θέρμανση (950-1300 μ.Χ.) ή τη Ρωμαϊκή θέρμανση (200 π.Χ. - 600 μ.Χ).

Η μικρή αλλαγή στην άνοδο της θερμοκρασίας πρέπει να σταματήσει κάπως τον πανικό για τις προκαλούμενες από τον άνθρωπο εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου. Η ισχυρή ανοδική τάση που κράτησε 28 χρόνια (1970-1998) έχει τελειώσει προφανώς.

Ο Fred Singer, ένας γνωστός σκεπτικιστής για το αν η θέρμανση προκαλείται από τον άνθρωπο, επισημαίνει ότι η πρόσφατη αυτή τάση της ψύξης υπαγορεύεται πρώτιστα από ένα πολύ θερμό έτος Ελ Νίνιο κατά το 1998. "Όταν κάνετε τη γραφική παράσταση από το 1998", λέει, "τότε θα πάρετε απαραιτήτως μια τάση ψύξης."

Ο Bob Carter, ένα παλαιοκλιματολόγος από την Αυστραλία, σημειώνει ότι η Γη είχε επίσης μια ισχυρή αύξηση της θερμοκρασίας μεταξύ του 1918 και 1940. Κατόπιν υπήρξε μια μεγάλη περίοδος ψύξης από το 1940 ως το 1965. Επισημαίνει δε ότι η τρέχουσα θέρμανση άρχισε 50 χρόνια πριν αρχίσουν να εκπέμπουν τα αυτοκίνητα και οι βιομηχανίες μεγάλα ποσά του CO₂. Κατόπιν ο πλανήτης ψύχτηκε για 35 χρόνια αμέσως μετά που άρχισε να ξεχύνεται σαν θάλασσα το CO₂. Στην πραγματικότητα, λέει ο Carter, δεν φαίνεται να υπάρχει πολύς συσχετισμός μεταξύ των θερμοκρασιών και του προκαλούμενου από τον άνθρωπο CO₂.

Για να αντιληφθούμε την άποψη του, ο Carter δίνει μια γρήγορη ματιά της ιστορίας της Γης διάρκειας 6 εκατομμυρίων ετών. Ο πλανήτης ξεκίνησε εκείνη την περίοδο, διάρκειας 3 εκατομμυρίων ετών, με το κλίμα να ήταν θερμότερο αρκετούς βαθμούς από όσο σήμερα. Ύστερα ήρθαν άλλα 3 εκατομμύρια χρόνια στα οποία ο πλανήτης ήταν βασικά σε ψύξη, που συνοδεύθηκε από μια αύξηση στο μέγεθος και την τακτικότητα των γήινων κύκλων του κλίματος - Dansgaard-Oeschger όπως λέγονται - διάρκειας 1500 ετών.

Μιλώντας για τους κύκλους του κλίματος διάρκειας 1500 ετών, δείτε στο διαδίκτυο τις επίσημες γήινες θερμοκρασίες από το 1850. Αυτές περιγράφουν πως ξεκίνησαν κάτω από το μέσον όρο της θερμοκρασίας στη Μικρή Εποχή του Πάγου, δίνοντας τόπο βαθμιαία στις θερμοκρασίες πάνω από το μέσον όρο, όπως πρέπει να αναμένουμε κατά τη διάρκεια μιας Σύγχρονης Θέρμανσης.

Ο Carter επισημαίνει ότι από την αρχή της δεκαετίας του '90, τα μίντια του Πρώτου Κόσμου έχουν δεχτεί ένα αυξανόμενο ρεύμα επιστολών και άρθρων που κινδυνολογούν σχετικά με την υποθετική, που προκαλείται από τον άνθρωπο αλλαγή του κλίματος. Κάθε τέτοιο άρθρο των κινδυνολόγων είναι γεμάτο με λέξεις όπως "εάν", "," "θα μπορούσε," "πιθανώς," "ίσως," "αναμενόμενος," "προβαλλόμενο" ή "μοντελοποιημένο" -- και πολλά ακόμα.

Ο Carter επίσης προειδοποιεί ότι η παγκόσμια ψύξη -- μη πιθανή για μερικούς αιώνες ακόμα -- είναι πιθανό να είναι πολύ πιο σκληρή για τους ανθρώπους από ότι η σύγχρονη θέρμανση. Ο ίδιος αναφέρει ότι οι "σύγχρονες κοινωνίες μας έχουν αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων 10.000 ετών σε ένα θερμό, μεσοπαγετωνικό κλίμα. Αλλά για περισσότερο από το 90% των τελευταίων 2 εκατομμυρίων ετών, το κλίμα είναι πιο ψυχρό, και γενικά πολύ πιο κρύο, από ότι είναι σήμερα. Η πραγματικότητα του αρχείου του κλίματος λέει ότι μια ξαφνική φυσική ψύξη είναι αυτό που περισσότερο κάποιος πρέπει να φοβάται, και θα κάνει μια απείρως μεγαλύτερη ζημιά, κοινωνική και οικονομική, από όσο η πρόσφατη φάση του 20ού αιώνα της μικρής θέρμανσης."

Επειδή η γη πάντα είτε θερμαίνεται είτε ψύχεται, ας επιδοκιμάσουμε τη σύγχρονη θέρμανση, και ας ελπίζουμε ότι η επόμενη Εποχή του Πάγου είναι ακόμα πολύ μακριά.

Ο Dennis T. Avery ανήκει στο αμερικανικό Ινστιτούτο Hudson στην Ουάσιγκτον και διευθυντής του Center for Global Food Issues, ενώ ήταν πρώην αναλυτής του Υπουργείου Επικρατείας. Θεωρείται ότι χρηματοδοτείται από την πετρελαϊκή εταιρεία EXXON-MOBIL για να αντικρούει τους επιστήμονες που θεωρούν ότι το διοξείδιο του άνθρακα είναι υπαίτιο για τη θέρμανση. Το άρθρο αυτό εντάσσεται σε αυτά ακριβώς τα προπαγανδιστικά κείμενα, που τα χρησιμοποιεί και η κυβέρνηση Μπους.

Διαβάστε και το άρθρο του Bob Carter στην Telegraph